“ตั้งใจเรียนนะครับพี่ปริม” เสียงนุ่ม ๆ เอ่ยบอกเมื่อรถจอดด้านหน้าตึกคณะฯ สายตาของเขาจ้องมองเธออยู่ตลอดเวลา ราวกับว่ากำลังสะกดจิตกัน
“บอกตัวเองเถอะ เพิ่งอยู่ปีหนึ่ง ต้องตั้งใจเรียนมาก ๆ รู้หรือเปล่า” ปริมตอบกลับไป เมื่อเจ้าแฟนเด็กทำตัวน่ามันเขี้ยว มาบอกให้ตั้งใจเรียน ทั้งที่ตัวเองเป็นรุ่นน้องแท้ ๆ
“ผมจะตั้งใจเรียน จะไม่ให้พี่ปริมผิดหวัง” คำพูดคำจาออดอ้อน ยิ่งสายตายิ่งออดอ้อนเจ้าไปใหญ่ ศีรษะวางลงบนไหล่มนแล้วถูไถปานลูกหมาตัวน้อย ๆ กำลังหยอกเจ้าของ
“ไม่ต้องมาอ้อนเลย ไปเรียนได้แล้ว”
“ก็ได้ครับ เจอกันตอนเลิกเรียนนะครับ”
เหตุการณ์มักจะเป็นแบบนี้ในทุก ๆ วัน จินขยันเอาใจ ชอบอ้อนเธอเป็นที่สุด ซึ่งมันทำให้รู้สึกดีมาก เหมือนเขาเข้ามาเติมเต็มความรู้สึกที่ขาดหายไป
อาจเป็นเพราะต้องแบกรับภาระอะไรหลายอย่าง ทั้งเรื่องแม่ เรื่องค่าใช้จ่ายของตัวเอง พอมีเขามาอยู่ใกล้ ๆ เหมือนได้วางความเหนื่อยลงบ้าง
“โ
