บทที่12.น้ำตาตก

1514 คำ

“อย่าเสียงดังนักนะวิท จะเช้าแล้ว” ผมปรามเธอเสียงแผ่วๆ การเคลื่อนไหวจากห้องข้างๆ เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ ฉันพยายามขืนตัวไว้ เพราะเขาจงใจจี้จุดกระสันของฉัน เขาบอกให้ฉันควบคุมตัวเอง แต่มันเป็นการยากเหลือเกิน เมื่อฉันรู้สึกเสียดเสียว สยิวจนหูอื้อตาพร่า ฉันเม้มปาก กลั้นเสียงครางไว้ “ถ้าเธออยากร้องเก็บไว้ร้องวันอื่นนะวิท วันนี้ถ้าเธอเผลอ จะโทษฉันไม่ได้นะ ฉันเตือนเธอแล้ว” เขาพูดต่อ ฉันเถียงเขาในใจ หากเขาหยุดฉันคงไม่ต้องขายขี้หน้าคนอื่น แต่ฉันอยากให้เขาหยุดจริงๆ น่ะเหรอ? เขาอ้าปากงับจะงอยถันพร้อมกับเม้มเบาๆ ตวัดปลายลิ้นกระดกใส่ ยอดอกที่หดเกร็ง สลับกับการดูดแรงๆ ส่วนปลายนิ้วที่ฝังลึกลงไปกลางความสาวก็ขยับดันเข้า ดึงออกเร็วๆ ฉันแทบดิ้นพล่าน เกือบเผลอตัวครางฉันยกมืออุดปากกลั้นเสียงตัวเองไว้สุดฤทธิ์ ฉันกลัวคนข้างห้องได้ยิน ฉันผวาเยือก ความรู้สึกสยิวซ่านแผ่ซึมขึ้นมาทันที เกร็งปลายนิ้วจิกลงไปบนบ่ากว้าง ค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม