กว่าจะมาถึงหัวหินก็มืดค่ำพอดี จัสตินขับเรื่อย ๆ ไปยังร้านอาหารที่ตนเองจองโต๊ะไว้เพื่อทานมื้อค่ำ เขากะไว้ว่าจะพักผ่อนที่นี่จนกว่าจะถึงวันเรียนของหล่อน นาน ๆ ครั้งจะได้มีเวลาออกมาพักผ่อนแบบนี้บ้าง ทั้งเขาและหล่อนต่างก็มีหน้าที่การงานของตนเองที่ต้องจัดการ ไม่ใช่ว่าจะมีเวลามากมายอะไรเหมือนคนอื่น ๆ ทั่วไป ถึงแม้เราจะมีเงินทองมากมายแต่ก็ต้องทำงานเหมือนกัน
ทางด้านจีด้านนอกจากจะเรียนแล้วก็ยังต้องศึกษางานของทางบ้านไปด้วย ทั้งไปเฝ้าผับ พูดคุยติดต่องานกับลูกค้า ถึงจะเป็นลูกสาวท่านประธานใหญ่ ใช่ว่าจะสบายเหมือนคนอื่น ๆ ต้องทำงานเหมือนกัน
“ถึงแล้วครับคุณหนู”
เสียงทุ้มบอกขึ้นเมื่อมาถึงยังร้านอาหารริมทะเล ตัวร้านจะตั้งอยู่บริเวณชายหาด พื้นที่นั่งทานของลูกค้าจะยื่นออกไปใกล้ ๆ ทะเล ทั่วร้านตกแต่งล้อมรอบไปด้วยไฟสีส้มนวลเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศในยามค่ำคืน
“สวยจังเลย”
เสียงหวานบอกขึ้นเมื่อเห็นสภาพของร้านอา
