เชียนจือหวาและหยางผู่เยว่มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกของลานประลอง ในตอนแรกทั้งคู่ยังควานหาที่อยู่ของกระจกแปดทิศอย่างสะเปะสะปะ แต่พอทั้งคู่คิดได้ว่าเหล่าอสูรพวกนี้เฝ้ากระจกแปดทิศไว้ ดังนั้นที่ไหนที่มีปราณของอสูรเข้มข้น ที่นั่นก็น่าจะเป็นที่เก็บกระจกแปดทิศ
หยางผู่เยว่เป็นคนที่สามารถมองภูมิทัศน์จากที่สูง หลังจากบินฉวัดเฉวียนอยู่บนกระบี่บินของตนครู่หนึ่งก็กลับลงมาบอกกับเชียนจือหวาให้ไปทางทิศตะวันออก เนื่องเพราะทิศตะวันออกของลานประลองเป็นจุดที่ท้องฟ้าหม่นหมองที่สุด ต้นไม้ใบไม้แห้งโกร๋นที่สุด ซึ่งอาจเกิดจากการที่เหล่าอสูรแถบนั้นแผ่กลิ่นอายของตนออกมาป้องกันอันตราย และอสูรบางชนิดยังสามารถดูดพลังชีวิตจากธรรมชาติมาใช้ จึงทำให้สภาพแวดล้อมในจุดที่มีอสูรชุมนุมกันอยู่มากเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว
ระหว่างทางที่ทั้งคู่มุ่งหน้าไปนั้นก็เจอกับปีศาจและอสูรมากมายนับไม่ถ้วนตามที่คิดไว้ แต่เชียนจือหวาและหยางผู่เยว
