คงเพราะกลิ่นคุ้นจมูกด้วยมั้ง ฉันเลยกลั้นเสียงกรีดร้องไว้ได้ทัน
ฉันเผลอมองคนที่หลับอยู่ข้างๆ ตอนที่เขาหลับตา วงหน้าดูอ่อนกว่าวัย ไม่มีแววตากวนโทสะ ไม่มีคำพูดทำร้ายจิตใจจากปากคู่นี้ ฉันพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ความสมบูรณ์แบบไร้ที่ติของเขา มันอยากที่จะต่อต้านจริงๆ ด้วย ฉันรู้มานานแล้วว่าตัวเองไม่สามารถทานเสน่ห์ของชายผู้นี้ได้ อำนาจของเขาสะกดฉันได้ทุกครั้ง
“พอใจกับความหล่อของสามีคนนี้ของเธอไหมวิทวลา”
ฉันผงะเกือบหงายหลัง จู่ๆ คนหลับก็พูดออกมาดื้อๆ เหมือนกับว่าเขารู้ว่าฉันมองเขานานแล้ว
“อุ้ย...ปล่อยค่ะ” เขาสอดมือรั้งเอวฉันไว้ ฉันเลยไม่ตกลงไปที่พื้น
“เธอกอดฉันทั้งคืนฉันไม่เคยบ่น ฉันกอดเธอแค่นิดเดียวก็ห้ามแล้วเหรอ”
“ใครใช้ให้คุณมานอนบนเตียงวิทล่ะคะ” ฉันตัดพ้อเบาๆ ฉันไม่ได้เรียกร้องให้เขามานอนด้วยนี่ ก่อนหลับไป ฉันจำได้ว่าเราสองคนทุ่มเถียงกัน เขาไม่พอใจเลยเดินหนีออกไปจากห้อง
“ฉันเสพติดเธอแล้วนี่ส
