“อ๊ะ!”
บัวหวานครางชิดริมฝีปากแกร่ง เมื่อชายหนุ่มสะกิดปลายยอดด้วยนิ้วชี้เร็วๆ มันสยิวเสียวและจั๊กจี้ เธอหรี่ตามองเขา ก่อนที่หัสดินจะถอนริมฝีปากออก แล้วเลื่อนใบหน้าคมคายไปจูบหน้าผากเธอเบาๆ อย่างรักใคร่
หญิงสาวมองการกระทำของเขาด้วยน้ำตาซึม ทางกายเธอรู้สึกคับแน่นตรงส่วนที่ประสานสัมพันธ์กัน มิหนำซ้ำเจ้ายักษ์ยังกระตุกตุบๆ ชวนให้ยิ่งรู้สึกใคร่เสน่หาจนเกินจะต้าน
ส่วนทางใจ รอยจูบเบาๆ ที่หน้าผากจากริมฝีปากของเขา ทำให้เกราะน้ำแข็งที่หุ้มหัวใจตัวเองไว้ คอยสั่งตัวเองไว้ ‘อย่ารักเขา!’ เหมือนกำลังถูกหลอมละลาย...
เมื่อชายหนุ่มกลับมามองจ้องตาอีกครั้ง บัวหวานก็ลูบไล้ท่อนแขนแข็งแรงของเขา เธอเอ่ยถามเสียงพร่าสั่น หวาดกลัวคำตอบอยู่เหมือนกัน
แต่ความจริงก็คือความจริง
ไม่ว่าเธอจะเผชิญหน้าตอนนี้ หรือหนีมันไปทั้งชีวิต ความจริงก็จะไม่เปลี่ยนแปลงไปอยู่ดี
“คุณรู้สึกอะไรกับหนูบ้าง... สักนิดมั้ยคะ”
บัวหวานหัวใจเ
