เป็นครั้งแรกที่ฟ้าใสได้เห็นสีหน้ากระวนกระวายเช่นนี้จากคนมั่นใจในตัวเองสูง จึงทำให้เธอใจอ่อน
“ถ้าคุณอัคนีไม่อยากเล่าก็ไม่เป็นไรนะคะ”
อัคนีกุมมือของตัวเองแน่น พลางคิดถึงช่วงเวลาที่ต้องรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลนานถึงสองปี
“ก่อนหน้านี้ ปลายฝันบอกกับฉันว่าพวกเธอเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก เธอเองก็พูดว่าอยู่ในบ้านหลังนี้มาตั้งแต่เด็ก แต่ฉันกลับจำไม่ได้ เธอรู้ไหมว่าเป็นเพราะอะไร”
ฟ้าใสส่ายหน้า
“ไม่ค่ะ” เธอไม่รู้ ถึงจะเคยเดาว่าเขาความจำเสื่อมก็ตาม แต่นั่นก็แค่การคาดเดาไร้สาระเท่านั้น เพราะมันไม่ใช่ละครสักหน่อย
“เพราะอุบัติเหตุหลังจากย้ายไปอยู่อังกฤษได้เดือนกว่า หมอบอกว่าความจำบางส่วน ในช่วงสิบปีเกิดความเสียหาย ทำให้ฉันไม่มีความทรงจำในบางเรื่อง และมีพัฒนาการช้ากว่าเด็กรุ่นเดียวกัน ฉันรักษาตัวพร้อมกับฟื้นฟูความทรงจำไปด้วย จนคิดว่ากลับมาเป็นปกติแล้ว แต่เมื่อเจอเธอ ถึงได้รู้ว่ามันยังไม่สมบูรณ์ ฉันจ
