“อ้าว น้ำหนึ่งสวัสดีครับ พอดีพี่พาเมียมากินข้าวน่ะครับ” เอ่อ...ปั้นตรงไปไหม...
“พี่หมอปั้นแต่งงานแล้วเหรอคะ น้ำหนึ่งอุตส่าห์รอพี่หมอปั้นอยู่นะคะ” น้องน้ำหนึ่ง น้ำลึกคะ รบกวนเกรงใจเมียหมอปั้นด้วยค่ะ มือ ๆ นม ๆ จะถูแขนหมอปั้นไปถึงไหน ฉันรู้ว่าปั้นเป็นของดี...โอทอปคณะแพทย์ แต่ไม่ได้เป็นของสาธารณะที่ใคร ๆ ก็บริโภคได้นะคะ
“น้ำหนึ่งนี่ พี่เมญ่าค่ะ เมียพี่เอง”
“สวัสดีค่ะ” นี่หล่อนไม่คิดจะปล่อยแขนหมอปั้นแล้วยกมือไหว้ฉันหน่อยเหรอ
“ปั้นไปเถอะ ญ่าหิวแล้ว” ฉันรีบเดินนำหมอปั้นออกมาอย่างหมั่นไส้พวกแฟนคลับหมอหล่อ
“น้ำหนึ่ง พี่ไปก่อนนะคะ” หมอปั้นรีบแกะมือยายปลาหมึกน้ำลึกนั่นแล้วรีบเดินตามฉันมา
“ญ่า ไม่โกรธปั้นนะคะ”
“ไม่โกรธ แต่ไม่ชอบให้ใครมาแตะตัวปั้น”
“ก็น้องเขาจู่โจมเร็วไปหน่อย ปั้นเลยไม่ทันตั้งตัว”
“ก็ปั้นไม่เคยห้ามอะ ใครเข้าใกล้ก็ได้หมด” ความหึงเริ่มเข้าครอบงำฉันแล้ว ผัวหล่อก็ลำบากแบบนี้แหละ
