บทที่ 14 จนกว่าจะเรียนจบ
ตะวันยังนอนหลับสนิทอยู่ในอ้อมกอดของเคลลี่ที่ห้องนอนของเขา สายตาคมก้มมองหญิงสาวตัวเล็กที่นอนหลับตาพริ้มด้วยความเอ็นดู ถึงแม้ตอนนี้จะยังตอบไม่ได้ว่าเขารู้สึกกับเธอเช่นไรกันแน่ แต่การมีเธออยู่ข้าง ๆ ก็ทำให้รู้สึกดีไม่น้อย อย่างน้อย ๆ แล้ว มันก็ช่วยทำให้เขาลืมความเจ็บปวดในหัวใจลงไปได้เยอะทีเดียว
“ตะวัน ตื่นเถอะ สายแล้วนะ”
เคลลี่พูดเบา ๆ ที่ข้างหู ทำให้เปลือกตาคู่สวยค่อย ๆ ขยับไปมา
“อืม หนูยังง่วงอยู่เลยนะ”
เหมือนว่าคนที่โดนปลุกจะยังไม่อยากตื่นเท่าไหร่ ซึ่งมันก็สมควรที่จะเป็นอย่างนั้น เพราะเขาเล่นกวนเธอทั้งคืนกว่าจะได้นอนก็เกือบตี 4
“ตื่นอาบน้ำ ไปหาอะไรกินกัน”
เมื่อได้ยินคนตัวโตพูดถึงของกิน เปลือกตาที่ยังปิดสนิทอยู่ก็เปิดขึ้นจนสุดทันที
“หนูเลือกร้านที่จะไปกินได้หรือเปล่า”
ใบหน้ามนเงยขึ้นมาถามคนที่นอนอยู่ข้างกัน เมื่อเห็นเขาพยักหน้าให้รอยยิ้มกว้างก็ผุดขึ้นมาบนใ
