"เจ๊...เอลลี่ไม่อยากรับคุณออสตินเป็นแขกแล้ว"
เอลลี่เอ่ยกับซีเจด้วยแววตาแสนเศร้า ตาเธอเริ่มแดงก่ำเมื่อนึกถึงคำพูดที่ดูถูกดูแคลนของเขา
ซีเจพยักหน้าอย่างเข้าใจ เพราะรอยฟกช้ำที่อยู่บนตัวเธอมันทำให้หล่อนรู้สึกสงสารเด็กของตัวเองไม่น้อย
"แต่เดือนละล้านเลยนะเอลลี่"
ซีเจอดนึกถึงเงินที่เอลลี่จะได้จากออสติน มันมากเกินกว่าสาวไซด์ไลน์คนไหนจะทำได้
"ช่างมันเถอะเจ๊....หนูไม่อยากได้แล้ว"
"เจ็บตัวไม่เท่าไร เจ็บใจมากกว่า"
อยู่ๆ น้ำตาเธอก็ไหลออกมา เมื่อนึกถึงคำที่เขาพูดทิ่มแทงหัวใจของเธอ มันเจ็บยิ่งกว่าเขาทำป่าเถื่อนกับเธอซะอีก
"อะๆ ....ไม่เป็นไร ไม่อยากทำก็ไม่ต้องทำ"
"เดี๋ยวเจ๊คุยกับคุณฌอนให้แจ้งคุณออสตินให้"
ซีเจส่ายหัวไปมา ในใจก็นึกเสียดายแทนเอลลี่ แต่อีกใจก็สงสารเธอเหมือนกัน ถึงจะเป็นไซด์ไลน์แต่ก็มีหัวใจเหมือนกัน
มือเรียวหยิบโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋าใบสวย
"ฮัลโหล สวัสดีค่ะคุณฌอน"
ซีเจกลืนไม
