“ใช่ครับ ลูกชายจะดีกว่าพ่อได้ไง คนอย่างลูเซียนน่ะ ชาตินี้จะเจอรักแท้หรือเปล่าเถอะ มันชอบทำตัวไม่ต่างกับเสเพล ชอบเที่ยวแถมดื่มหัวราน้ำ ผู้หญิงดีๆ ที่ไหนจะเปิดใจให้มันหะ”
“ที่พูดถึงน่ะ ลูกชายของเรานะคะ”
“เพราะลูเซียนเป็นลูกชายผมไง ผมถึงกล้าวิจารณ์ ถ้าเป็นลูกคนอื่น ไปว่าแบบนั้น ผมถูกพ่อ แม่เขาด่าหูชาแน่”
“ลูกชายเอานิสัยแย่ๆ แบบนั้นมาจากคุณนั่นแหละ หากลูเซียนหาเนื้อคู่ไม่เจอ คุณนั่นแหละค่ะ ที่ต้องรับผิดชอบลูคัส!!”
“อ้าว ทำไมผมต้องรับผิดชอบด้วยครับมาดาม”
“เพราะคุณเป็นพ่อของผู้ชายที่คุณบ่นอยู่นี่ไงคะ ถ้าพ่อไม่ช่วยลูก ใครที่ไหนจะมาช่วยคะ”
“คนอย่างมัน บังคับได้ที่ไหนละ” ลูคัสโอดโอย ลูเซียนเป็นยิ่งกว่าไม้แก่ เขาไม่มีทางทำตามคำสั่งของบิดาหรอก
“ฉันไม่สนเรื่องนั้นหรอกค่ะ คุณรีบไปจัดการเลย ภายในปีนี้ ลูเซียนต้องมีเมีย” กชมนยื่นคำขาด
ลูคัสยกมือตบหน้าผาก “พระอาทิตย์ขึ้นทางตะวันตก น่าจะมีทางเป็นไป
