อี้งเอ็งปอมองทั้งคู่สมสู่กันด้วยใจรัวระทึก ลมปราณในกายแปรปรวนจนอึดอัดกระอักกระอ่วน
โดยไม่ทันได้โคจรพลังปกป้องชีพจร พิษร้ายจากเข็มทองคล้ายแผ่สยายไปทั่วร่าง ดวงตานางเริ่มพร่าเลือน ร่างส่ายโงนเงน ก่อนจะหมดสติล้มลงกับพื้น ดัง... โคร ม ม ม !....
…………..
" เอ็งปอ…เอ็งปอ..เจ้ารู้สึกเป็นเช่นไรแล้ว? "
มีเสียงแผ่วเบาปลุกสติให้เหยี่ยวเนตรคิมหันต์รู้สึกตัวขึ้นอีกครา
เมื่อได้สติ หญิงสาวนัยน์ตาดุดันกลับรู้สึกขนลุกขนชันไปทั้งร่าง
" พี่อิงอิง!...ท่านทำอะไรข้าพเจ้า? "
...นางร้องแตกตื่น ทันทีที่พบว่าร่างกายนางเปลือยเปล่า ไร้สิ้นแม้แต่เอี๋ยมชั้นใน หน่ำซ้ำฟ่านอิงอิงที่ไร้อาภรณ์เช่นนาง กำลังใช้มือเคร้นคลึงปทุมถันอันอวบอั๋นมโหราฬของนางอย่างหลุ่มหลง
" ข้าจะถอนพิษให้เจ้าอย่างไรเล่าน้องรอง เจ้าจะตื่นตระหนกไปใย "
ฟ่านอิงอิงส่งเสียงกระเส่าพลางซุกริมฝีปากไซ้ซอกคออันขาวสล่าง
ทำเอาอี้งเอ็งปอดิ้นทุรน คิดขยับห
