วันต่อมา~
ครืดดดดด ครืดดดดด
“................”
ติ่งน่อง~! ๆ ๆ ๆ
“โอ๊ยยยยย! ใครเนี่ย!”ฉันหงุดหงิดตื่นลุกเดินออกไปข้างนอก กดห้องฉันขนาดนั้นพังประตูเข้ามาก็ได้นะ!
“พี่จียง!........”ฉันรีบตั้งสติจัดทรงผมให้ดี นึกว่าจะเป็นคนอื่นซะอีกเกือบเปิดประตูไปด่าแล้วมั้ยล่ะ
กึก~!
“วะว่าไง มีอะไรหรอ”ฉันทำสภาพแอบงัวเงียนิดนึงพูดกับพี่จียง แล้วเปิดประตูให้พี่จียงเข้ามาในห้อง
“นึกว่านอนตายแล้วซะอีก”
“มาเอาของหรอ เดี๋ยวไปหยิบให้”ฉันบอกพี่จียง จะให้เดินไปเอาเองได้เจอซีโน่นอนอยู่ในห้องแน่
“เดี๋ยว! รองเท้าใคร”จียงจับแขนเยจีเอาไว้ก่อน สายตามองไปที่รองเท้าผู้ชาย
“ของเพื่อนมันลืมไว้”ฉันแถไปเนียนๆ ไม่รู้จะเชื่อมั้ยนะแต่อ้างไปก่อน
“อ่อ.........”จียงตอบแล้วยิ้มมุมปากมองน้องสาวตัวเอง
กึกปัง~!
“ซีโน่ตื่น!”ฉันเขย่าตัวซีโน่ให้ตื่นนอน ไอ้บ้านี่ก็หลับลึกเป็นตายเลย
“ซีโน่พี่จียงมาห้องแล้ว! ตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะ”
