เมื่อเข้ามาที่ห้องทำงาน ร่างสองของปริญก็ออกมาทันที เขากระโดดโลดเต้นอย่างดีใจใครจะไปรู้ละว่าผู้หญิงที่เขาตามหามาตลอด จะอยู่ใกล้เขาแค่นี้เอง เพื่อนยัยเจินคนนี้ คือเด็กดื้อของเขาคนนั้น
เขาก็ไม่ทันเห็นว่าอรทัยเดินตามเข้ามาติดๆและได้เห็นพฤติกรรม การกระโดดโลดเต้นนั้นของเขาพอดี เป็นจังหวะที่หันมาแล้วตกใจ
"เฮ้ยยย พี่อร"
"คุณปริ้น" อรทัยก็ยิ้มออกมาด้วยความแปลกใจ
"เอ่อ...คือ"
"เกิดอะไรขึ้นคะ หรือสนใจน้องหลินจริงๆใช่ไหม"
"ผม..."
"ยังไงคะ" อรทัยก็หรี่ตาถามพร้อมยิ้มให้
"ชั่งเถอะครับพี่อร เอาเป็นว่าให้เด็กคนนั้นมาฝึกงานกับพี่อร"
"ยังไงคะเนี่ย ทำน้องดาวหน้าเสียกลางห้องประชุมเลย"
"ผมไม่ได้ตั้งใจครับพี่อร แต่พอดีผมเจอคนที่ผมสนใจมากกว่าแล้ว" ปริญพูดพร้อมกับยิ้มออกมา
"ค่ะ งั้นพี่ขอไปคุยกับน้องหลินก่อนนะ"
"ครับพี่อร พี่อรรู้ใช่ไหมว่าต้องทำยังไง" ปริญมองหน้าอรทัยด้วยตาที่เป็นประกาย
"ไม่ค่ะ สมภารไม
