“อ่อยใครว่ะ?”
“แค่ถ่ายรูปเฉยๆอย่าหาเรื่อง”
“ก็ดีจะได้ไม่เบื่อ พี่จะคุยงานนานหน่อยนะพอดีว่าเขาลืมเอาของมาเลยกลับไปเอาที่รถ”
“น่าเบื่อ”
“ทนๆหน่อย เดี๋ยวตอนบ่ายไปดูหนังกัน”
“หนูจะเป็นเด็กดีรอเงียบๆเลยค่ะพี่เจราล”
“ดีมาก”
เขาก็หงุดหงิดเหมือนกันแหละที่อยู่ดีๆเลขาดันลืมแฟรชไดร์ไว้ในรถเลยต้องเดินกลับไปเอา งานมันก็ไม่มีอะไรมากมายนอกจากบ้านอีกหลังที่กำลังสร้างไว้เป็นเรือนหอ แต่กว่าจะออกแบบมาได้ก็ต้องหลอกล่อไปหลายกระบวนท่าเหมือนกันเพื่อไม่ให้เธอสงสัย เราคบกันมาไม่นานเลยไม่รู้ใจกันมากแต่เขาจริงจังกับคัฟเค้กมากจนสามารถทิ้งนิสัยเอาไปทั่วได้
กว่าเมียจะเรียนจบบ้านก็น่าจะเสร็จทันเข้าอยู่
แต่เมียจะเรียนจบใช่ไหม?
“เด็กคนนั้นเหรอเมีย?”
“อืม”
“หน้าบึ้งจังเฮีย ทะเลาะกันมาเหรอ?”
“ไม่ แค่นอนน้อยเลยหงุดหงิด”
“เรื่องนี้เฮียเบาๆหน่อยเมียยังเด็ก เฮียดูโต๊ะนู้นแอบมองเราสักพักแล้วไม่รู้ว่าจะชอบเฮียหรือชอ
