บัวหวานหยิบสมุดดินสอหักๆ หลบไปวางบนโต๊ะข้างๆ เมื่อหัสดินให้บาร์เทนเดอร์จัดโต๊ะให้เขากับเธอตรงโซฟา กับแกล้มวางตรงกลาง แล้วเตกีล่าเพียวๆ ก็ถูกรินวางตรงหน้าเขา ส่วนของเธอนั้นเป็นค็อกเทลสีชมพูอมแดง บาร์เทนเดอร์ใส่ส่วนผสมแล้วเขย่าแรงๆ แค่สิบวินาทีตกแต่งด้วยเปลือกมะนาวและเชอร์รีก็พร้อมเสิร์ฟ
“วันนี้จะเป็นวันแรกที่ผมสอนคุณดื่มเหล้า อยู่ที่นี่ไปถ้ามีใครมอมเหล้าคุณ คุณจะได้เอาตัวรอดได้”
บัวหวานมองหน้าเขา ก่อนจะเลิกคิ้ว แล้วยิ้มกรุ้มกริ่มแบบที่ชายหนุ่มไม่เข้าใจรอยยิ้มของเธอเลย
“ทำไม? คุณคิดอะไรอยู่”
มือเรียวเล็กยกแก้วค็อกเทลขึ้นจิบ รสชาติของเหล้าจินผสมผสานกับน้ำมะนาวและน้ำทับทิมอย่างลงตัว ดูเหมือนบาร์เทนเนอร์ของเขาจะฝีมือดีไม่เบาเลยละ
“คุณคิดใหม่ได้นะถ้าจะมอมเหล้าหนู... หนูคอแข็งนะ บอกก่อน”
หัสดินหัวเราะกับความมั่นอกมั่นใจของเธอ แต่บัวหวานก็ถูกกึ่งนึงนั่นแหละ ผู้หญิงตอนกรึ่มๆ ก็น่ากอดใช่ย่อยเส
