ราคะนางร้าย

Ep5(1) : อดีตแสนชังของมายาวี by...Kanokrot

บรรยากาศบนโต๊ะอาหารช่างดูน่าอึดอัดใจสำหรับมายาวีเพียงคนเดียว เมื่อเธอต้องฝืนทนนั่งยิ้มสดใส ทำตัวเหมือนเป็นพี่สาวแสนดีที่รักน้องสาวมากมาย ทั้งที่ความจริงคือมันไม่ใช่ เธอทั้งสองคนไม่เคยมองกันในแง่ดีสักครั้ง

นับตั้งแต่จำความได้ เธอเองก็ไม่เคยมีความคิดว่าโมนานั้นคือน้องสาว และในขณะเดียวกัน โมนาเองก็ไม่เคยเห็นเธอเป็นพี่สาวเช่นกัน

ทุกอย่างที่รบิลเห็น มันคือภาพลวงตา คือการแสดง แสร้งทำทีว่ารักกันทั้งเพ

นึกแล้วช่างตลกเหลือเกิน รักกันอย่างนั้นเหรอ ฝันนะสิ ภายในจิตใจของเธอตอนนี้นั้น มันมีแต่เปลวเพลิงแห่งไฟริษยาร้อนแรงมากกว่ารอยยินดีปรีดาที่ต้องทนเห็นหอกข้างแคร่อย่างโมนามีความสุขเกินหน้าเกินตาเธอเสียมากกว่า

ในเมื่อหัวใจดวงนี้มันถูกกัดกร่อนช่วงชิงความสุขมาอย่างเนิ่นนาน และวันนี้จะเป็นวันของเธอบ้าง วันที่เธอเฝ้ารอคอย เป็นวันที่เธอจะสามารถแตะต้องสัมผัสถึงความสุขได้อย่างแท้จริงกับเขาเสียที

ความลับทุกอย่างของอีนังน้องสาวตัวดี มันจะต้องถูกกระชากหน้ากากแท้จริงให้พี่รบิลได้เห็น เธอได้จัดการเตรียมวางแผนไว้เรียบร้อย และมันจะต้องสำเร็จเพียงประการเดียวเท่านั้นด้วย ในเมื่อโมนาไม่ได้ดีแสนดี และรักชายหนุ่มได้เท่าครึ่งหนึ่งที่เธอหลงรักเขาด้วยซ้ำ สวรรค์ลำเอียง ช่างไม่ยุติธรรมกับเธอเสียเลย

ความรักของเธอที่มีต่อพี่รบิลนั้นสูงส่งเทียมฟ้า แต่สำหรับโมนานั้นช่างต่ำต้อยเรี่ยดิน เพราะมันไม่ได้รักพี่รบิลเหมือนที่เธอรักเขานะสิ ทุกสิ่งทุกอย่างที่มันลงกระทำขึ้นมา เพียงเพื่อต้องการแย่งชิงคนที่เธอรักไปจากอกของเธอเป็นพอ  

 โมนาได้หัวใจผู้ชายสุดเพอเฟคอย่างพี่รบิลไปครอบครองนานเกินไป นานพอที่จะทำให้รอยแผลเป็นตรงหัวใจซีกซ้ายของเธอเริ่มตกสะเก็ด

ทั้งที่นังน้องสาวตัวร้ายของเธอใช้ชีวิตแหลกเหลว เที่ยวนอนกับผู้ชายไม่เลือกหน้า ต่างจากเธอ ที่เฝ้ารอเก็บสิ่งสำคัญไว้สำหรับเขาเพียงผู้เดียวเรื่อยมา ถ้าหากวันนั้นเธอไม่...

มายาวีหยุดความคิดพร้อมแอบกำมือเข้าหาแน่น เงยหน้ามองคนทั้งสองด้วยหัวใจหน่วงลึก

และถ้าเธอไม่เศร้าเสียใจในวันที่ได้รู้ข่าวการหมั่นหมายระหว่างพี่รบิลกับโมนา เธอคงไม่หนีเตลิดจนเจอเข้ากับซาตานชั่วช้า พอคิดถึงสิ่งระยำที่สุดเท่าที่ชีวิตเคยพานพบมา ใบหน้านวลถึงกับสลดวูบ

ตอนนั้นเธอเสียใจจนคิดหนีหลบไปพักรักษาแผลใจยังต่างประเทศ และที่นั่นทำให้เธอได้พบกับ เดวิส หนุ่มเลือดผสมอังกฤษสเปน คนที่ใช้ฝ่าเท้าเหยียบย่ำหัวใจเธอจนแหลกเหลวซ้ำแล้วซ้ำอีกอย่างไร้ความปรานี

และในวันนี้เธอต้องการกลับมาทวงทุกสิ่งที่มันสมควรต้องเป็นของเธอกลับคืนมาให้ได้ ถึงไม่ได้ด้วยเล่ห์มันจำต้องสู้กันด้วยกลต่างๆนาๆนั่นเอง...

ดวงตาหวานปนเศร้าวาวแสงขึ้น ภาพเมื่อวันแรกตอนเธอเหยียบแผ่นดินเมืองผู้ดี ผุดขึ้นมาหลอกหลอนเธออีกครั้ง...

ชายหนุ่มต่างชาติหน้าตาดี รูปร่างบึกบันแข็งแรง อุดมไปด้วยมัดกล้าม เขาดูดีเมื่อถูกเสื้อโค้ตหรูสีน้ำตามเข้มสวมทับ เขาก้าวขาเข้ามาเดินดักหน้าเธอไว้ ก่อนจะยื่นกระดาษแผ่นเท่าฝ่ามือมาให้เธออ่าน มันเป็นข้อความจากญาติผู้ใหญ่ที่เธอมาขอพักอาศัย ท่านเป็นพี่ชายของบิดาเธอนั่นเอง

หนุ่มฝรั่งไม่ขยับปากพูดบอกอะไรเธอสักคำ พอเขายื่นกระดาษเสร็จ เขาเดินตรงไปยังกระเป๋าเดินทางของเธอ จัดการลากไปตามทางโดยไม่พูดไม่จา คราแรกเธอกำลังเตรียมจะโวยวาย ทว่าพอได้สบเข้ากับดวงตาดุเข้มของเขาเท่านั้น มันเหมือนมีกระแสบางอย่างฉุดรั้ง จนเธอหวาดหวั่น จำต้องหุบปากฉับ แล้วก้มหน้าอ่านข้อความบนกระดาษในมือ ตอนนี้คุณลุงไม่ได้อยู่ในประเทศอังกฤษ ท่านติดธุระด่วนต้องรีบไปอีกประเทศหนึ่ง ท่านจึงให้เธอเข้าไปอยู่ในคอนโดส่วนตัวของท่านได้เลย โดยให้ลูกน้องของท่านมารับเธอแทน ซึ่งนั้นอาจเป็นชายหนุ่มคนนี้นั่นเอง

ด้วยความรู้สึกไม่ไว้ใจ มายาวีจึงพยายามสงบปากสงบคำตนเอง ไม่ถาม ไม่ซักไซ้ แล้วก้าวขาเดินตามเจ้าของร่างสูงไปติดๆ จนมาถึงรถยุโรปสีดำ เขาเปิดประตูหน้าให้เธอก้าวขึ้นไปนั่ง ส่วนตัวเองหันไปเก็บกระเป๋าเดินทางไว้ทางส่วนด้านหลัง ก่อนจะเปิดประตูฝั่งคนขับขึ้นมาประจำที่ แล้วขับออกไปตามถนนสายธุรกิจ

และด้วยความเพลียจากการเดินทางมาหลายชั่วโมง ทำให้มายาวีหลับไปโดยไม่รู้สึกตัว ทว่าเพราะเกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นตรงกึ่งกลางกายสาว มันทั้งเจ็บ ตึง แน่นและทั้งเสียวซ่าน ทำให้ดวงตาซึ่งปิดสนิท ค่อยๆขยุกขยิกเปิดปรือขึ้นทีละน้อย ภาพแรกที่เธอเห็น มันคือภาพเพดานสีควันบุหรี่ไม่คุ้นตาเธอเลย แสงไฟในห้องถูกเปิดไว้แบบสลัว และตอนนี้เธออยู่บนเตียงนอน กับ...

กรี๊ด!!!

มายาวีเบิกตาโพลงพร้อมส่งเสียงกรีดร้องลั่นห้อง เธอทั้งตกใจและหวาดกลัวจนสติเกือบหลุด หญิงสาวพยายามหนีบขาตัวเองเข้าหากัน เมื่อตอนนี้หนุ่มฝรั่งตัวโตที่มีดวงตาน่ากลัวคนนั้น กำลังตั้งหน้าตั้งตาซบซุกใบหน้าหล่อเหลาลงตรงกึ่งกลางลำตัวของเธอ เขากำลังเอาปากดูดกินกลีบหอยเธออยู่

พอเธอหนีบขาตนเองเข้า นั่นก็เท่ากับเธอหนีบศีรษะที่มีกลุ่มผมดกหนาสีบรอนทองเข้าไปด้วย เธอได้ยินเสียงเขาสบทด้วยอารมณ์หงุดหงิด ก่อนกระชากเรียวขาเธอออกกว้าง ช้อนสะโพกอวบอัดของเธอลอยเหนือพื้นเตียง ตวัดปลายลิ้นยาวน่ากลัวในความรู้สึกของเธอเลียริมฝีปาก ซึ่งมันเลอะน้ำเมือกขุ่นเกาะติดโดยรอบ

“แกจะทำอะไร!” มายาวีแผดเสียงเป็นภาษาอังกฤษลั่น พยายามตวัดเรียวขาถีบไปยังร่างใหญ่โต

“หุบปาก แล้วก็นอนให้ฉันเอาเสียดีๆ แม่สินค้าเนื้อหวาน” เดวิสตะคอกกลับเสียงสนั่นไม่แพ้กัน เมื่อเขาถูกขัดจังหวะในการกินอาหารมื้อโปรดแถมยังจานด่วนเสียด้วยสิ

“สินค้าอะไรของแก ไอ้บ้า ปล่อยฉันนะ” มายาวีดันร่างเปลือยเปล่าของตัวเองลุกขึ้นนั่ง สองเรียวแขนยันพื้นเตียงนอนเอาไว้ พร้อมกับพยายามสะบัดตัวเพื่อลุกหนี ทว่ามันไม่ง่ายเลยเมื่อเรียวขาของเธอนั้นถูกตรึงไว้ทั้งสองข้าง

เดวิสกระชากร่างอวบอิ่มที่เขาพึงใจอย่างแรง จนเธอหงายหลังลงบนเตียง

“ว้าย!”  มายาวีไม่ทันตั้งตัว ถลาลงไปนอนหงายเหมือนเดิม ก่อนถูกความร้อนจากกลีบปากร้ายกาจ ซึ่งมันแผล็บไปด้วยน้ำรักนั้นกระโจนเข้าหาอย่างดิบเถื่อน เขากัดกินเนื้ออ่อนภายในซอกหลืบจนมันชอกช้ำ ตวัดปลายลิ้นระรัว กระหน่ำลงกับตุ่มไตไวต่อจุดสัมผัสรัวเร็ว มายาวีซึ่งไม่เคยพานพบประสบการณ์ร่วมรักมาก่อน ได้แต่นอนร้องเสียงกระเส่า บิดกายด้วยถูกความเสียวทรมานเร่าๆ

“อือ...ปล่อยนะ...อ๊าห์...ซี้ด...โอ้ยยยย...อย่าทำตรงนั้นนะ”

ไม่เพียงแต่ถูกปลายลิ้นใหญ่ของฝรั่งตัวโตร่วมรักในช่องสวาทอย่างไร้ความปรานีเท่านั้น เพียงอึดใจต่อมา ร่างอรชรขาวโพลนถึงกับปวดร้าวไปทั้งสรรพางค์ เหมือนมีของแหลมคมกำลังทิ่มแทงเข้าไปในร่างกาย เมื่อเดวิสส่งนิ้วมือเรียวยาวของตนเข้าไปในสำรวจภายในถ้ำเร้นลับ กวาดต้อนน้ำหวานตามผนังด้านในชักเข้าชักออกจนมันไหลเอ่อล้นปากถ้ำ พร้อมให้เขาซดดื่มกินดับกระหายอย่างตะกละตะกลาม เสียงดัง จ๊วบ จ๊าบ

แผล็บ...แผล็บ

“อร่อย...หวาน” เดวิสทั้งมัวเมาหลุ่มหลงอาหารมื้อพิเศษ สาวไทยคนแรกที่เขาเคยลิ้มลอง

คนไร้ประสบการณ์เอาแต่ร้องลั่น มันทั้งแสบทั้งเสียวสะท้าน เธอหลับตาปี๋ ปฏิกิริยาร่างกายตอบรับเป็นไปตามธรรมชาติ เมื่อมายาวีร่อนเอวส่ายก่อนกระแทกกลีบอวบของเธออัดใส่ริมฝีปากร้อน เธอไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรให้หายจากความทรมานนี้ไปได้เสียทีนอกจากบิดเร้าร่างกายไปมา

“อะ...อะ...อ่าห์...อย่าทำนะ อย่า...” ปากก็ร้องห้ามแต่ร่างกายกับตรงกันข้าม

“หวาน หอม รสชาติอร่อยลิ้นผมจริงๆแม่สินค้าเนื้อหวาน”

เดวิสรำพันติดกับกลีบสวยด้วยความพออกพอใจ ไม่คิดว่าดอกเบี้ยสาวของลูกหนี้รายสำคัญ จะทำเอาเขาปวดร้าวไปทั้งแก่นกายด้วยความกระสันอยาก เขาไม่เคยรู้สึกร้อนแรงจนเตียงแทบเผาไหม้เป็นจุณแบบนี้มาก่อน กับสาวคู่ขาคนไหนๆของเขา ที่ไม่ว่าจะเก่งกาจหรือเชี่ยวชาญเรื่องบนเตียงขนาดไหน ก็ไม่เคยมีใครทำเอาเขาหัวหมุนมือไม้สั่นไปหมดได้แบบสาวไทยคนนี้เลยสักราย และแม้แต่ดุ้นเอ็นของเขามันยังลำพองตัวขยายใหญ่ขึ้น จนเขาเกือบปลดซิปกางเกงยีนออกไม่ทัน เพียงแค่เขาได้เห็นเรือนร่างงดงามเปลือยเปล่า ไอ้ลูกชายตัวดีของเขามันก็เต้นดุกดิกผงกหัวดีใจ กระดี๊กระด๊าอยากมุดหัวเข้าไปสัมผัสกับโพรงเนื้อนุ่มภายในนั่นแทบขาดใจเสียแล้วตอนนี้

เดวิสระรัวทั้งนิ้วและปลายลิ้นเข้าใส่กลีบสวาทที่ปิดสนิทอวบสวยไม่ยั้งแรง เมื่อความต้องการของเขามันแล่นลิ่วขึ้นมากระจุกตัวอยู่ตรงปลายแท่งร้อนหัวเห็ด น้ำใสหยดแหมะเดวิสจำต้องกำรูดดุ้นร้ายเอาไว้ด้วยมือเดียวที่ว่างจากการปรนเปรอสวาท

“ร่องรักของคุณนี่มันช่างร้ายนัก เล่นตอดปลายลิ้นกับนิ้วผมเสียจนเสียวไปหมด” หนุ่มฝรั่งคลั่งสวาทยังคงเอ่ยปากชมไม่หยุดหย่อน ไม่เคยคิดมาก่อนในสมอง สาวไทยตัวเล็กๆจะมีอะไรดี คงมีเพียงหนังหุ้มกระดูกเสียมากกว่า แต่พอได้มาสัมผัสใกล้ชิด ทุกสิ่งอย่างบนเรือนร่างอวบอิ่มของสาวคนนี้ ทำเอาฝรั่งที่ผ่านมรสุมบนเตียงนอนมาอย่างโชกโชน ถึงกับตะลึงตะลานหัวมุนไปเลยก็ว่าได้

ก่อนเขาจะเร่งจังวะสุดท้าย ส่งร่างน้อยที่เผยอปากกรีดร้องขึ้นสุดเสียง ไปคว้าเอาเส้นชัยได้ในที่สุด และดุ้นยักษ์มันส่ายตัวอยู่ในอุ้งมือ เฝ้ารอเวลาออกศึกคึกคะนอง...

“อร๊ายยยย...อืมมมม” มายาวีแผดเสียงร้องโหยหวน ร่างน้อยสั่นไหวก่อนจะนอนหอบหมดเรี่ยวแรง

“เสร็จแล้วเหรอที่รัก โอ้ว...ดูนี่สิ น้ำรักของคุณสีสวยเป็นบ้า” เดวิสดึงนิ้วมือออกมาจากร่องสวาท มายาวีหลบสายตาวูบ ไม่อาจทนมองภาพแสลงใจ

 เรียวนิ้วชายหนุ่มมันเยิ้มไปด้วยน้ำรักสีขาวขุ่น เขายื่นส่งเขาปากอิ่มของคนไร้ประสบการณ์ซึ่งตอนนี้นอนหายใจหอบถี่ใบหน้าแดงก่ำ ด้วยทั้งโกรธทั้งอาย มายาวีจำต้องอ้าปากรับน้ำของตนเองไว้ เพราะถูกบีบปลายคางจนเจ็บ เธอไม่มีแรงสู้รบกับผู้ชายร่างสูงไม่ต่างจากยักษ์ รสชาติมันฝืดเฝื่อนจนเธอสะบัดหน้าหนี เดวิสมองภาพนั้นด้วยความหลงใหล เขาโน้มกายหนาทาบทับร่างสาว ประกบปากมอบจูบร้อนแรง ทำเอาคนไม่เคยเอาแต่ร้องเสียงอู้อี้ ฝืนต่อต้านได้เพียงเล็กน้อย ก่อนจะยอมเผยอกลีบปากต้อนรับลิ้นซุกซนเข้ามาหยอกล้อเล่นกับลิ้นเล็กของตนเองไปโดยปริยาย

เดวิสมัวเมากับความหอมหวานในโพรงปาก ก่อนจะเลื่อนลงมาจนถึงซอกคอขาวหอมกลิ่นอ่อนบริสุทธิ์ เขาไม่ลืมกดปากย้ำจนเกิดรอยแดง มายาวีเจ็บจี๊ดเมื่อถูกเขากัดตรงซอกผิวอ่อน

“เจ็บนะ...” เธอประท้วงเสียงแห้ง เดวิสไม่คิดสนใจเขาอยากทำอะไรกับร่างกายเจ้าหล่อนก็ได้ ในเมื่อหล่อนคือสินค้า คือดอกเบี้ยของเขา เลยไม่จำเป็นอะไรที่เขาต้องปรนเปรอทำให้เจ้าหล่อนพึงพอใจเท่านั้น

 คนที่ต้องรู้สึกแบบนี้ คือต้องเป็นเขาแต่เพียงฝ่ายเดียวเท่านั้น

            ชายหนุ่มส่งสายตาคุโชนไปด้วยไฟราคะ ขยับปากครูดซี่ฟันขาวสะอาดลงบนเนื้อขาวอ่อน มายาวีผลักไสทุบตี เดวิสกลับยิ่งเพิ่มแรงกดลงบนเนื้อนุ่ม ก่อนลากกลีบปากชื้นเข้าใกล้ปานสีน้ำตาลอ่อน ตรงนั้นเขาเล็งเม็ดไตที่ชูหัวยั่วน้ำลาย เขาอ้าปากออกว้างพร้อมกับครอบมันเข้าหาตุ่มไตสีชมพูสดที่เขาหมายตา ดูดเลียมันเข้าไว้เต็มอุ้งปาก ส่วนอีกด้านนั้นเขายกฝ่ามือเคล้นคลึง บี้เม็ดไตชูช่อแล้วดึงขึ้นจนนวลเนื้อขาวโย้มาด้านหน้า สร้างความเจ็บระบมแก่เจ้าของร่างสาว

“โอ้ยยยย...เจ็บ...ฉันเจ็บนะ อย่าทำฉันแรงนักสิคนใจร้าย”

ด้วยความเจ็บ มายาวีจึงดิ้นหนีทุรนทุราย ดันศีรษะได้รูปออกห่างจากเต้างาม ทุกอย่างยังคงไร้ผล เดวิสที่ตกอยู่ในหลุมราคะของตัณหา เขาก้มหน้าก้มตาตักตวงความหอมหวานปทุมถันคู่งาม กัดกินเนื้อหวานสองเต้าอะร้าอร่าม ยิ่งเมื่อได้ยินเสียงร้องไห้เจ็บปวดโหยหวนจากสาวไทยใต้ร่างหนา มันเท่ากับยิ่งปลุกเร้าความกระสันอยากรุนแรงในของตัวเขาเพิ่มขึ้นทวีคูณ

เดวิสผละห่างจากสองปทุมงาม มองภาพหญิงสาวนอนหายใจรวยรินอย่างสาแกใจ ฝ่ามือหนา ลากไล้ความงดงามไปทั่วทั้งร่าง พออกพอใจกับรูปร่างทรวดทรง จะลากฝ่ามือไปตรงจุดไหน มันช่างเรียบลื่นนุ่มมือเขาจริงๆ มายาวีคิดปัดป้องกายงามโดยการปัดมือหยาบออกจากร่างพัลวัน ทว่าเดวิสไม่คิดใส่ใจ ดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลจ้องมองสินค้าอย่างหื่นกระหาย ร่องรอยบนเนื้อขาวขึ้นเขียวจ้ำ ยิ่งทำให้เดวิสมีความสุขขึ้นอีกเป็นเท่าตัว

“ขอร้อง ปล่อยฉันไปเถอะนะ” มายาวีร้องขอพร้อมกับน้ำตาไหลพราก

“ปล่อยแน่ที่รัก แต่ต้องขอฉันเอาเธอจนอิ่มท้องเสียก่อนนะ ฉันถึงจะปล่อยเธอไป แต่ตอนนี้เธอมาให้ความสุขฉันก่อนดีกว่า”

เดวิสไล้ฝ่ามือลงบนแก้มนุ่มก่อนจะยกขึ้นฟาดลงไปเสียงดังฉาด เขาหัวเราะสนั่น จนใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตาหันไปตามแรงตบ ตื่นกลัว มายาวีได้กลิ่นคาวของเลือดในโพรงปาก หัวใจเธอสั่นระรัวด้วยความกลัวสุดขีด ทุกอย่างมันเกิดขึ้นรวดเร็วจนเธอไม่ทันตั้งตัว เธอกำลังสงสัย เรื่องเลวระยำต่ำทรามที่กำลังเกิดขึ้นกับเธออยู่ ณ ขณะนี้ คุณลุงจะมีส่วนรู้เห็นกับมันหรือไม่ แล้วคุณลุงหายไปไหน ทำไมถึงส่งไอ้ฝรั่งโรคจิตมารับเธอแทน และที่สำคัญทำไมไอ้ฝรั่งโหดคนนี้ถึงบอกเธอเป็นสินค้าของมัน และทุกอย่างมันกำลังตีกันให้วุ่นในหัวสมอง ก่อนมันจะยุติลงเมื่อมายาวีรู้สึกแสบในร่องรัก

“โอ้ยยยย...ฮือ...อย่า...”

“ซี้ดดดด...ร่องเธอนี่มันเยิ้มอีกแล้วนะที่รัก ตอดนิ้วฉันเจ็บได้ใจจริงๆ”

“ไม่...อย่าเอาเข้าไป...อย่า...” มายาวีรีบหุบเรียวขายาวตาลีตาเหลือก เมื่อร่องสวาทของเธอถูกเขาลุกลานโดยการแยงนิ้วชักเข้าชักออกอีกรอบ

ส่วนอีกมือ เดวิสกำไว้รอบแท่งร้อนของตนเอง ชักหนังสีน้ำตาลอ่อนเพื่อเป็นการอุ่นเครื่อง เขาขอสักน้ำก่อนก็แล้วกันตอนนี้ เอาไว้ค่อยจัดหนักร่างอร่อยลิ้นแบบจัดเต็มอีกสักหลายๆรอบก็ยังไม่สาย

 ไอ้ลุงหน้าโง่ของเจ้าหล่อน มันอยากเอาเธอคนนี้มาวางไว้เป็นตัวขัดดอกสำหรับเขาเองนี่นา มันก็ช่วยไม่ได้ เขาจำเป็นต้องใช้ดอกเบี้ยแสนสวยนี้ให้คุ้มค่าเงินหลายล้านบาทเสียหน่อย

ไอ้เขามันก็ดันเป็นเจ้าหนี้หน้าเลือดเสียด้วยสิ คืนนี้สาวน้อยคงต้องรองรับกำหนัดมากมายของเขาหน่อยก็ก็แล้วกันนะ...

ชายหนุ่มวางดุ้นเอ็นลงบนหน้าท้องแบนราบ ถูไถ เสียดสีไปตามผิวพรรณเรียบลื่น มายาวีมองความใหญ่โตของแท่งร้อน ซึ่งมันกำลังผงกหัวบานที่มีน้ำเมือกไหลปริ่มหัวด้วยสายตาตกใจ

“ไม่...ฉันกลัวแล้ว มันเข้าไปไม่ได้หรอก” มายาวีส่ายหน้าพร้อมพูดเสียงสั่น

“ทำไมจะเข้าไปไม่ได้ล่ะที่รัก ของแบบนี้มันต้องลอง”

“ไม่...ฉันไม่เอานะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้” และด้วยความกลัว มายาวีจึงดิ้นรนขัดขืนไม่ยอมให้ไอ้แท่งน่าเกลียด เข้าไปในตัวเธอได้เด็ดขาด เธอทั้งแตะทั้งถีบสู้ขาดใจ

เดวิสเริ่มโมโหหงุดหงิดจนอารมณ์ฉุนขาด เมื่อเขาถูกแรงถีบจากสาวร่างเล็กจนเซ ชายหนุ่มคำรามลั่นห้อง พร้อมกระโจนเข้าหา เขาตบใบหน้างดงามก่อนจะชกเข้าที่หน้าท้องแบนราบ มายาวีเสียหลักล้มลงบนเตียงนอน ด้วยความเจ็บและจุก เธองอตัวยกมือกุมท้อง เดวิสบิดปากสะใจ กระชากร่างบอบช้ำเข้าหา ก่อนขึ้นคร่อมร่างขาว กักกันไว้ด้วยกายหนา กระโจนแท่งร้อนใส่เข้าร่องหลืบปิดสนิทพรวดเดียวหมดทั้งดุ้นลำ

“กรี๊ด!!!”

 มายาวีส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดสุดเสียง ยกมืออ่อนแรงดันหน้าท้องที่อุดมไปด้วยมัดกล้ามเป็นลูกสวยงาม เมื่อถูกกระแทกเข้าใส่ไม่ออมแรง ร่างกายเธอเหมือนถูกจับแยกฉีกขาดเป็นหลายท่อน เนื้อกลีบสวาทปลิ้นเข้าปลิ้นออก เลือดสีแดงสดไหลเยิ้มติดออกมาพร้อมปลายแท่งอาวุธร้ายกาจ

เดวิสซูดปาก ไม่ใช่เพียงแต่มายาวีที่เจ็บปวด เขาเองก็ไม่ต่างจากเจ้าหล่อนนัก เมื่อภายในโพรงคับแคบของหญิงสาวทั้งใหม่ทั้งสด กระเด้าเข้าออกกี่ทีมันทั้งบีบทั้งรัดแน่น เส้นเอ็นบนแท่งร้อนปูดโปน รู้สึกอิ่มเอมใจจนอยากจะยกหนี้ก้อนโตให้ไอ้ลุงหน้าโง่ของสาวงามผู้นี้ไปเลย แล้วเปลี่ยนเป็นกักกันสาวเจ้าไว้บนเตียงตลอดกาล

 เนื่องในโอกาสที่ไอ้หน้าโง่มันอุตส่าห์ส่งของดีหวานสดมาป้อนเขาถึงปากวันนี้...

“ซี้ด...เสียว...เสียวเหลือเกินแม่คุณเอ่ย ทั้งสด ทั้งใหม่ คืนนี้คงต้องหลายๆยกสักหน่อยนะ เธอทนหน่อยก็แล้วกันแม่สาวงาม” มายาวีส่ายหน้าอย่างหมดท่า

เดวิสเงยใบหน้าหล่อเหล่าคำรามลั่นห้องด้วยความสุขสม อิ่มเอมใจ เขากัดฟันพูดงึมงำไปพร้อมกับการเร่งอัดสะโพกหนั่นแน่นเข้าใส่ร่องสวาท มันขยันตอดขยันรัดดุ้นเอ็นเขาจนร้อนเป็นไฟ ชายหนุ่มขยับโยกตอกตึงจนร่างงามสั่นคลอน เปลี่ยนจากความเจ็บแสบแทบขาดใจ เป็นเสียวสะท้านพร้อมกับร่อนเอวขึ้นสวน ฝ่ามือร้อนหยาบกระด้างไม่ลืมยื่นไปเคล้นคลึงอกอวบอิ่มไปพร้อมๆกับแรงกระเด้า

เดวิสรวบเรียวขายาวไว้บนหัวไหล่ ก่อนกระแทกตัวเข้าใส่ลึกและเร็วติดๆกันหลายที มายาวีครางเสียงกระเส่าอย่างห้ามไม่อยู่ เซ็กส์ดิบเถื่อนทารุณเธอไม่ต่างจากการสมสู่ของสัตว์เดรัจฉาน กว่าจะยุติลงได้ ปาเข้าสู่วันใหม่ของอีกวัน ร่างงดงามอ่อนเปลี้ยไม่หลงเหลือเรี่ยวแรงใด ได้แต่นอนไข้ขึ้นสูงในเวลาต่อมา...

“ลองกินปลาราดพริกนี้ดูสิคะพี่เม โมนาว่ามันอร่อยดีนะ” เสียงหวานที่ดังขึ้นของน้องสาวนอกไส้ เรียกสติของมายาวีกลับคืน เธอผ่อนแรงที่กำช้อนในมือ รีบสลัดความรู้สึกสมเพชตนเองให้ออกไป แล้วก้มมองเนื้อปลาในจาน

“ขอบใจจ้ะน้องรัก...” โมนาส่งยิ้มหวานให้ผู้เป็นพี่สาว แล้วเลยส่งให้แฟนหนุ่มข้างกาย

“พี่เมผอมไปมากแล้วนะคะ ต้องกินข้าวเยอะๆรู้ไหม”

“จ้ะ...ขอบใจนะโมนา ที่เธอเป็นห่วงพี่” ทั้งสองสาวยิ้มให้แก่กันจนรบิลต้องยิ้มตาม แต่ทว่าดวงตาของทั้งคู่นั้นกำลังห้ำหันกันอย่างเอาเป็นเอาตายอยู่ต่างหาก

มายาวีต้องทนมองภาพความหวานชื่น  ระหว่างคู่รัก รบิลกับนังน้องสาวตัวแสบของเธอ ที่มักขยันป้อนส่งอาหารให้กันต่อหน้าต่อตาเธอไม่เว้นว่าง หัวใจเธอเจ็บ ทรมาน ทว่าเธอต้องแสดงสีหน้าเสมือนยินดีไปกับความหวานของคนทั้งสองด้วยความบริสุทธิ์ใจ ต่อหน้าแสดงออกอย่าง ภายในใจกลับรู้สึกไปอีกอย่าง...

“โมนาไม่ทานเนื้อค่ะพี่เอ็ม โมนาสงสารมัน” ช้อนที่กำลังถูกส่งป้อนเข้าปากอิ่มถูกดึงกลับ รบิลยิ้มกว้างพร้อมส่ายน่าเอ็นดูคนรัก ทำไมโมนาของเขาถึงได้แสนดีแบบนี้นะ ทั้งแสนดีทั้งน่ารัก ไม่แน่ถ้าหากโมนาเรียนจบปุ๊บ เขาอาจขอเธอแต่งงานด้วยเลยทันที

ความรู้สึกของชายหนุ่มคนเดียวบนโต๊ะอาหาร ช่างตรงข้ามกับหญิงสาวอีกคนราวหน้ามือกับหลังมือ เจ้าหล่อนกลอกตาขึ้นบน แอบเบ้ปากเล็กน้อยให้กับความดีของคนเสแสร้ง ส่วนภายในใจนั้นได้แต่แอบคิด ตอแหลทั้งนั้นนะสิไม่ว่า หึ...ไม่กินเนื้อสัตว์เพราะสงสาร ก็น่าจะใช่อย่างที่โมนาดัดจริตบอก นังนี่มันไม่กินเนื้อของสัตว์หรอก แต่มันชอบกินเนื้อสดๆของมนุษย์ตัวผู้มากกว่านะสิ โดยเฉพาะตรงดุ้นเอ็นใหญ่อวบ ดูเหมือนนังน้องสาวของเธอจะชอบเขมือบมากเป็นพิเศษเสียด้วย

“นั้นลองทานสลัดผลไม้นี่ดูนะครับ พี่สั่งให้เขาทำพิเศษสำหรับโมนาโดยเฉพาะ” รบิลเลื่อนจานสลัดให้แฟนสาวเป็นการเอาใจ มายาวีที่กำลังจะเอื้อมมือไปตักจานสลัดนั้นพอดี เลยต้องรีบเปลี่ยนความต้องการ เปลี่ยนไปตักจานอื่นแทน

ในใจนั้นเดือดปุด ทว่าต้องทนกักเก็บเอาไว้ กลัวจะเสียแผนเสียก่อน

“พี่รบิลก็ทานบ้างเถอะค่ะ ไม่เห็นค่อยทานเลย เอาแต่ตักให้โมนา” โมนาจีบปากพูด แต่ส่งสายตาสะใจไปยังพี่สาว เธอแสดงความมีชัยเหนือกว่า

                                                                            *******************