บทที่3 รักจงรอ
1091 คำ
บทที่3
รักจงรอ
"ฮะ!!!"
ฉันหันไปมองหน้าคีรินเขาเองก็ดูลำบากใจจนมืออุ่นๆที่ฉันชอบให้สัมผัสกอบกุมมือของฉันขึ้นมาแนบไว้ที่แก้มของตัวเอง
"ไอริอยู่ที่นี่แหละ คีรินเรียนหนักต้องอ่านหนังสือทวนวิชาคีรินอยากมีสมาธิ"
"นานๆไปหาก็ได้นี่"
"ไอริเป็นผู้หญิงคีรินเป็นห่วงเอาไว้ช่วงไหนว่าคีรินจะบินกลับมาหาดีไหม"
"ไม่!! ถ้าคิดถึงก็ต้องเจอกัน -_-!"
"มีเหตุผลหน่อยไอริ"
"คีรินนั่นแหละที่ไม่มีเหตุผลที่ เพราะเพื่อนคีรินกลุ่มเมื่อคืนก็ไปใช่ไหม"
"ไปกันใหญ่แล้วไอริ เฮ้ออยากไปก็ไป!"
ไอริดึงมือตัวเองกลับมากอดอกแล้วหันไปอีกทางจนผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายมองหน้ากันกลัวว่าทั้งสองจะไปกันไม่รอด คนนึงก็เอาแต่ใจอีกคนก็โลกส่วนตัวสูง
วันต่อมา
ฉันต้องเดินทางกลับด้วยเครื่องบินเจ็ทของครอบครัว มาถึงฉันก็ถูกคุณย่าเรียกไปด่าแต่ด่าว่าอะไรไม่รู้นะไม่ได้ฟัง จนฉันเดินฮัมเพลงกลับมาบ้านเห็นเท็นลูกของอาไทน์บอดี้การ์ดของคุณพ่อถูกทำโทษจนน่วม ฉันจึงรีบวิ่งเข้าไปแก้มัดให้ จนเท็นรีบก้มคำนับให้ฉัน
"เท็นบอกมาว่าใครทำ!"
"ผมเองครับคุณหนู" ไทน์เดินออกมาจากบ้านก่อนจะก้มคำนับไอริ
"เพื่อ!! นี่ลูกอาไทน์นะ"
"คุณหนูหายไปโดยที่ลูกกระผมไม่รู้ไม่เห็น ลูกกระผมมีความผิด หากจะรับโทษถึงตายกระผมก็ยินดีครับ"
"เท็นเจ็บมากไหมมานี่เดี๋ยวฉันทำแผลให้"
ระหว่างที่ทำแผลเท็นเห็นเจ้านายมีสีหน้าไม่สบายใจก็อดไม่ได้ที่จะถามไถ่ อย่างน้อยทั้งสองก็โตมาด้วยกันเท็นเองก็มองว่าไอริเหมือนน้องสาวคนนึงที่ต้องดูแล
"เครียดอะไรครับคุณหนูบอกผมได้นะ"
"เท็นฉันรู้สึกว่าตัวเองเข้าไม่ถึงแฟนฉันเลย เขาดูมีโลกส่วนตัวจนฉันกลัวว่าเขาจะมีโลกอีกใบ"
"คุณคีรินไม่ใช่ผู้ชายเจ้าชู้นะครับ ผมดูออก"
"เฮ้ออ เครียด"
หลังจากทำแผลเสร็จฉันก็ให้เท็นกลับไปพักผ่อนจนกว่ารอยฟกช้ำจะหาย ส่วนฉันก็ถูกคุณแม่คาดโทษกักบริเวณไม่ให้ออกไปไหนทั้งสิ้น เอาเลยฉันผิดที่หนีออกจากบ้าน เหอะ!
ก๊อกๆๆ
"ค่ะ -_-"
ยูริเปิดประตูเข้ามานั่งบนเตียงของลูกสาว เธอมองหน้าลูกสาวที่ทำหน้าตายไม่แสดงความรู้สึกอะไรออกมาเลย
"คุณแม่มีอะไรกับหนูหรือเปล่าคะ"
"ได้ป้องกันหรือเปล่าแม่จะถามเพื่อความชัวร์อีกครั้ง"
"ป้องกันค่ะ"
"อืม"
"คุณพ่อรู้ไหมคะ"
"ไม่รู้แม่ไม่ได้บอก เพลิงก็ไม่ได้บอก ทำอะไรไม่นึกถึงหน้าพ่อหน้าแม่เลยนะ เฮ้ออ แล้วนี่เป็นอะไรข้าวปลาไม่กิน"
"เครียดค่ะ"
"เรื่องคีริน?"
"ค่ะ"
"คุยกับแม่ได้ยังไงแม่ก็เป็นผู้หญิง"
"หนูแค่กลัวค่ะ กลัวว่าวันข้างหน้าหนูกับคีรินต้องเลิกกัน หนูคงทนไม่ได้ หนูรักคีรินจริงๆ"
"เด็กหนอเด็ก คีรินต้องใช้พลังงานในการเรียนเยอะ คุณพ่อเองก็บอกว่าคีรินทำถูกแล้ว เมื่อก่อนตอนพ่อเรียนพ่อก็แยกบ้านกับลุงอัคคีเพราะพ่อต้องใช้สมาธิ ไหนจะอ่านหนังสือเรียนบริหารควบคู่ไปอีก อย่าลืมนะว่าคีรินต้องขึ้นมาบริหารงานที่โรงพยาบาลคุณยาย"
"รู้ค่ะ แค่กลัว"
"ผู้ใหญ่คุยกันแล้วรอให้คีรินเรียบจบกลับมาจะได้แต่งงานกัน" นอกเสียจากทั้งสองคนจะแยกย้ายกันไปเติบโต ฉันไม่กล้าบอกกับลูกหรอก กลัวไอ้นิสัยเอาแต่ใจของลูกจะทำให้คีรินลำบากใจ
หลังจากได้คุยกับคุณแม่ฉันก็คุยกับคีรินตลอดถึงแม้ตอนแรกจะใจแข็งคิดว่าไม่เป็นไร แต่พอเอาเข้าจริงฉันกับคิดมาก ไปอยู่คนละซีกโลกเวลาก็ไม่ตรงกันแบบนี้ ฉันคงเครียดตาย
"คุณหนูครับมีคนมาหาครับ"
ฉันหันไปมองด้านหลังของเท็นจนได้เห็นคนรักที่ฉันเฝ้ารอยืนยิ้มพร้อมตุ๊กตาหมีตัวใหญ่
"คีริน!!"
"คิดถึงเลยมาหาครับ"
"ทำไมมาไม่บอกกันเลยคิดถึงนะรู้ไหม"
"รู้สิถึงได้มา เรียวมะโทรไปบอกว่ามีคนแถวนี้ไม่ยอมกินข้าวกินปลาคีรินเลยมาดูแลนี่ไง"
ฉันสวมกอดคีรินเพราะความคิดถึง ไอ้เด็กเหลือขอที่ขอมาเกิดก็ไม่ได้แย่วันนี้จะอนุญาตให้เข้าใกล้ฉันหนึ่งวัน
"ไอริครับ พรุ่งนี้คีรินต้องเดินทางแล้วนะเวลาเราสองคนอาจจะไม่ตรงกัน"
"รู้แล้วทรมานใจจังเลย คีรินต้องสัญญากับไอรินะว่าห้ามนอกกาย นอกใจ ห้ามคุยกับผู้หญิงเกิน5นาที ไม่งั้นไอริจะเผามันให้วอดเลย -_-"
"ฮ่าๆๆ โหดร้ายจริงๆเลย สัญญาครับว่าจะไม่มีใคร มีอะไรก็จะรายงานตลอดเลยดีไหม"
"อื้ม"
ทั้งสองเย้าแหย่กันอยู่ที่สวนดอกไม้หลังบ้านโดยมีสายตาของยูริมองอยู่ไกลๆ ในใจก็ภาวนาขอให้ทั้งสองหนักแน่นและมั่นคงทั้งต่อหน้าและลับหลัง
"ผมคิดว่าคงไม่มีอะไรน่าห่วงแล้ว ตอนนี้ทั้งสองต้องอยู่คนละซีกโลก เหลือเวลาอีกตั้งหลายปีครับ"
"เคน! มันไม่ทันแล้วไอริกับคีริน....เฮ้ออ นายอย่าให้หมอรู้เรื่องนี้นะ ฉันเลี้ยงลูกไม่ดีเอง"
"แบบนี้คุณหนูจะตัดใจได้เหรอครับ เธอรักกันมาตั้งแต่เด็ก"
"ฉันก็ไม่คิดว่าทั้งสองจะรักกันมั่นคงขนาดนี้ ฉันไม่ห้ามหรอกนะแต่ยังไงคีรินต้องปกป้องไอริให้ได้ ในบรรดาเด็กกลุ่มนี้คีรินต่อสู้อะไรไม่เป็นเลย อย่าลืมว่าไอริเป็นลูกสาวฉัน เป็นทายาทซามูไร จะมาวิ่งตามผู้ชายโดยไม่รู้ว่าภัยอยู่ใกล้ตัวไม่ได้"
"หมอคิมถึงส่งคุณคีรินไปให้ไกลจากที่นี่ใช่ไหมครับ"
"ใช่ อยู่ด้วยกันมันเสี่ยงมากไอริก็เสี่ยง คีรินก็เสี่ยง ลูกใคร ใครก็รัก"
_______________
ไอริไม่ได้รับช่วงต่อคุณทวดโอตะนะคะ แต่เธอคือลูกของยูริ ยูริเป็นนักฆ่ามาก่อนเลยมีคนจ้องจะเล่นงาน ส่วนคนที่จะรับช่วงต่อดูแลแก๊งโอตะคือเรียวมะ ลูกชายคนเล็กของยูริ
- ผู้เขียน
