“…ร้อนคอมากเลย นี่แอลน้อยจริง ๆ ใช่ไหมเนี่ย” เลลาหน้าแหย วางแก้วลงบนโต๊ะที่อยู่ใกล้ที่สุด “เฮลก้าล่ะ ยังไม่มาอีกเหรอ”
“มาแล้ว ๆ แต่เห็นคุยกับคนในชมรมหมากรุกอยู่ทางฝั่งโน้น” หยกแก้วชี้มือไปทางด้านหลังโซนนักดนตรี เลลาเห็นมารีน แม่งานในค่ำคืนนี้กำลังยืนคุยอยู่กับเหล่าเพื่อน ๆ หลายคน หล่อนเป็นสาวอวบ ใจป้ำ มักเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการจ่ายเงินให้กับกิจกรรมต่าง ๆ ของเซคชันอยู่เสมอ งานปาร์ตี้ที่จัดขึ้นอยู่ตอนนี้หล่อนก็ยินดีออกเงินค่าใช้จ่ายทั้งหมดให้ด้วย
“จะไปหาเฮลก้ากันไหม หรือว่าอยากนั่งรออยู่นี่ เดี๋ยวฉันไปตามเฮลก้ามาเอง" หยกแก้วถาม เลลาที่เริ่มมึนหัวขึ้นมาหน่อย ๆ ยกมือขึ้นเป็นสัญญาณว่าไม่ไป
“เรานั่งรออยู่นี่ดีกว่า รู้สึกเวียนหัวยังไงชอบกล” อันที่จริงเลลาอยากพูดออกไปว่าน่าจะเป็นเพราะเครื่องดื่มที่หยกแก้วคะยั้นคะยอให้กินนั่นแหละ ถึงได้รู้สึกวิงเวียนแบบนี้ แต่เพราะไม่อยากให้บรรยากาศในการมาร่วมง
