เสื้อผ้าถูกถอดออกอย่างง่ายเหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่าเอนตัวซบไหล่กว้างเชิดหน้ารับจูบร้อนแรงเต็มไปด้วยความต้องการอย่างดิบเถื่อน มือใหญ่บีบขย้ำหน้าอกทั้งบดบี้ยอดอกจนมันแข็งไปไตในขณะที่มืออีกข้างนั้นลูบไล้ส่วนอ่อนไหวก่อนแทรกนิ้วกลางระหว่างรอยแยกถูกไถให้เฉอะแฉะเล่นเอาคนตัวเล็กเกร็งไปหมดทั้งตัว
ลมหายใจที่ไม่คงที่เริ่มติดขัดหนักมากขึ้นเมื่อผละจูบออกมาสบนัยน์ตาฉ่ำเยิ้มของคนที่มีอารมณ์คล้อยตามอย่างง่ายดาย เขาจับเธอหันหน้ามาหากันแล้วดันให้ล้มตัวลงนอนในขณะที่เขาค่อยๆเลาะเล็มชิมทุกสัดส่วนของร่างกายนุ่มนิ่มเหมือนขนมเค้กชิ้นหนึ่งที่แสนหวาน
เบลเป็นคนน่ารักมากขึ้นกว่าเดิมเมื่อยู่ใต้ร่างแบบนี้แล้วเมื่อเธอเริ่มกัดปากยิ่งทำให้เซ็กซี่เข้าไปใหญ่ หน้าอกสวยยิ่งได้ดูดได้เลียยิ่งรู้สึกว่าไม่เคยพอเลยสักนิดแม้ว่ามือเล็กจะทึ้งผมเขาอยู่ก็ไม่คิดจะหยุดลงง่ายๆหรอก
เธอแม่งน่าเอาให้เอวพัง!
ใบหน้าหล่อเคลื่อนย้ายตำแหน่งช้าๆในขณะที่มือจับต้นขาเล็กอ้าออกจากกันเปิดเผยส่วนอ่อนไหวที่ฉ่ำเยิ้มจนแวววาวไปด้วยน้ำหวานสีใสเล่นเอาคอแห้งผากจนแทบเป็นผุยผงกันเลยทีเดียวเชียวละ
จะรออะไรละกินไปเลยสิครับ!
"อื้อ...พี่พอร์ช...โทรศัพท์อ่า…" เสียงโทรศัพท์เขาดังขึ้นเรียกสติอันน้อยนิดให้กลับมาแต่ก็เหมือนจะถูกกระชากกลับไปสู่ความว่างเปล่าอีกครั้ง
"ช่างหัวมันดิ!" มือใหญ่คว้าโทรศัพท์ตัดสายทิ้งแล้วปิดเครื่องอย่างรวดเร็ว
"ถ้ามีธุระสำคัญละ?" มุมนี้มันช่างลามกจริงๆเลยแต่ก็รู้สึกเหมือนท้องไส้ปั่นปวนไปหมดยิ่งเขายิ้มให้แล้วสบตายิ่งรู้สึกได้เลยว่าไม่อาจจะต้านทานไหวได้
"นาทีนี้ไม่มีใครสำคัญเท่าเบลอีกแล้ว" คนจะเอากันใครโทรมาเวลานี้ก็ช่างหัวแม่งดิเขาไม่จำเป็นต้องสนใจสักหน่อย ตอนนี้สิ่งเดียวที่สนใจคือการประสานร่างแล้วบดขยี้จุดอ่อนไหวนี้ให้แหลกรานจนเธอต้องขอให้เขาเป็นคนหยุด
ลิ้นอุ่นทำหน้าที่อย่างช่ำช่องไม่ว่าจะจูบปากหรือตวัดชิมรสชาติปนหยอกเย้าจนเอวบางร่อนขึ้นขยับไปมาให้ต้องได้จับล็อคแล้วกลืนกินต่อไปจนขาเรียวหุบเข้าด้วยความเสียวสะท้านและไม่นานส่วนอ่อนไหวเริ่มตอดรัดถี่ๆพร้อมกับสายธารน้ำไหลที่ไหลออกมาระลอกใหญ่
"เสร็จคาปากแล้วต่อไปพี่ขอเลยนะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน"
"แค่รอบเดียวนะ"
"รอบเดียว?"
"อื้อ"
"พี่จะพยายามนะแต่เบลห้ามยั่วละ" ว่าจบแล้วก็หยิบผ้ามาเช็ดปากที่เลอะไปถึงคางมือจับขาเล็กอ้าออกแล้วเสียบแก่นกายเข้าไปไม่รอให้เธอได้ตั้งตัวเอวสอบขยับทันทีเพราะช่องทางลื่นไหลดีแถมตอดรัดขมิบถี่ๆแบบนี้พูดได้เลยว่าโคตรเสียว
ความจุกแล่นเข้ามาพร้อมความเสียวซ่านในขณะที่ตัวเริ่มสั่นคลอนตามแรงโยกที่มากขึ้นเรื่อยๆ เธอพยายามไม่ครางออกมาแต่ก็ไม่อาจจะห้ามได้
เขาเอาแต่ใจตัวเองไม่สนใจจะมองด้วยซ้ำว่าตอนนี้เธอแทบจะทนเอวดุของเขาไม่ไหวแล้ว ยิ่งเอวขยับยิ่งเหมือนสมองจะว่างเปล่ามากขึ้นทุกวินาทีความสุขแสนหรรษากับความจุกแล่นเข้ามาจนไม่อาจจะแยกออกได้ว่ารู้สึกแบบไหนมากกว่ากันแล้วที่สำคัญคือพี่พอร์ชมุมนี้เซ็กซี่มาก!
ใบหน้าหล่อเชิดขึ้นเล็กน้อยปากหยักเผยอออกครางต่ำในลำคอในขณะที่มือใหญ่จับขาเธอแน่นจนรู้สึกเจ็บ เอวสอบเด้งเข้าหาตัวในจังหวะถี่ยิบจนเกิดเสียงน้ำเฉอะแฉะและเสียงผิวที่กระทบกันไม่หยุด
คนอะไรหน้าตาดีแถมยังเอวดีอีก!
ลีลาดีขนาดนี้ใครจะไม่ติดใจ
เธอคนหนึ่งแหละที่หนีไม่พ้น
เบลพลิกตัวคุกเข่ามือจับพนักผิงโซฟาแน่นตัวโยกตามจังหวะหนักหน่วงที่กระแทกเข้าหาไม่หยุดในขณะที่มือเขาจับเอวล็อคให้อยู่นิ่งรับจังหวะที่รุนแรงมากยิ่งขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าตัว
ความจุกเล่นเอาจนน้ำตาซึมแต่ก็เสียวเกินกว่าจะเอ่ยปากห้ามได้ น้ำเสียงกรีดร้องครางเสียงดังไม่หยุดแข่งกับโซฟาที่ดังเอี๊ยดอ๊าดไม่หยุด
มือใหญ่เลื่อนไปจับไหล่เล็กดึงให้ลุกขึ้นมาเอียงตัวจูบแล้วบีบขย้ำหน้าสวยระบายความเสียวที่มากขึ้นเรื่อยๆในขณะสะโพกดุยังคงโยกเข้าหาไม่หยุด จังหวะลิ้นตวัดไปมาเริ่มสัมพันธ์กับจังหวะกระแทกเข้ามามากขึ้นจนฟันกระทบกันในบางครั้งที่จูบรุนแรงมากขึ้นกว่าเดิม
"พี่พอร์ช...แรงอีก...เบล…"
"พูดเองนะเบล!"
นัยน์ตาเจ้าเล่ห์แสนร้ายกาจพร้อมกับรอยยิ้มแบบนี้เล่นเอาใจหายวาบอยากจะถอยคำพูดออกมาให้หมดแต่ก็คงจะช้าไปเพราะเขาจับเธอเปลี่ยนท่าอีกแล้ว
เขาช่ำชองเรื่องนี้เกินไปแล้ว!!
คนตัวเล็กจับให้นั่งหันหน้าเข้าหารับจูบแสนเอาแต่ใจส่วนที่อ่อนไหวถูกกระแทกกระทั้นเข้าหาอย่างหนักจนรู้สึกแสบขึ้นมาก่อนจะตัวบิดเกร็งกระตุกไม่หยุดแต่เขาเอวดุก็เอาไม่หยุดเช่นกัน
ความสุขสาดซัดเข้าหาราวกับสึนามิลูกมหึมาจนแทบจะรับไว้ไม่หมดหากแต่คนตัวใหญ่ยังไม่เสร็จสะโพกโยกเข้าหาให้ต้องผวากอดเขาแน่นจิกเล็บข่วนแผนหลังใหญ่ระบายความเจ็บปนสุขออกมาสมองพร่าเบลอคิดอะไรไม่ออกเมื่อความรุนแรงเริ่มมากขึ้นกว่าเดิม
"รัดเอวพี่ไว้"
"อ่า...พี่จะทำอะไรอีกฉันไม่ไหวแล้ว"
"ทำให้เบลไม่กล้าหลบหน้าพี่อีกไง"
"อ่า...พี่...เมื่อไรจะเสร็จสักที!?"
"มันพึ่งจะเริ่มต่างหากละ"
"พี่...อ่า...เดี๋ยวตก!!" ขาเล็กตวัดรัดเอวสอบมือกอดคอใหญ่ไว้แน่นเมื่อเขาอุ้มทั้งที่แก่นกายยังสอดประสานเข้าหาไม่หยุด ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความจุกจนแทบจะเผลอปล่อยมือออกแต่ก็เสียวจนทนไม่ไหวแล้วเช่นกัน
"ไปอาบน้ำกันนะ"
"ใครเขาอาบน้ำท่านี้กันเล่า!"
"พี่ไง"
"อื้อ…" เธอก็ได้แต่ภาวนาให้เขาเสร็จสักที
เช้าวันต่อมาเบลตื่นมาด้วยความรู้สึกปวดร้าวไปทั้งตัวนอนซบอกคนตัวใหญ่ที่ไม่ใส่เสื้อผ้าแม้แต่ชุดเดียวหลับสนิทกอดไม่พอแต่ยังก่ายทำเหมือนว่าเธอคือหมอนข้างใบโปรดอย่างนั้น
เธอไม่อยากจะปลุกเขาแต่มันใกล้เวลาแล้วต้องรีบไป
"พี่พอร์ชตื่นได้แล้ว"
"จะต่อเหรอ?"
"สมองพี่คิดได้แต่เรื่องเอากันเหรอห่ะ?"
"พึ่งได้นอนเองจะไปไหนอีก?"
"ไปมหาลัย"
"ครับ เดี๋ยวไปอาบน้ำด้วยกันจะได้ไม่เสียเวลา"
"ลืมตาให้ขึ้นก่อนไหม?"
"ตาลืมไม่ขึ้นแต่อันนี้ขึ้นแล้วนะ" ใบหน้าหล่อพูดแล้วซุกไซ้ก่อนจะหอมแก้มนุ่นฟอดใหญ่ด้วยความสดชื่นและมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลย ตัวเธออุ่นแล้วยังหอมมากจนไม่อยากใครมาได้กลิ่นหรือแม้แต่ใกล้ชิด
นี่เขาเป็นอะไรไปวะเนี่ย?
"..!" ไม่ต้องมีใครบอกเธอก็รู้เพราะมันทั้งร้อนทั้งแข็งดันหลังอยู่นี่ไงละ แต่นี่คือธรรมชาติของผู้ชายเธอเข้าใจดี
"นัดกี่โมงพี่ไม่อยากให้เบลอดข้าวเช้า" เธอตัวก็ผอมมากพอสมควร เอากันแต่ละทีนึกว่าเอวเธอจะหักคามือได้เวลาที่เขาจับกระแทก แต่ก็แปลกที่ก้นเนี่ยเด้งได้เด้งดีจริงเลยแล้วยังกลมเหมือนลูกพีชไม่มีผิด เห็นแล้วอยากกัดสักที
"สิบโมงแต่ไปก่อนก็ดีค่ะ" ตอนนี้เจ็ดโมงกว่ายังเหลือเวลาแต่ด้วยสภาพการจราจรที่ติดขัดแล้วไม่สามารถไปตามเวลานัดได้จริงๆ เพราะแบบนี้ถึงต้องเผื่อเวลาไปก่อนไง
ถ้าเขาไปส่งคนมองทั้งคณะแน่!
"เรื่องมาอยู่ที่นี่พี่พูดจริงนะ"
"ไม่อะ เบลขออยู่ที่หอดีกว่า"
"ตามใจแล้วเจอกันอาทิตย์หน้านะ อย่าดื้อล่ะพี่ไม่ชอบ"
"สั่งเป็นพ่อเลยนะ"
"แด๊ดดี้ที่แปลว่าผัวงี้เหรอ?"
"ผัวบ้าอะไรล่ะเบลยังไม่ได้พูดสักคำ!"
"พี่ก็แค่ถามไม่เห็นต้องร้อนตัวเลย"
"พี่พอร์ชอีกแล้วนะ!"
"ก็เบลชอบพี่" เขายิ้มกว้างมองคนน่ารักอ้าปากเหวอแล้วหลบตาแก้มแดงปรั่งเหมือนลูกเชอร์รี่เชียว เขารู้มานานแล้วนะว่าเธอชอบเขามากขาดไหน เธอเล่นติดตามชีวิตทุกอย่างไม่ว่าจะไปเที่ยวที่ไหนลงรูปลงสตอรี่อะไรเบลมักจะมากดหัวใจให้แทบจะเป็นคนแรกเลยด้วยซ้ำ
เธอน่ะเป็นแฟนคลับตัวยงเลย!
แล้วเธอจะปฏิเสธอะไรได้ล่ะในเมื่อมันคือเรื่องจริงทั้งนั้นแหละ เธอชอบเขามากขนาดที่เพื่อนสนิทอย่างคะนิ้งยังรู้แล้วแซวบ่อยๆเวลาที่เห็นเขาลงรูปหรืออัพเดตสตอรี่สั้นๆ บางครั้งภาพนั้นก็หล่อเกินคำบรรยายออกมาได้ แต่บางครั้งก็ดูเซ็กซี่มากเกินไปจนแอบหวงในใจลึกๆอยู่คนเดียว
ก่อนหน้านี้เราเคยเจอกันไม่บ่อยมากเท่าไรและเธอไม่น่าจะอยู่ในสายตาของเขาด้วยซ้ำ แต่เพราะว่าเขามาเป็นแบบให้วาดทำให้รู้จักมากยิ่งขึ้นกว่าเดิมแล้วนั่นน่าจะเป็นการได้มองเขาด้วยแววตาหลงใหลแบบไม่มีใครว่าอะไรได้ แล้วบุคลิคสุภาพอ่อนโยนและดูดีไปทุกอย่างราวกับเจ้าชายจากราชวงศ์ชั้นสูง รูปร่างหน้าตาดีอย่างไร้ที่ติเหมือนว่าพระเจ้าตั้งใจสร้างขึ้นมา แล้วมีเหรอที่จะหักห้ามใจอยู่
พี่พอร์ชดูดีเกินกว่าจะเป็นคนด้วยซ้ำ!
เขาดูสูงส่งมากเกินคนอย่างเธอจะเอื้อมไปถึงได้