หลังจากที่ประยุทธ์ไปรับเธอที่ทำงานก่อนพามาที่บ้านของเขาเพื่อ สังสรรค์กันตามประสาเพื่อน เบญจวรรณได้บอกข่าวดีเรื่องที่เธอได้เลื่อน ตำแหน่งเมื่อเพื่อนสนิทมากันอย่างพร้อมหน้า อีกทั้งยังเล่าเรื่องที่ได้ เผชิญหน้ากับตุลาการและกชกรให้เพื่อนๆ ได้รับฟังอีกด้วย แต่ไม่ได้เล่าเรื่องความอ่อนแอที่ตัวเองมีหลังจากที่เดินออกมาจากห้องนั้นให้เพื่อนฟัง
“นั่นสิ ถ้าแกไม่ไปแสดงว่าแกยังไม่พร้อมที่จะลืมไอ้คุณต้อม” ประวิทย์สมทบความคิดเห็นของพิมพิชชาอีกคน
“ใช่ เอ็มเห็นด้วยกับความคิดของพิมนะ” ประยุทธ์สนับสนุนอีกคนหนึ่ง
“ก็ได้ไปก็ไป แต่ที่ผับวาเนสซ่าให้เข้าแค่สมาชิกไม่ใช่เหรอ เราจะเข้า ไปได้เหรอ” เบญจวรรณอดที่จะถามออกไปไม่ได้ ทุกครั้งที่เธอไปเที่ยวที่ผับนี้ เธอไปกับตุลาการซึ่งเป็นสมาชิกวีไอพี
“ไม่ต้องห่วงค่ะ วีนาเป็นสมาชิกอยู่ค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นเป็นอันว่าตกลงตามนี้ เราไปเที่ยวผับวาเนส-ซ่ากัน แล้วแกล่ะไปได้หรือ
