บทที่8
ตีกันแล้ว
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ฉันรีบผลักต้นเหนือออกจากตัวแล้วรีบหยิบชุดคลุมมาสวมใส่ต้นเหนือจึงเดินตรงดิ่งมาหาฉัน เขาค้ำมือไว้บนกำแพงจนลมหายใจของเราแทบจะประสานเป็นหนึ่งเดียวกัน
“นายทำบ้าอะไรเหนือทำไมต้องปลอมตัวเป็นหนาวด้วย!”
“ถ้าไม่ปลอมตัวเป็นมันเราจะรู้เหรอว่าเธอกับมันปิดบังเรื่องนี้อยู่!”
“ไร้สาระ ถ้าเรากับหนาวจะคบกันแล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายวะเหนือ หึงหรือไง!”
“เออหึง! หึงฉิบหายรู้เอาไว้ด้วย!!”
ดอกอ้อกลืนน้ำลายลงคอช้าๆ เธอพูดไม่ออกเอาแต่ยืนมองหน้าคนตัวสูงด้วยความหวาดหวั่น เธอรู้ดีว่าต้นเหนือเป็นคนที่ควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้ แต่เหมือนโชคชะตาจะไม่เข้าข้างเพราะรถของต้นหนาวขับเข้ามาจอดหน้าบ้านของดอกอ้อแล้ว เธอพยายามจะมุดแขนของต้นเหนือเพื่อหนีออกไปแต่ก็ถูกต้นเหนือจับเอาไว้พร้อมประกบปากจูบอย่างเสือที่หิวกระหาย ดอกอ้อพยายามดิ้นทุรนทุรายเธอทั้งตบทั้งตีจนร่างหนาถูกกระชากไปต่อยจนหงายท
