เมื่อคืนเป็นคืนที่จีน่ามีความสุขที่สุดในรอบหกปีที่ผ่านมา รู้สึกเหมือนได้ย้อนกลับไปในวันเก่า ๆ
ความรู้สึกนี้หายไปนาน เธอยอมรับเลยว่าหน้าอกของเขาเป็นดุจดั่งยาที่เกินจะต้านไม่ให้เธอเสพติด
ด้วยอุณหภูมิที่อบอุ่นของตัวเขาและอ้อมกอดที่คุ้นเคย จีน่าจำไม่ได้ว่าเธอผล็อยหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอนอนหลับไม่ค่อยสนิท แถมยังฝันร้าย เป็นฝันร้ายที่น่ากลัวมาก
ในฝัน อีสันตกลงไปในสระน้ำเลือด ล้อมรอบไปด้วยเลือด เขาค่อย ๆ หมดแรง จากนั้นเธอก็ตะโกนเรียกเขาอย่างบ้าคลั่ง พร้อมกับพยายามวิ่งไปช่วยเขา แต่เท้าของเธอถูกบางสิ่งพันธนาการไว้ เธอจึงไม่สามารถวิ่งได้
เธอทำได้เพียงมองดูเขาอยู่ห่าง ๆ จากนั้นเธอก็เห็นเขาค่อย ๆ หมดแรงและลอยห่างจากเธอออกไปเรื่อย ๆ แล้วก็...
“ไม่นะ ไม่นะ! อย่า...” จีน่าตะโกนอย่างบ้าคลั่ง เธอถูกครอบงำด้วยความกลัวราวกับกำลังจะถูกฉีกทึ้งร่าง เธอตื่นจากฝันร้ายและลุกขึ้นมานั่งทันที หน้า
