บทที่10
หญิงสาวไม่ลังเลที่จะมอบฝ่ามือให้เขาเป็นการตอบโต้และตอบแทนในสิ่งที่เขาจาบจ้วง แต่ทำไม่ได้ดั่งใจเมื่อเขาใช้มือกันแล้วรวบมือเธอเอาไว้ ออกแรงบีบอย่างแรงจนเธอรู้สึกเจ็บ พอเธอสะบัดหวังให้หลุดเขากลับขืนแล้วรั้งเข้ามาจนชิดแผงอกเขา มืออีกข้างอ้อมไปโอบด้านหลังอย่างรวดเร็ว กณิศารีบขืนตัวแล้วดันสุดแรงกลัวว่าเขาจะทำเหมือนเมื่อสักครู่อีก
“ยังไม่ชินกับจูบของพี่ หรือลืมรสชาติมันไปแล้ว”
“ปล่อยนะ คุณไม่มีสิทธิ์” กณิศาพยายามดิ้น เบี่ยงหน้าหลบจมูกโด่งที่ก้มลงมาเปะป่ายไปทั่วนวลแก้ม กลัวเขาจะทำเหมือนเมื่อครู่ แต่เหมือนเธอไม่อาจสู้แรงเขาได้ หรือเรียกว่าเธอแพ้ทางเขากันแน่ แค่ลมหายใจผ่าวร้อนของเขารินรดอยู่ใกล้ๆ มือไม้เธอก็อ่อนยวบ หัวใจสั่นไหว ไร้แรงผลักไสเมื่อมือเขาสอดเข้ามาในเสื้อคลุมเค้นคลึงทรวงอกผ่านชุดนอนเนื้อบาง
ชายหนุ่มรับรู้ว่าหญิงสาวไร้แรงต้านทานเขาโดยสิ้นเชิงแล้ว เมื่อเขาสัมผัสจุดอ่อนของเธอที่
