9
1311 คำ
“คุณต้อมขา อา อืม”
เสียงครวญสั่นของหญิงสาวที่เขาได้ยิน ทำให้เขาออกแรงรักมากขึ้น เป็นซอยถี่ นวดเฟ้นเต้าทรวงด้วยมือข้างหนึ่ง ขณะที่มืออีกข้างจับแน่นที่เอวเล็ก จากนั้นก็ซอยเอวกระแทกไม่ยั้งจนกายสาวสั่นงันงกด้วยความเสียวสยิว
“โอว เยี่ยม เยี่ยมเลย แน่นดีจัง อา”
เขาเปล่งเสียงครางอย่างพอใจ โน้มตัวไปละเลงยอดทรวงคล้ายผลสตรอเบอร์รี่ล่อตาล่อใจ ดูดดื่มอย่างสำราญกับผลไม้หวานที่ตั้งเด่นอยู่บนยอดภูเขา ในขณะที่สะโพกยังคงกระโจนจ้วงไม่หยุด เช่นเดียวกับที่เธอแอ่นสะโพกรับแรงรักอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน
“คุณต้อม สะ เสียวค่ะ อา”
เธอยิ่งร้องเขายิ่งสร้างความซ่านสยิวให้เธอมากขึ้น ออกแรงดูดผลไม้หวานตั้งชันมากขึ้น ความกร้าวแกร่งถูกส่งเข้าไปในช่อกุหลาบทั้งเร็วทั้งแรงมากขึ้นไปอีกเป็นสามเท่า
ตุลาการยกเรียวขาที่พาดอยู่ที่บ่าของเขาออก ก่อนจะแนบขาทั้งสองข้างของเบญจวรรณให้ชิดติดกัน จับข้อเท้าทั้งสองข้างของเธอด้วยมือหนาเพียงมือเดียว ดันโย้ไปข้างหน้าจนหัวเข่ามนชิดติดกับบัวตูมคู่งาม กลีบดอกไม้สาวจึงเชิดขึ้นสูง ทำให้ความเป็นชายของเขาสามารถทะลวงลึกเข้าไปได้มากกว่าเดิม
“คุณต้อม โอ คะ...คุณต้อม อา”
หัวใจสาวเต้นเร็วรี่ ร่างกายสะท้านกับจังหวะที่กระชั้นเข้าหาช่อดอกไม้สาวร้อนฉ่า ความเสียวซ่านมากล้นจนผลิตน้ำหวานออกมาไม่หยุด คลื่นลมแรงที่กำลังป่วนปั่นอยู่ในท้อง ทำให้เธอแทบบ้าคลั่ง ร้องครวญราวกับว่าตัวเองกำลังนอนอยู่ท่ามกลางเปลวไฟที่ร้อนระอุ เหงื่อชโลมอาบทั่วทุกพื้นผิว
“คุณต้อม กรี๊ดดด อา”
เบญจวรรณจิกบ่าของเขาแน่น ดวงหน้าหวานแดงก่ำ ร่างทั้งร่างเกร็ง ก่อนจะกระตุกไหวเล็กน้อยเมื่อเธอเดินทางถึงชั้นฟ้า ช่องทางสวรรค์เริ่มตอดรัดกายใหญ่ของเขาทีละนิดๆ จนกระทั่งผนังนุ่มด้านในโอบรัดมากยิ่งขึ้น มากจนเขาแทบจะขยับเขยื้อนร่างกายไม่ได้ ชายหนุ่มข่มความปวดร้าวไว้แล้วออกแรงรักต่อไปแม้ว่าจะเสียวปานขาดใจก็ตาม
“พระเจ้า โอว แน่น มะ ไม่ไหวแล้ว”
แทนที่เขาจะปลดปล่อยความสุขทั้งๆ ที่ตัวเองก็พูดออกมาว่าไม่ไหว แต่เขากลับถอนความกร้าวแกร่งออกจากกลีบสาว จับร่างเล็กระทวยมาที่ริมเตียง พลิกร่างสาวให้นอนคว่ำหน้า หัวเข่าทั้งสองข้างคุดคู้อยู่ริมเตียง เธอยืดลำตัวด้วยการใช้ฝ่ามือทั้งสองข้างยันรับน้ำหนักตัว ส่วนตัวของเขาลงมายืนอยู่ริมเตียง สอดแทรกร่างกายที่ปวดร้าวเข้าไปหาความอุ่นร้อนแสนหฤหรรษ์ และเริ่มเคลื่อนไหวร่างกายอีกครั้งเมื่อทุกอย่างพร้อม
“คุณต้อม คุณต้อม”
เบญจวรรณร้องครางตามจังหวะที่เขากระหน่ำเข้าใส่ มือหนาจับเอวเล็กแน่น แล้วดึงเข้ามากระแทกอัดกับกายใหญ่อย่างเมามัน บีบกระชับบั้นท้ายงามสวยจนเกิดรอยแดงไปทั่ว ขาข้าง หนึ่งของเธอถูกยกขึ้นสูง เช่นเดียวกับขาของเขาข้างหนึ่งยกขึ้นมาตั้งชันริมเตียง แล้วนำขาของเธอที่ถูกเขายกขึ้นสูงมาพาดวางไว้ที่หน้าขาของเขา หญิงสาวตัวสั่น มือเท้าเย็นทันทีทันใดเมื่อเขาจัดท่วงท่าในลักษณะนี้ สูดลมหายใจเข้าปากผ่อนออกมาอย่างแรง รอรับความสุขที่อัดแน่นไปด้วยความร้อนแรงและดุดัน
“อา คุณต้อม โอว”
แรงอัดกระแทกของเขาแต่ละครั้งนำพาความเสียวสะท้านทรวงยิ่งนัก มือใหญ่ที่ว่างเว้นเอื้อมมากอบกุมทรวงอกสวยที่กระเพื่อมไหว บีบเคล้นด้วยความสนุกมือ ความแรงของแรงกระโจนจ้วงทำให้ร่างของเธอไถลไป ข้างหน้าทีละนิดๆ จนเขาต้องเอามือยึดที่เอวคอดกิ่วเอาไว้ ก่อนจะเร่งซอยถี่ยิบแบบไม่ลืมหูลืมตา เสียงครางครวญประสานกันจนแยกไม่ออก
“คุณต้อม อา กรี๊ดดด” ความสุขที่ลอยเด่นอยู่ตรงหน้าถูกมือนุ่มคว้าไว้ในกำมือ ก่อนที่ร่างสาวจะถูกเหวี่ยงขึ้นไปยังเบื้องบน เยี่ยมชมความสวยงามของบุปผาสวรรค์ โดยมีร่างใหญ่ก้าวตามเธอไปในอีกไม่ถึงหนึ่งนาที
“โอว อืม” ตุลาการร้องครางออกมาเป็นทางยาว มือหนาจับเอวคอดไว้แน่น ดึงรั้งเข้ามาหาชายชาตรี ส่วนตัวเขาก็สวนกระแทกเข้าไป ไรฟันเป็นระเบียบของชายหนุ่มขบกันแน่น กรามทั้งสองข้างเสียดสีสกัดกลั้น ความเสียวอย่างสุดกำลัง หน้าท้องแข็งแรงหดเกร็งตามแรงจังหวะหายใจที่เหนื่อยหอบ เขาเคลื่อนไหวไม่กี่อึดใจก็หยุดค้างนิ่ง ระเบิดสายธาราชุ่มฉ่ำอาบไปทั่วผนังเนื้อนุ่มที่เต้นตุ้บๆ ก่อนจะทรุดกายฮวบไปบนแผ่นหลังเนียนสวย ที่ตอนนี้นอนคว่ำหน้าหายใจหอบฮักบนเตียงอย่างหมดแรง ไม่นานร่างหนาก็พลิกลงไปนอนหงายข้างกายสาวที่แทบจะหลับลงทันทีจากบทรักที่รีดพลังกายแทบหมด
“ไปอาบน้ำด้วยกันดีกว่า นอนตัวเหนียวๆ แบบนี้ไม่สบายตัวแน่”
ร่างเล็กยังไม่ทันเอ่ยตอบ เขาก็จัดการพลิกกายสาวให้นอนหงาย ช้อนอุ้มร่างสาวพาเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว เบญจวรรณรู้ดีว่ากว่าที่เธอจะได้อาบน้ำจริงๆ ก็คงอีกหลายชั่วโมง แต่เธอก็เต็มใจที่จะอยู่ในอ้อมกอดของเขา แม้ว่าจะเป็นได้เพียงดอกไม้ริมทาง
เช้าวันต่อมา
พิมพิชชานั่งหน้ายุ่งคิ้วผูกโบตั้งแต่เช้าที่ตื่นมา สายตาเอาแต่นั่งมองตัวเลขในสมุดบัญชีธนาคารที่ยังไม่เพิ่มจำนวนอย่างที่มันควรจะเป็น งานเสริมของเธอสามงานที่รับไว้ถูกยกเลิกกะทันหัน รายได้ที่คิดว่าจะได้เพิ่มก็ไม่ได้ ยอดเงินในบัญชีก็เลยไม่เดินหน้าไปไหน อยู่อย่างไงก็อยู่อย่างนั้น ยิ่งคิด ยิ่งกลุ้ม
“พิมเป็นอะไรนั่งใจลอยอยู่ได้ เรียกตั้งนานแล้วนะ”
เบญจวรรณเดินเข้ามานั่งข้างๆ เพื่อนสนิทที่เอาแต่นั่งก้มหน้าก้มตา ในใจเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่จนไม่ได้ยินเสียงเปิด ประตูรั้วบ้าน อีกทั้งไม่ได้ยินเสียงเรียกของเธอด้วย นี่ถ้าเป็นโจรบุกเข้ามาปล้นพิมพิชชาคงไม่รู้ตัวแน่ๆ
“คิดอะไรเพลินๆ อยู่น่ะ” พิมพิชชาตอบโดยไม่เงยหน้ามอง เพื่อนสนิท
เบญจวรรณชะโงกหน้ามามองสมุดบัญชีที่อยู่ในมือของเพื่อน ก่อนจะเอ่ยถาม “จะจ้องให้ตัวเลขมันเพิ่มขึ้นมาหรือไง มีอะไรหรือเปล่า”
เบญจวรรณถามด้วยความเป็นห่วง สีหน้าและอาการของเพื่อนทำให้เธอยังไม่ปริปากเรื่องที่ตุลาการไหว้วาน อาการของพิมพิชชาที่เธอเห็นนั้น บอกให้เธอรู้ว่าเพื่อนกำลังมีเรื่องทุกข์ใจอย่างหนัก
“เฮ้อ...ก็ไม่มีอะไรมากหรอก คือว่าฉันไปสั่งซื้ออัลบั้มรูปของคุณชายเอาไว้น่ะ เขาบอกว่าให้โอนเงินมาภายในเจ็ดวัน นี่ก็ผ่านมาสี่วันแล้วฉันยังหาเงินไม่ครบเจ็ดพันห้าเลย ในบัญชีมีอยู่แค่พันห้าเอง งานที่รับไว้ก็ถูกยกเลิกทีเดียวตั้งสามงาน แล้วถ้าฉันหาเงินไม่ทันฉันก็ไม่ได้อัลบั้มรูปของคุณชายน่ะสิ โอ๊ย...เครียด”
พิมพิชชาทำกิริยาและน้ำเสียงเหมือนคนจะเป็นจะตาย คนที่ถามอดที่จะขำกับอาการของพิมพิชชาไม่ได้ นึกว่าเรื่องใหญ่เรื่องโตอะไร ที่แท้เรื่องขวัญใจของเพื่อนสนิทนั่นเอง
- ผู้เขียน
