ตอนที่ 1

1773 คำ
ตอนที่ 1 รอบละแสน แก้วเหล้าแก้วแล้วแก้วเล่าถูกส่งให้เจ้าของร่างบาง เธอผู้นี้มีใบหน้าสละสลวย ดวงตากลมโตสีน้ำตาลอ่อนนั่นช่างเข้ากับใบหน้ารูปไข่และจมูกโด่งปลายรั้น ริมฝีปากกระจับสีแดงอมชมพูที่กำลังเปิดรับแอลกอฮอล์นั่นก็ช่างแลดูน่ารักเวลาเธอขยับมัน ผมตรงสีน้ำตาลวันนี้ถูกปล่อยลงแผ่เต็มแผ่นหลังเปลือยเปล่า เพื่อช่วยบดบังความเซ็กซี่ของเรือนร่างหญิงสาวซึ่งดูเหมือนจะปิดได้ไม่มากนักเพราะเธอยังกลายเป็นเป้าสายตาของใครหลายคน “น้องครับพี่ว่าพอก่อนดีกว่า” ดวงตากลมโตตวัดมองเจ้าของประโยคที่ฟังไม่ระรื่นหู เธอหรี่ตามองเขาก่อนจะพูดออกมาเสียงดัง “คนกำลังอกหัก อย่ามายุ่งได้ปะ” ฟังไม่ผิดหรอก สาวสวยที่เพิ่งพรรณนาไปก่อนหน้านี้ ตอนนี้สถานะของเธอคือ กำลังอกหักโดนผู้ชายที่เธอไว้ใจที่สุดสวมเขาให้ “ถ้าอย่างนั้นให้พี่ช่วยปลอบมั้ยครับ” “ไม่ต้องมายุ่ง” ร่างบางคว้าแก้วเหล้าแล้วเดินหนีมาจากตรงนั้น และไม่รู้เคราะห์ซ้ำกรรมซัดหรืออย่างไร ในเวลาที่เธอกำลังมาดื่มเหล้าย้อมใจ เธอกลับเจอคนที่ทำเธอเจ็บพร้อมกับผู้หญิงคนใหม่อีก มือเรียวบีบแก้วในมือแน่น เธอตัดสินใจเดินตรงเข้าไปหาทั้งคู่ที่กำลังนัวเนียกันอยู่แต่แล้วก็ต้องหยุดชะงัก “พี่ฟินิกซ์มาทำแบบนี้กับพลอยแล้วมิเกลเขาจะไม่ว่าเอาเหรอคะ” “เหอะ ยัยนั่นดีแค่สวยแต่จืดชืดจะตาย” น้ำสีใสไหลลงจากดวงตากลมโตคู่นั้น หญิงสาวไม่คิดเลยว่าการที่เธอไม่มีเรื่องอะไรแบบนั้นกับฟินิกซ์จะเป็นต้นเหตุให้เขานอกใจเธอ “พี่ฟินิกซ์อย่ามาทำเป็นพูดเลยค่ะ มิเกลสวยจะตาย พลอยเองยังอิจฉาความสวยของเธอเลย” “สวยแต่เล่นตัวแบบนั้น พี่ทนอยู่ด้วยไม่ได้หรอก” เหมือนฟางเส้นสุดท้ายในใจของมิเกลขาดสะบั้น เธอเดินตรงเข้าไปหาทั้งคู่ แล้วสาดเหล้าในแก้วใส่พวกเขาด้วยอารมณ์โกรธจัด “ฉันก็ทำใจอยู่กับคนมักมากแบบพี่ไม่ได้เหมือนกัน” “มิเกล” “แล้วคอยดูนะ มิเกลจะทำให้พี่เสียใจที่ทำแบบนี้กับมิลาน” ใบหน้าสวยเลื่อนไปหยุดอยู่ที่ผู้หญิงด้านข้างฟินิกซ์ เธอมองพลอยตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะแสยะยิ้ม “ผู้ชายแบบนี้ ฉันไม่เอาแล้ว อยากได้ก็เอาไป” โซนวีไอพีวันนี้ถูกปิดไว้สำหรับการเจรจาธุรกิจของคุณชายรอง หรือเรียกอีกชื่อว่า ออสติน เจ้าของใบหน้าหล่อเหลามาดคุณชาย ผู้ซึ่งเต็มไปด้วยความเฉียบขาด ดุดันและน่าเกรงขาม ออสตินเป็นลูกชายคนโตของตระกูลมาเฟียใหญ่อีกทั้งเขายังเป็นหัวหน้าของตระกูลกลาง ตระกูลที่ครอบครองธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ไว้เกือบทั้งประเทศ “ทำไมที่ตรงนี้ถึงยังไม่ได้อีก” “ผมขอโทษจริงๆ ครับ แต่ชาวบ้านไม่ยอมย้ายออกเลยครับ” “จ่ายเงินเพิ่มไปสิวะ” ใบหน้าหล่อเริ่มหงุดหงิด ที่ดินแห่งนี้เขาให้ลูกน้องจัดการซื้อมาเป็นปีแต่ยังไม่สำเร็จสักทีแถมตอนนี้แผนโครงการที่จะสร้างรีสอร์ตของเขาก็ใกล้เข้ามาแล้วด้วย “ผมจะรีบจัดการให้เร็วที่สุดครับคุณชายรอง” “หวังว่าครั้งหน้า ฉันจะได้ยินข่าวดีนะ” มือหนารับแก้วเหล้าจากลูกน้อง เหล้าราคาแพงถูกดื่มหมดภายในรวดเดียว ออสตินเอนหลังพิงพนักโซฟา หลับตาลงพลางถอนหายใจออกมาเบาๆ “กูจะไปรอที่ห้อง” ลูกน้องรีบรับคำสั่งทันที คำพูดนี้พวกเขาต่างรู้ดีว่าออสตินต้องการอะไร “มึงรีบไปจัดการเรื่องผู้หญิงเดี๋ยวกูจะไปดูความเรียบร้อยด้านล่าง” “ได้ครับพี่นพ” ออสตินขึ้นลิฟต์มายังห้องพักด้านบนไนต์คลับ ไนต์คลับแห่งนี้เป็นหนึ่งในกิจการย่อยๆ ของเขาซึ่งเขามาที่นี่ไม่บ่อยนัก ส่วนใหญ่จะมาเฉพาะเวลามีคุยงานเท่านั้น “พวกมึงไปพักกันเถอะ” “ครับคุณชายรอง” ลูกน้องสองคนโค้งรับคำสั่งก่อนจะแยกย้ายกันไป ออสตินเดินไปยังห้องพักของตัวเอง วันนี้เขาเพิ่งเดินทางกลับมาเมืองไทยเลยตั้งใจว่าจะเข้าไปอาบน้ำเสียหน่อย ทันทีที่ประตูปิดลง เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นทันที ใบหน้าหล่อหันมองประตูพลางสบถอย่างหัวเสีย “ใครวะ?” มือหนากระชากประตูออกด้วยความหงุดหงิดแต่แล้วความหงุดหงิดนั้นเหมือนถูกกดปุ่มหยุดไว้ชั่วคราวเมื่อเจอเข้ากับหญิงสาวร่างบางที่กำลังยืนฉีกยิ้มกว้างมาให้เขา “เธอเป็นใคร” คุณชายรองถามออกไปด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งเมื่อได้สติกลับคืนมา “ฉันคือผู้หญิงที่จะมาบำเรอคุณไงคะ” ในตาคู่สวยหวานหยดเยิ้ม ใบหน้าสวยไร้ที่ตินั่น เขาแยกไม่ออกว่าเธอกำลังยั่วยวนหรือกำลังเมามายอยู่กันแน่ “อย่ารอช้าเลยค่ะ เริ่มเลยดีกว่า” คิ้วเข้มเลิกขึ้นเมื่อหญิงสาวเข้ามาดันตัวเขาให้เข้าห้องพร้อมกับเธอ ลูกน้องของเขาไปหาผู้หญิงคนนี้มาจากไหน เธอถึงได้รีบร้อนเพียงนี้แต่ช่างประไรตอนนี้เขาเองก็อยากระบายความเครียดออกอยู่เหมือนกัน “เร็วสิคะ” สาวเจ้าหันมาเร่งพร้อมทั้งสลัดเดรสตัวสวยของตัวเองทิ้ง นั่นยิ่งทำให้ดวงตาคมจ้องมองเธอไม่วางตา ภายนอกว่าสวยแล้ว ภายในเธอสวยไม่แตกต่างกันเลยจริงๆ ผิวขาวเนียนทั่วเรือนร่าง ดูก็รู้ว่าหญิงสาวดูแลเป็นอย่างดีและคงไม่ได้โชว์มันบ่อยนัก สัดส่วนโค้งเว้าดูเข้ากันดีกับหน้าอกอวบอิ่มที่มีบราตัวเล็กปกปิดแทบไม่มิด “อยากได้เร็วๆ ก็มาทำเองสิ” ออสตินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ เขาเดินไปนั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่รอให้หญิงสาวเข้ามาหา ใบหน้าสวยแดงระเรื่อ เธอหรี่ตามองอีกฝ่ายก่อนจะก้าวขาเรียวเข้าไปหาเขา ไม่รอช้า เธอยิ้มให้เขาเล็กน้อยแล้วก้าวขึ้นนั่งลงบนตักแกร่งด้วยท่าทางยั่วยวน “จับสิคะ” เธอจับมือหนามาสัมผัสลงบนเต้าอวบอิ่มพร้อมทั้งแอ่นอกอวบให้เขาจับ สันกรามคมขบเข้าหากันแน่น ฝ่ามือหนาบีบลงบนเต้าอวบเต็มแรงตามความต้องการของเธอ “อื้อ ดีจังเลยค่ะ” ใบหน้าสวยแหงนขึ้น เธอครางออกมาเสียงหวาน ยิ่งเธอคราง อารมณ์ของชายหนุ่มยิ่งรุนแรงขึ้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เขามีผู้หญิงเข้ามาเยอะแยะแต่ไม่เคยมีใครทำให้อารมณ์ของเขาพลุ่งพล่านได้ขนาดนี้มากก่อน ออสตินก้มลงซุกไซ้ซอกคอขาว ดูดดึงผิวอ่อนนุ่มจนเป็นรอยแดงหลายจุด “ชอบจังเลยค่ะ อื้อ” เสียงหวานเอ่ยชมไม่ขาดปาก เธอครางออกมาทุกครั้งที่เขามอบความรู้สึกรัญจวนใจให้ “หึ ชอบเหรอ” “ค่ะ มิเกลชอบ ชอบมาก” ริมฝีปากสวยกระตุกยิ้ม เขาเลื่อนริมฝีปากร้อนมาจนถึงเนินอกอวบก่อนจะดึงรั้งบราตัวเล็กออกเผยให้เต้าอวบอิ่มโผล่ออกมาให้เขาเชยชมได้เต็มตา “สวยมาก” ออสตินเองก็ชมหญิงสาวไม่ขาดปากเช่นกัน เขาพรมจูบไปทั่วเต้าอวบอิ่ม ใช้ลิ้นร้อนตวัดดูดดึงยอดปทุมสีสวยจนร่างเล็กสั่นระริก เมื่อเชยชมภายนอกจนพอใจแล้ว ก็ถึงเวลาที่เขาต้องเข้าไปชมด้านใน ออสตินก้มลงกระซิบข้างใบหูขาวสะอาดเสียงแหบพร่า “ยกตัวขึ้นคนสวย” มิเกลทำตามอย่างว่าง่าย เธอยกตัวขึ้นตามที่เขาบอกก่อนที่ใบหน้าสวยจะเริ่มบิดเบี้ยวเมื่อรับรู้ได้ถึงความใหญ่โตที่กำลังพยายามเข้ามาในตัวเธอ “อื้อ แน่นจังวะ” ออสตินครางเสียงต่ำ ดวงตาคมหลุบมองความใหญ่โตที่กำลังเข้าไปด้านใน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันเล็กน้อยเมื่อเห็นเลือดสีแดงสดที่ไหลอาบเอ็นใหญ่ “นี่เธอ แม่งอย่ารัดสิวะ” ชายหนุ่มเผลอสบถคำหยาบ และไม่รู้หญิงสาวตกใจหรืออย่างไร เธอกระแทกตัวลงมาเต็มแรงจนความใหญ่โตเข้าไปด้านในได้หมด “กรี๊ด เจ็บ” น้ำตาไหลอาบแก้มแดงระเรื่อ เธอกำลังจะลุกหนีแต่โดนอีกฝ่ายกดสะโพกไว้เสียก่อน “ห้ามไป” สะโพกสอบกระแทกความใหญ่โตเข้าเต็มรักอีกครั้ง เขาก้มลงปรนเปรอเต้าอวบเพื่อให้หญิงสาวลืมความเจ็บเมื่อทุกอย่างเริ่มไปได้ดี เขาจึงค่อยๆ เพิ่มความรุนแรงขึ้น แขนเรียวกอดรอบคอแกร่งไว้ ยามที่ความใหญ่โตกระแทกเข้ามา ร่างบางก็สั่นไปด้วย เต้าอวบอิ่มแกร่งไปมาได้ครู่หนึ่งก็โดนริมฝีปากร้อนของอีกคนครอบครอง พายุลูกใหญ่ก่อตัวขึ้นเรื่อยๆ อย่างดุเดือด ภายในห้องพักเต็มไปด้วยเสียงครางของชายหญิงทั้งคู่ ทั้งคู่กระแทกกระทั้นใส่กันจนกระทั่งได้ถึงฝั่งพร้อมกัน “แฮ่ก ฉันรู้สึก อื้อ อย่าขยับสิคะ” “เปลี่ยนท่านะ” “ฮะ ไม่เอาแล้ว มิเกลจะนอน จะนอน” หญิงสาวเริ่มงอแง เธอลุกขึ้นจากตักแกร่ง สายตามองไปยังเตียงนอนอย่างมีเป้าหมายแต่ก่อนที่เธอจะได้เดินออกไปกลับโดนดึงให้กลับลงมานั่งที่เดิมเสียก่อน “ฉันให้รอบละแสน” ดวงตาคู่สวยหรี่มองเจ้าของใบหน้าหล่ออย่างไม่ไว้วางใจก่อนจะยื่นมือไปตรงหน้าเขา “อะไร?” คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน ไม่เข้าใจการกระทำของหญิงสาวก่อนจะคลี่ยิ้มออกมาเมื่อได้รับคำตอบจากเธอ “เอาเงินมาก่อนสิ อิอิ” “หึหึ เดี๋ยวฉันโอนให้บอกเลขบัญชีมา” “พร้อมเพย์ 089-9090909 น้องมิเกลคนสวยค่ะ” ออสตินก้มลงกดโอนเงินในโทรศัพท์ก่อนจะโชว์ให้หญิงสาวดู “ฉันโอนไปแล้วหนึ่งล้าน” “ฮะ” “ก็เท่ากับว่า ฉันต้องได้อีกสิบรอบ” “กรี๊ด คนบ้า ไม่เอาด้วยนะ น้องมิเกลคนนี้ไม่ยอมแล้ว” ——————— ตอนนี้เป็นไบโพลาร์ไปแล้ว ไม่รู้จะอยู่ในอารมณ์ไหนดี ถ้าชอบอย่าลืมกดไลค์ กดนิยายเข้าคลังกันด้วยน้า เวลาไรท์อัพจะได้รู้ก่อนใครเลย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม