"น้องอิงฟ้าบทต่อไปพี่ขอแบบหนูเดินออกจากประตูตรงนั้นแล้วเกิดชนเข้ากับน้องมีน ขอแบบฉากฟินๆสบตากันเจอกันครั้งแรก เอาแบบเผลอปากแตะปากกันก็ได้"
"ไม่ได้!!! "
ทุกอย่างตกในความเงียบทุกคนอ้าปากค้างมองไปทางพี่ธีมตาเดียว เหมือนเขาจะรู้ตัวว่าเขาเผลอพูดอะไรออกไป เขากระแอมเบาๆก่อนจะเอ่ยขึ้น
"คือผมว่าแค่ใบหน้าใกล้กันก็พอครับ มันจะดูฟินๆกว่า เพราะเพิ่งจะเปิดตอนมาแรกๆ ไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้ให้คนจิ้นกันไปก่อน เอ่อ ผมคิดว่านะ -.-"
ทุกคนเงียบฟังพี่ธีมพูดก่อนที่ผู้กำกับจะยิ้มออกมา
"ตามนั้นเลยๆ เอาแบบที่ป๋าธีมพูดเลยโอเคมากเลยแบบนั้น"
ทุกคนก็ถอนหายใจออกมาก่อนจะจัดการตามที่พี่ธีมสั่ง ส่วนฉันรู้อยู่แก่ใจดีว่าที่เขาพูดแบบนั้นเพราะอะไร ถ้ายังเป็นแบบนี้ฉันคงเป็นนักแสดงไม่ได้หรอก แค่จับมือกับใครยังไม่ได้เลยเห้อออออ
"น้องอิงฟ้า น้องมีน พร้อมยัง? "
"พร้อมค่ะ / พร้อมครับ"
ฉันเดินเข้าไปอยู่ตรงประตูอีกฝั่ง ก็แค่เ
