ประยุทธ์มาหาเบญจวรรณเพื่อนสาวคนสนิทตั้งแต่เช้า หลังจากที่เมื่อคืนเขาพยายามติดต่อหญิงสาวนับสิบครั้ง แต่ทุกครั้งเขาไม่สามารถติดต่อกับปลายสายได้เลย เนื่องจากเจ้าของเครื่องปิดมือถือ ประยุทธ์จึงเดินทางมาหาเพื่อนสนิทที่บ้านตั้งแต่เช้าด้วยความเป็นห่วง
“สวัสดีครับคุณพ่อ โน้ตไปทำงานหรือยังครับ” ประยุทธ์พนมมือไหว้บิดาของเพื่อนด้วยความนอบน้อม ก่อนจะเอ่ยถามถึงคนที่เขาต้องการพบ
“อยู่ข้างบนแน่ะ ไม่ลงมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว พ่อไปเรียกมากินข้าวก็บอกว่าปวดหัวอยากนอน นี่ก็ไม่รู้ว่าจะไปทำงานหรือเปล่า” สมหมาย บิดาของเบญจวรรณเอ่ยตอบ
“ผมขอขึ้นไปดูโน้ตได้ไหมครับ”
“ได้สิ พ่อว่าถ้าเอ็มไม่มาก็จะขึ้นไปเรียกอยู่พอดี ตามสบายเลยนะ”
“ขอบคุณครับ”
ประยุทธ์เดินขึ้นไปชั้นบนของบ้านทันที มุ่งตรงไปที่ห้องนอนของเพื่อนสาวห้องเดิมที่เขามักจะมานอนด้วยเสมอก่อนที่จะเดินทางไปต่างประเทศ ผู้มาเยือนเคาะประตูห้องของ เบญจว
