ดวงใจรักมาเฟียหน้านิ่ง 4

1439 คำ
T coffee     .....................     "พาย"     "......."     "พายอาร์"     "ฮะ มีอะไร"     "ฉันเรียกแกตั้งนานแล้วก็ไม่ตอบ มัวแต่เหม่อลอยอะไร"     "เปล่าๆ แล้วแกมีอะไรหรือเปล่า"     "วันนี้วันอะไร จำได้ใช่มั้ย" ฝนซามองฉันอย่างคาดคั้น     "วันจันทร์ไง ^_^"     "นี่ยัยพายอาร์ อย่ามาทำเป็นไม่รู้นะ"     "ก็วันจันทร์ไง เอ้ หรือว่าวันนี้แกจะชวนฉันไปห้างอีก"     "นี่ วันนี้วันเกิดฉันไง ฝนซาคนสวยไง แกจำไม่ได้เหรอ ฉันเสียใจนะ"     "ฮ่า ฮ่า ล้อเล่นน่า จำได้สิ ^_^"     "ชิ! คืนนี้แกต้องไปด้วย ฉันจะไปรับแกเอง"     "ได้ค่าาา แล้วแกจัดที่ไหนเหรอ"     "ไม่บอก เดี๋ยวก็รู้เอง ^.^"     "เฮ้อ... แกนี่น่า"     "^_^"     "พายฉันถามจริงๆ วันนี้แกเป็นอะไรหรือเปล่า เห็นแกเหม่อลอยเกือบทั้งวันเลยนะ"     "ไม่มีอะไรจริงๆ อย่าคิดมากน่าา"     "จริงนะ มีอะไรเล่าให้ฉันฟังได้นะ"     "จริงๆ ^_^"     "เฮ้อ... แกนี่น่า ชอบเก็บไว้คนเดียว"     "มันไม่มีอะไร อ่ออ..."     "อ่อ อะไร? "     "เมื่อวานฉันเจอพี่คินโดยบังเอิญน่ะ"     " อึก..."     "ทำไมถึงบอกเลิกละ ทั้งที่เเกก็ยังรักพี่เขาอยู่"     "ฉะ...ฉัน"     "ถ้ายังไม่พร้อม ก็ไม่ต้องเล่าก็ได้ ฉันอยู่ข้างแกเสมอ"     "อืม" หลังจากนั้นเราทั้งสองต่างก็แยกย้ายกันทำงาน     ฉันรู้ตัวดีว่าวันนี้จิตใจฉันไม่อยู่กับตัวเท่าไหร่ ก็คงเป็นเพราะเมื่อวานที่ฉันได้เจอกับพี่รหัสฉันและยังเป็นอดีตแฟนฝนซาอีก ฉันยังตกใจไม่หายเลย แต่ยังไม่เท่ากับผู้ชายคนนั้นที่ช่วยฉันไว้ ผู้ชายที่ฉันเห็นครั้งแรกตอนอยู่กับพี่คิน แฟนเก่าฝนซา และเป็นครั้งแรกที่ฉันเผลอสบตา แววตาเย็นชา ใบหน้าเรียบนิ่งนั้น อยู่ๆ หัวใจฉันก็เต้นแรงมาก มันไม่เคยเป็นแบบนี้กับผู้ชายคนไหน ยิ่งแววตาที่ทำให้ฉันรู้สึกคุ้นเคย แววตาเย็นชาคู่นั้นช่างเหมือนกับพี่ครามมาก ฉันรู้สึกคุ้นเคยกับเขามาก แต่มันคงเป็นไปไม่ได้หรอก เขาคงไม่ใช่พี่ครามของเธอหรอก.....     ...................... Colos Club     "ฝน นี่ชุดอะไรเนี่ย มันสั้นไปนะ"     "ยัยพาย ที่นี่ที่ไหน แกใส่ชุดขาวกระโปรงยาวถึงข้อเท้ามันได้ที่ไหน"     "แต่นี่มันสั้นไปนะ"     "มันพอดีแล้วต่างหากละ ดูสิสวยน่ารักออก ^_^"     ":- ("     "ยิ้มหน่อย นี่งานวันเกิดฉันนะ^_^"     ":- ("     "นี่! "     "เฮ้อออ ^_^ พอใจยัง? "     "ปะ เข้าไปกัน ป่านนี้เพื่อนๆ ฉันรอกันแล้ว"     "อืม"     ฉันเดินเข้าไปข้างในคลับกับฝนซาอย่างเลิ่กลัก เพราะว่านี่เป็นครั้งแรกของฉันที่มาในที่แบบนี้ แล้วยังแต่งตัวแบบนี้อีกชุดที่ฉันใส่มันเป็นเดรสสั้นสีขาวยาวเหนือเข่า ที่สำคัญคือรัดรูปมาก ผมปล่อยสยายไปตามหลัง ชุดใครคงไม่ต้องบอก ยังไม่ทันออกห้องฝนซาก็จับฉันแต่งหน้าแต่งตัว แล้วยังเอาชุดเธอที่พกมาด้วยให้ฉันใส่อีก เตรียมพร้อมมาก ส่วนยัยนั่นก็แต่งตามฉบับสาวเซ็กซี่เลยแหละ เดรสรัดรูปแหวกลึกตรงหน้าอกสีแดง เฮ้อออ     ระหว่างทางที่เดินเข้าไปเต็มไปด้วยแสงสีเสียง คลับนี้ที่ฉันเห็นมี 2 ชั้น ชั้นล่างจะมีที่นั่งตรงเคาท์เตอร์บาร์ ส่วนชั้นบนน่าจะเป็นชั้นวีไอพีนะ เห็นฝนซาบอกว่านัดเพื่อนชั้น 2 ฉันคิดว่าคลับนี้ดูดีเลยแหละ ฉันสังเกตเห็นยัยฝนซายื่นบัตรอะไรไม่รู้ให้การ์ด จากนั้นจึงเดินเข้ามาข้างใน ยัยนั่นบอกว่าถ้ามีบัตรนี้ก็เข้ามาได้ แต่บัตรนี้เห็นว่าแพงอยู่นะ ส่วนคนที่ไม่มีบัตรก็เข้าไม่ได้ ถึงแม้จะพยายามยังไง เพราะที่นี่การรักษาความปลอดภัยค่อนข้างสูง ยิ่งส่วนใหญ่มีแต่พวกคุณหนู ไฮโซหรือแม้แต่พวกดาราก็มาที่คลับนี้กันทั้งนั้น ฉันได้ยินครั้งแรกยังตกใจเลย แต่พอเข้ามารู้ซึ้งเลยแหละ     "มาแล้วเหรอยะ ยัยฝนซา"     "สายเสมอนะแกน่ะ"     "ยะ ฉันไปรับเพื่อนมานะ นี่ซาร่า ส่วนร่างกายเป็นชาย แต่จิตใจเป็นหญิงชื่อจีจี้"     "สวัสดีเราพายอาร์ ^_^" ฉันพูดพลางยิ้มให้กับสองคนนั้น     "ว๊ายย น่ารักจัง มาๆ นั่งกันก่อน" จีจี้พูดชวน     "แล้วไอ้พวกนั้นละ"     "กำลังมา"     "อืม"     "แล้วหนูน้อยคนนั้นแกรู้จักได้ยังไงยะ สวย น่ารักมาก >_<"     "อะ เอ่ออ"     "ฉันรู้จักกับพายตั้งแต่มหาวิทยาลัยแล้วแหละยะ แล้วยัยนี่ยังทำงานที่เดียวกับฉันอีก"     "อ่ออ ร้านพี่ทรายใช่ปะ"     "อืม"     "ฉันไม่เคยเห็นแกพาพายมาที่นี่เลย"     "เอ่ออ คือเราไม่ค่อยว่างน่ะ"     "หึ ตามนั้น" จะให้ฉันพูดยังไงละ สถานที่แบบนี้มันไม่เข้ากับฉันเลย จำได้ตอนที่ยัยฝนอกหักมาที่คอนโดฉัน ยัยนั่นก็ชวนฉันดื่ม เป็นไงละดื่มไปได้ 2 แก้วสลบเลยจ้า พอตื่นเช้ามาปวดหัวอีก ฉันเลยไม่กล้าแตะพวกนี้อีกเลย     "แล้วเมื่อไหร่พวกแม่งจะมาเนี่ย" ฝนซาบ่น เห็นว่ายังมีเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่งยังไม่มา     "น่าา เดี๋ยวก็มายะ"     "ฝน ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"     "ปะ เดี๋ยวฉันไปเป็นเพื่อน"     "ไม่ต้อง แกอยู่คุยกับเพื่อนๆ ไป ฉันไปเองได้"     "ก็ได้ ระวังตัวด้วย"     "อืม"     จากนั้นฉันจึงเดินตรงไปเข้าห้องน้ำ ซึ่งมันก็อยู่ที่ชั้นบนนี่แหละ ส่วนชั้นล่างก็มีเหมือนกัน ดีหน่อยที่ยัยฝนเลือกชั้นสอง เพราะมันจะเป็นชั้นนั่งชิว ไม่เหมือนชั้นล่างที่ผู้คนวาดลวดลายการเต้นจนเบียดกันไปหมด เฮ้อออ ฉันคิดถูกผิดเนี่ยที่มาวันนี้ ส่วนของขวัญวันเกิดยัยนั่น ฉันให้ไปแล้วตอนที่อยู่คอนโดฉัน     ตึก!     "อ่ะ!"     ร่างฉันชนเข้ากับร่างสูงที่เหมือนกับว่ายืนอยู่ก่อนแล้ว ฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปมอง ถึงกับอึ้งไปเลยค่ะ ก็ผู้ชายร่างสูง ใบหน้าเรียบนิ่ง แถมยังได้กลิ่นบุหรี่อ่อนๆ มาจากคนตรงหน้าอีก ทำให้ฉันเบ้หน้าเล็กน้อย     "คะ คุณ! "     "........" ร่างสูงตรงหน้าจ้องมาที่ฉันนิ่งโดยไม่พูดอะไร ทำไมฉันรู้สึกหนาวๆ ยังไงก็ไม่รู้ ยิ่งสายตาที่จ้องมองฉันตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า เหมือนโกรธใครมาอย่างนั้นแหละ     "เอ่ออ ขอโทษค่ะ"     "......."     "เอ่ออ ขอตัวนะคะ" พอฉันจะก้าวเดินออกไป เพื่อที่จะไปเข้าห้องน้ำ ร่างสูงก็คว้าแขนฉันไว้ จนฉันตกใจเผลอสะบัดมือออกแต่ก็ไม่สำเร็จ แถมยังกระชากฉันให้เข้าไปอยู่ที่อกแกร่งอีก     "นะ...นี่คุณ ทำอะไรน่ะ ปล่อยฉันนะ"     "......."     "นี่! ฉันพูดกับคุณอยู่นะ ปล่อยได้แล้วค่ะ"     "ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่? " ร่างสูงตอบกลับแถมยังจ้องหน้าฉันอีก     "แล้วคุณยุ่งอะไรด้วยเนี่ย เราไม่รู้จักกันนะคะ ปล่อยนะ"     "แล้วใครให้แต่งตัวแบบนี้? "     "........? " อะไรกันเนี่ย ฉันบอกให้เขาปล่อยแขนฉันไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมเขาถึงถามฉันกลับมาเนี่ย เฮ้อออ...     "นี่! ฉันมางานวันเกิดเพื่อนและที่แต่งแบบนี้ก็เพราะเพื่อนฉันเป็นคนแต่งให้ต่างหากเล่า" เดี๋ยวนะ แล้วทำไมฉันถึงมาอธิบายให้นายนั่นด้วยเนี่ย     "กลับ!"     "เอ๋?"     "จะไปส่ง" ไม่พูดเปล่า หมอนี่ยังกระชากฉันให้เดินลงไปชั้นล่างอีกต่างหาก บ้าไปแล้วหรือไงเนี่ย     "นี่ คุณเป็นใคร ฉันไม่กลับนะ"     "อย่าให้ต้องลงโทษนะ"     "นี่ ปล่อยนะ" ฉันยังคงดื้อดึงที่จะไม่กลับ แต่สุดท้ายฉันก็มาอยู่ที่รถคันหนึ่งที่จอดอยู่หน้าคลับไว้แล้ว     "ขึ้นรถ"     "ไม่! "     "พายอาร์"     "ไม่! อะ...อะไรนะ"     "......."     "คุณรู้ชื่อฉันได้ยังไง? "     "ขึ้นไป"     "......." ฉันก็เลือกที่จะไม่พูด แล้วก็ไม่ตามคำสั่งร่างสูง     พอฉันไม่ทำตาม ร่างสูงจึงช้อนตัวฉันขึ้นแล้วจับฉันให้เข้าไปด้านในตัวรถตามด้วยตัวเอง ฉันพึ่งเห็นว่ามีคนขับให้นะเนี่ย     "นี่! "     "คอนโดฉัน"     "ครับนาย"     "นี่ ทำไมคุณต้องบังคับฉันไปกับคุณด้วย แล้วทำไมต้องเป็นคอนโดคุณ"     "........."     "เหอะ! "     นี่ฉันงงไปหมดแล้วนะ ไหนจะทิ้งยัยฝนซาไปแบบนี้อีก ยัยนั่นคงจะเป็นห่วงฉันขนาดไหนเนี่ย.....
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม