บทที่ 11 แปะไว้ก่อน
ถึงเวลากลางคืน หลังจากทานอาหารเย็นกันเสร็จ สมาชิกทุกคนที่มาเข้าค่ายจิตอาสาก็มานั่งร่วมวงร้องเล่นรอบกองไฟ
“น้องปี 1 มีใครอยากจะร้องเพลงให้พวกพี่ฟังบ้างหรือเปล่าครับ ส่งตัวแทนออกมาสักคนหน่อยเร็ว”
คำถามกึ่งบังคับของรุ่นพี่ทำให้น้อง ๆ ปี 1 มองหน้ากันไปมา
“ตะวัน แกออกไปเลย แกร้องเพลงเพราะ”
สโนไม่แค่พูด แต่ยังดันตัวตะวันออกไปด้านหน้าอีกด้วย
“น้องตะวันจะเป็นตัวแทนเพื่อนใช่ไหมครับ มาเร็ว จะร้องเพลงอะไรดี เดี๋ยวพี่เล่นกีตาร์ให้”
หันไปแยกเขี้ยวใส่เพื่อนหนึ่งทีก่อนที่จะหันมายิ้มแห้ง ๆ ให้กับรุ่นพี่ที่เตรียมพร้อมดีดกีตาร์ให้เธอ เมื่อไม่มีทางเลือกตะวันจึงจำเป็นต้องเป็นตัวแทนเพื่อร้องเพลงให้รุ่นพี่ฟัง
...อยากจะรักกันจริง ๆ ไหม หรือแค่แสร้งทำเป็นเหมือนว่าห่วงใย เธอ..อยากจะรักกันจริง ๆ ไหม หรือเธอแค่ฝืนใจเอาหัวใจมาเดิมพัน...
เสียงร้องของตะวันเคล้ากับเสียงกีตาร์ที่ดีดเป็นทำนอ
