เพื่อผู้หนูยอมเปย์#Money

ตอนที่2 เข้าหาทางแม่

สวัสดีครับ ผมเหนือเมฆ อายุ 28 ปี ผมเป็นลูกชายคนโตของตระกูล เมธานนท์ เจ้าของสายการบิน Sky ที่ขึ้นชื่อในเรื่องความหรูหรา และการบริการดีที่สุด ตั้งแต่เรียนจบผมก็ใฝ่ศึกษาเกี่ยวกับการพัฒนาทางด้านสายการบิน ที่ครอบครัวของผมได้ผมตั้งรากฐานเอาไว้ให้ จนกระทั่งตอนนี้ผมก็รับหน้าที่แทนพ่อของผมอย่างเต็มตัว และเป็น CEO ที่กำลังเป็นที่พูดถึงอยู่ในขณะนี้...

'สายการบิน Sky'

"คุณเหนือครับ วันนี้มีประชุมตอนบ่าย 2 นะครับ"เสียงของสายลมเอ่ยขึ้นพร้อมกับเดินถือแฟ้มเอกสารสำคัญเข้ามาภายในห้องทำงานสุดหรู ก่อนจะนำเอกสารสำคัญที่อยู่ภายในแฟ้มออกมาวางลงบนโต๊ะทำงานของเจ้านายทีละฉบับ

สายลมอาศัยอยู่ที่บ้านของตระกูล เมธานนท์ ตั้งแต่อายุ 3 ขวบ ซึ่งย้อนกลับไปในช่วงนั้นพ่อของเขาก็รับใช้ตระกูล เมธานนท์ มานานเหมือนกัน จนกระทั่งพ่อของเขาเสียชีวิต คุณหญิงวดีกับคุณท่านชาตรีก็เลี้ยงดูเขามา จนตอนนี้เขากลายเป็นลูกน้องคนสนิทของเหนือเมฆไปแล้ว....

"อืม ขอบใจมาก วันนี้แกเดินงานให้ฉันมาทั้งวันแล้ว แกออกไปพักเถอะ"เสียงทุ้มของ CEO หนุ่มเอ่ยขึ้นพร้อมกับตวัดมือไล่ลูกน้องคนสนิทออกไปพัก ทั้งๆที่สายตาคมกริบของเขายังคงจ้องมองที่เอกสารสำคัญอยู่

"ครับนาย..."พูดจบสายลมก็เดินออกไปจากห้องทำงานของผู้เป็นนายทันที ซึ่งในระหว่างที่เขากำลังจะเดินออกไปจากห้องทำงานของผู้เป็นนายอยู่นั้น จู่ๆสาวสวยสุดเซ็กซี่ก็เดินผ่านเขาไปหน้าตาเฉย แถมยังตรงไปยังห้องทำงานของเหนือเมฆพร้อมกับรอยยิ้ม ซึ่งคน คนนั้นสายลมก็รู้จักเธอดี...

แกร๊ก!!

เสียงประตูห้องทำงานสุดหรูของ CEO หนุ่มถูกเปิดด้วยน้ำมือของสาวสวยสุดเซ็กซี่ ซึ่งเหนือเมฆก็ได้ยินเสียงประตูเปิด แต่ทว่าเขาก็ยังคงนั่งทำงานต่อเพราะคิดว่าคนที่เปิดประตูเข้ามานั้นคือพนักงานที่คอยนำเอกสารมาให้เขาเซ็น...

"พี่เหนือขา~...."ทันทีที่เปิดประตูเข้ามา เสียงใสก็เอ่ยเรียกชื่อของ CEO หนุ่มที่กำลังนั่งทำงานอยู่ด้วยน้ำเสียงหวานทันที

และทันทีที่เหนือเมฆได้ยินเสียงใสคุ้นหู เขาก็เลิกสนใจกองงานที่อยู่ตรงหน้าทันที ก่อนจะค่อยๆช้อนสายตาหันไปมองยังต้นเสียงแทน

"เรียกพี่แบบนี้ อยากได้อะไรอีกล่ะ"เหนือเมฆเอ่ยถามน้องสาวสุดที่รักของเขาอย่างรู้ทัน เพราะทุกครั้งที่น่านฟ้ามาหาเขาที่บริษัทและทำเสียงหวานๆแบบนี้ เขาก็รู้ได้ทันทีเลยว่าน้องสาวของเขาต้องอยากได้อะไรสักอย่าง

"น่านฟ้าไม่ได้อยากได้อะไรสักหน่อย น่านฟ้าแค่มีเรื่องสำคัญจะมาบอกพี่เหนือก็แค่นั้นเองค่ะ"ทันทีที่เหนือเมฆพูดจบ น่านฟ้าก็เอ่ยขึ้นมาด้วยสีหน้าท่าทางแง่งอน เพราะเหนือเมฆพี่ชายสุดที่รักของเธอมักจะรู้ทันเธออยู่ตลอดเวลา แต่ก็อย่างว่าวันนี้เธอมีเรื่องสำคัญจะมาบอกเขาจริงๆ ส่วนเรื่องของที่อยากได้เอาไว้วันหลังก็แล้วกัน...

"เรื่องอะไร..."ในเมื่อน้องสาวบอกว่ามีเรื่องสำคัญจะมาบอก ปากหยักก็เอ่ยถามน้องสาวกลับด้วยสีหน้าท่าทางเรียบนิ่งตามสไตล์ผู้ชายพูดน้อยทันที

"พี่เหนือรู้หรือยังคะ ว่าพี่แคทโทรมาคุยกับคุณแม่เรื่องงาน แถมยังกล้ามาขอส่วนลดจากคุณแม่อีกด้วยนะคะ"น่านฟ้าพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าท่าทางจริงจัง และคนที่เธอกำลังพูดถึงอยู่นั้น ก็เป็นลูกสาวคนเดียวของตระกูล กิจภูวดล เจ้าของบริษัทรับจัดทัวร์และเป็นลูกค้าประจำที่มักจะมาใช้บริการสายการบินของเหนือเมฆอยู่บ่อยๆ

"ทำไมคุณแคทไม่ติดต่อมาหาพี่ล่ะ"ทันทีที่น่านฟ้าพูดจบ เหนือเมฆก็ถึงกับขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างสงสัย เพราะปกติแล้วเรื่องแผนงานทั้งหมด ต้องผ่านเขาแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น

"สงสัยอยากเข้าหาพี่เหนือทางคุณแม่มั้งคะ!!"น่านฟ้าพูดพร้อมกับแสดงสีหน้าท่าทางเบื่อหน่ายกับความพยายามของลูกสาวบริษัทรับจัดทัวร์ เพราะตั้งแต่แคทรู้จักกับเหนือเมฆมา เธอก็พยายามเข้าหาเหนือเมฆทุกวิถีทาง จนกระทั่งวันนี้เธอก็พยายามทำคะแนนผ่านคุณหญิงวดี ซึ่งผู้หญิงด้วยกันมันก็ดูออก...

"คิดมากแล้วเรา ว่าแต่มาหาพี่ถึงบริษัทแบบนี้ มีอะไรหรือเปล่า"เหนือเมฆเอ่ยบอกน้องสาวในเชิงบวก ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นจากเก้าอี้ราคาแพงแล้วสาวเท้าเดินไปนั่งลงข้างๆน้องสาว

"มีค่ะ มีแน่ๆ ว่าแต่...พี่สายลมล่ะคะ"น่านฟ้าพูดพร้อมกับหันใบหน้าสวยมองซ้ายมองขวา เพื่อมองหาลูกน้องคนสนิทของพี่ชาย

"ไอ้ลมมันไปพัก ทำไมคิดถึงมันหรือไง"เหนือเมฆเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าท่าทางปกติ แต่ทว่าคำพูดของเขากลับทำให้น่านฟ้าเลิ่กลั่กอยู่ไม่น้อย

"ใช่ที่ไหนกันเล๊า มาๆเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า คืองี้ค่ะ ตอนที่พี่แคทโทรมาหาคุณแม่น่านฟ้าก็นั่งอยู่ด้วย น่านฟ้าเลยได้ยินพี่เขาเล่าว่าจะมีทัวร์มาลงประมาณ 200 คนค่ะ พี่แคทเลยอยากจบที่สายการบินของพี่เหนือค่ะ"น่านฟ้าเข้าสู่โหมดจริงจัง พร้อมกับเล่าเรื่องทั้งหมดให้พี่ชายฟัง ซึ่งเหนือเมฆเองก็นั่งฟังอย่างตั้งใจเช่นกัน

"เรื่องนี้ต้องให้คุณแคทมาคุยกับพี่ ถ้าคุยกับคุณแม่ ยังไงคุณแม่ก็ช่วยอะไรไม่ได้"ทันทีที่น่านฟ้าพูดจบ เหนือเมฆก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง มันก็จริงอย่างที่เขาพูดเพราะคนที่มีอำนาทสูงสุดคือเขา ไม่ใช่คุณหญิงวดีสักหน่อย ดังนั้นการที่ลูกสาวของตระกูล กิจภูวดล ไปพูดคุยเรื่องงานผ่านแม่ของเขามันก็ไม่สามารถช่วยอะไรเธอได้เลยสักนิด...

"ใช่ค่ะ น่านฟ้าเห็นด้วย ไม่ใช่ว่าตั้งใจเข้าหาคุณแม่เพื่อทำคะแนนว่าที่พี่สะใภ้ของน่านฟ้าหรอกนะคะ บอกตรงนี้เลยค่ะว่าน่านฟ้าไม่ชอบ!!"น่านฟ้ายังคงปักใจเชื่อว่าแคทพยายามเข้าหาแม่ของเธอเพราะต้องการที่จะทำคะแนนและเลื่อนขั้นจากลูกค้าขึ้นมาเป็นว่าที่สะใภ้ของตระกูล เมธานนท์...

"หึ..."เหนือเมฆลอบหัวเราะในลำคอเบาๆ เมื่อเห็นสีหน้าท่าทางของน้องสาว เขารู้ว่าน่านฟ้าไม่ชอบแคท เพราะตั้งแต่วันแรกที่พวกเธอเจอกันในงานสังคม สีหน้าของน่านฟ้ามันฟ้องมาก

"ขำทำไมค่ะ ไม่เอานะคะ น่านฟ้าไม่ชอบผู้หญิงคนนี้ น่านฟ้าอยากได้พี่สะใภ้น่ารักๆที่เข้ากับน่านฟ้าได้ค่ะ"เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะของพี่ชาย น่านฟ้าก็รีบหันหมับไปมองหน้าเหนือเมฆด้วยสายตาจิกกด ก่อนจะพูดถึงสเปคของว่าที่พี่สะใภ้ที่ตัวตัวเองต้องการทันที

"ไร้สาระ กลับบ้านได้แล้ว บ่าย 2 พี่มีประชุม ไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนน่านฟ้าหรอกนะ เพราะไอ้ลมก็ต้องเข้าประชุมกับพี่"เหนือเมฆเอ่ยขึ้นในขณะที่สายตาคมกริบของเขากำลังดูเวลาที่นาฬิกาในข้อมือของตัวเอง ก่อนจะรู้ว่าอีกครึ่งชั่วโมงก็จะถึงเวลาที่เขาต้องเข้าประชุมแล้ว เมื่อใกล้ถึงเวลาเข้าประชุมเขาก็รีบเอ่ยปากไล่น้องสาวกลับบ้านทันที

"ไล่เก่งจริงๆ ไล่น้องตัวเองเนี้ย!! น้องอุตส่าห์อยากมาทานข้าวด้วยแท้ๆ จิ๊!!"น่านฟ้าจีบปากจีบคอพูดพร้อมกับกอดอกตัวเองแน่นแล้วหันหน้าหนีพี่ชายไปอีกทาง ซึ่งท่าทางแบบนี้เหนือเมฆก็รู้ดีว่าน้องสาวสุดที่รักของเขากำลังงอนอยู่

"งั้นไปทานข้าวก่อนไหม ตอนนี้พี่ว่างอยู่ แต่ไปทานข้างนอกไม่ได้นะเดี๋ยวพี่เข้าประชุมไม่ทัน"เหนือเมฆเอ่ยขึ้นอย่างตามใจน้องสาว แต่ก็ตามใจได้ไม่สุดเพราะเขามีเวลาไม่มากพอที่จะพาน้องสาวไปทานข้าวนอกบริษัทได้ นอกจากทานที่ห้องอาหารของสายการบิน

"โอเคค่ะ งั้นน่านฟ้าขอชวนพี่สายลมไปด้วยนะคะ"เมื่อได้ยินคำตอบที่พึงพอใจ น่านฟ้าก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างมีความสุขทันที

"ได้สิ ป่ะ ไปกัน"พูดจบเหนือเมฆก็หยัดกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูง พร้อมกับยื่นมือหนาไปจับมือเรียวน้องสาวให้ลุกขึ้นตาม ก่อนจะพากันเดินออกไปจากห้องทำงานสุดหรู แล้วเดินตรงไปยังห้องอาหารของสายการบินทันที และก่อนจะเดินไปถึงห้องอาหาร น่านฟ้าก็ไม่ลืมที่จะตะโกนเรียกสายลมมาร่วมโต๊ะอาหารด้วยเช่นกัน...