บทที่16
เป็นมากกว่าเพื่อน
“กูเล่าเรื่องของกูแล้ว และพวกมึงล่ะยังไงกูเห็นนะพวกมึงมองดอกอ้อไม่ละสายตาเลย อย่าบอกว่ารอยที่คอเป็นของพวกมึงล่ะ”
“เออ”
“ใช่”
“คุณพระ!” รามยกมือขึ้นทาบอกมองหน้าเพื่อนทั้งสองคนสลับกันไปมา
“ก็อย่างที่มึงคิดแหละ จุดจบของกูกับไอ้เหนือคงต้องมีเมียคนเดียวกัน -_-!”
“ดอกอ้อโอเคใช่ไหม”
“มึงคิดว่าโอเคไหมล่ะ”
ทั้งสามหนุ่มหันไปมองดอกอ้อด้านใน เธอกำลังเต้นสนุกสนานกับเพื่อนๆ โดยไม่สนใจสองแฝดที่นั่งมองเธออยู่ด้านนอกเลย
“มึงทะเลาะกันเหรอ พอกับกูเลยอยู่ในที่สาธารณะกูเป็นได้แค่เพื่อน แต่อยู่บนเตียงกูเป็นแม่งทุกอย่าง สัดพูดแล้วขึ้น!” รามหยิบขวดแอลกอฮอล์ขึ้นมากรอกใส่ปากจนต้นหนาวดึงไปแล้วกรอกใส่ปากตัวเองบ้าง
“เฮ้ยมึงสามคนไปนั่งหงอยแดกอะไรตรงนั้นทำไมไม่มาตี้กับพวกกูวะ”
“เออ แม่งนั่งหงอยอย่างกับคนโดนเมียทิ้งเลย”
“พวกกูไม่ได้โดนเมียทิ้งโว๊ย คนโสดแบบพวกกูจะหิ้วสาวมากินกี่คนก็ไ
