ตอนนี้เวลาสองทุ่มกว่าแล้วฉันนั่งเล่นกับคุณแม่ดูละครกันอยู่ ส่วนพี่ธีมนั่งทำงานกับผู้ช่วยเขาที่ห้องทำงานในบ้านเนี้ยแหละ ฉันคุณแม่แล้วก็นมแจ่มกำลังลุ้นละครกันอยู่
"หนูอิงฟ้า หนูลอวแคสบทนางร้ายดีมะ แม่ชอบนะ ดูสิๆ ร้ายจนเกลียดอ่ะ ตีบทแตกสุดๆ"
ฉันนั่งหัวเราะขำๆกับคุณแม่ ท่านบอกว่าเป็นนางเอกมันไม่ท้าทายเลย อ่อนแอโดนรังแกตั้งแต่ต้นจนจบ ถ้าเป็นตัวร้ายนะได้แสดงความสามารถมากขึ้นไปอีก อันนี้ฉันเห็นด้วยจริงๆ และฉันก็ชอบบทแบบนี้นะ
"งั้นหนูจะลองไปแคสบทนางร้ายดูค่ะคุณแม่"
"จัดไปเลยลูก แม่จะรอดูนะ หนูอิงฟ้าของแม่ต้องเล่นดีมากๆแน่ๆอ่ะ"
เราสองคนดูละครกับไปคุยกันไปเรื่อยๆจนเวลาล่วงเลยไปเกือบสามทุ่ม พี่ธีมก็ไม่ออกมาสักทีทำงานดึกจังเลยควรจะพักได้แล้วมั่งเวลานี้
"เป็นห่วงตาธีมเหรอลูก"
ฉันพยักหน้าเบาๆ คุณแม่ท่านลูบผมฉันอย่างแผ่วเบา
"ไปหาพี่เขาเถอะ บอกให้เขาพักบ้าง วันๆทำแต่งานนี่เพิ่งจะเป็นผัวเป็นเมี
