“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ดิฉันชื่อ มนเป็นเพื่อนกับณีย์มาก่อน ที่จะบินไปอังกฤษ”
เขายังคงนิ่ง ต่อการทักและแนะนำตัวของหล่อน ก็ใช่ว่าเขาอยากจะรู้จัก แต่เพื่อมารยาท ศิลารัณย์แค่พยักหน้า
“คุณล่ะคะ”
แทนคำตอบศิลารัณย์เดินหนี ทำให้ดวงตาของวรรษมนลุกวาบ ที่เขาทำแบบนี้กับหล่อนเหมือนไม่ให้เกียรติ วรรษมนต้องเก็บซ่อนความอับอายเอาไว้ข้างใน แล้วหล่อนก็ปั้นหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นักสิทธิ์กลับปรายสายตามองหล่อนแทนนัยน์ตาของเขาวาบด้วยกรุ้มกริ่ม
นันทิกาก้าวมาตอนนี้ หล่อนตื่นสาย ลืมสนิทว่าเป็นงานแต่งของพี่สาวทั้งๆที่ตั้งใจดิบดี และคนที่ชะเง้อชะแง้มองหล่อนตั้งนานคือนักสิทธิ์ ทำให้นักสิทธิ์ไม่กล้าเอ่ยอะไร แต่พอหล่อนเข้ามาเท่านั้น นักสิทธิ์ยิ้มฉายเดินร่าเข้าไปแทบจะจูงมือหล่อนด้วยซ้ำ
“นีน่า” เสียงเรียกของเขาทำให้หล่อนหัน คุ้นเคย แต่นันทิกากลับพุ่งตรงไปยังหญิงสาวที่แต่งกายหรูเหมือนจะมาแย่งซีน ของพี่สาวที่เป
