ผ่านมาเกือบแรมเดือนที่นิชากับปรเมษฐยังอาศัยอยู่บนเกาะ เนื่องจากยังมีปัญหามากมายให้เขาต้องสะสาง ไม่ใช่เพียงเรื่องของรังนกเท่านั้น
ส่วนนิชายังคงออกไปช่วยสอนภาษาอังกฤษให้กับเด็กๆในชุมชนเหมือนเดิม แต่ทุกก้าวย่างของเธออยู่ในสายตาของปรเมษฐตลอดเวลา แม้ว่าภายนอกปรเมษฐจะทำเป็นเหมือนไม่ได้สนใจหรือใส่ใจเธอเท่าไหร่ แต่ไม่มีอะไรที่นิชาทำแล้วเขาจะไม่รับรู้
เพียงเวลาที่ไม่นานที่นิชามาอาศัยและใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ กลับได้รับความรักจากคนบนเกาะมากมาย ทุกคนต่างชื่นชมเธอให้ปรเมษฐได้ยินอยู่เสมอมันทำให้ชายหนุ่มลดฐิติที่มีต่อนิชาลงไปมากแล้ว
แต่ปรเมษฐยังคงเว้นระยะห่างไว้ ถ้าไม่ใช่เรื่องบนเตียงเขาก็ยังคงไม่อยากจะไว้ใจอะไรเธอมาก ก็อย่างว่ามารยาหญิงน่ากลัวกว่าสิ่งอื่นใดถึงจะรู้ใจว่ามีความใคร่เสน่หาแค่ไหน ไม่ใช่ว่าแสดงความรักความใคร่ต่อหน้าคนอื่นหรือกับต่อหน้าหญิงสาวไม่ได้ แต่ทว่าปรเมษฐก็อยากจะเหลือพื้นที่เผื่อใจเอา
