ย้อนไปเมื่อห้าปีก่อน
“น้อยหน่า เธอจะไปออกค่ายกับพวกเราไหม” เสียงเมญ่าเอ่ยชวนเพื่อนรัก เพื่อไปออกค่ายอาสาของคณะแพทย์กับเภสัช ซึ่งเธอนัดกับปั้นไว้แล้วว่าจะไปด้วยกัน
“ไปก็ได้” น้อยหน่าหรือธันยพร เป็นเพื่อนที่ฉันกับทานตะวันเพิ่งรู้จักหลังจากมาเรียนที่มหาวิทยาลัย น้อยหน่าเป็นสาวลูกน้ำเค็มบ้านอยู่ระยอง นางจึงไม่ค่อยคุ้นเคยกับป่าเขาเท่าไหร่ แต่ที่เราจะไปออกค่ายค่อนข้างกันดารเป็นชายแดนแถวแม่สอด
เป็นค่ายอาสาสามวันสองคืน กิจกรรมที่ทำคือไปช่วยเหลือชาวบ้าน โดยเอาความต้องการของหมู่บ้านเป็นหลักและเอาวิชาการเข้าไปเสริม สอนเกี่ยวกับสุขอนามัย จัดกิจกรรมตรวจสุขภาพ ทำให้ได้เรียนรู้วิถีชีวิตของพวกเขา สร้างมิตรภาพและได้แรงบันดาลใจจากการพูดคุยกับคนใหม่ ๆ
เนื่องจากที่นี่กันดารมากสัญญาณมือถือก็ไม่ครอบคลุมเหมือนทุกวันตอนนี้ เราแทบไม่ได้ติดต่อกับโลกภายนอกมากนัก เราทำงานกันเหนื่อยมาก พอวันเดินทางกลับทุกคนก็เหนื่
