EP2 คนขับรถสุดหล่อ

1573 คำ

ใช้เวลาสักพักเลยแหละกว่าจะเสร็จ ค่ะ “แล้วพี่วิคเตอร์ไม่ไปกับพวกพี่ๆ เขาด้วยเหรอคะ ” พี่อยู่คนละกลุ่มกันหน่ะ ของพี่ส่งไปแล้ว ”อ่อค่ะ“ หิวไหมตรงโน้นมีร้านกาแฟอยากไปนั่งหาขนมทานไหม “ไปก็ได้ค่ะ” เฌอรีนแอมมองคนตัวสูงจากด้านหลัง พี่เขาสูงจังตัวใหญ่จังเลย เขาเปิดประตูให้เธอเข้าไปในร้าน เขาสั่งกาแฟ ”เฌอเลือกสิพี่ไม่รู้เราชอบทานอะไร“ "ค่ะ" เฌอรีนสั่งเครื่องดื่ม แล้วก็เลือกขนมมาสองอย่าง ”พี่ทานไหมคะ?“ ไม่ละพี่ไม่ค่อยชอบทานของหวาน สาวสวยใสชุดนักศึกษารัดรูปเปิดประตูเข้ามา ว่าแล้วต้องใช่วิคเตอร์จริงๆ ด้วย มิ้วกี้เห็นหลังไวๆ หน่ะ “มีอะไรเหรอ?เขาถามเสียงเรียบ“ ”ก็คิดถึงนะสิคะ ไม่โทรหามิ้วกี้เลย ใจร้ายจังเลยนะคะ“ ผมไม่โทรหาใครอยู่แล้วเขาตอบนิ่งๆ เฌอรีนรู้สึกอึดอัด เขารับรู้ได้ ”มีอะไรกับผมอีกไหม เขาถามเชิงไล่“ ไม่มีก็ได้ค่ะ มิ้วกี้กระฟัดกระเฟียดออกไป ”คนตัวเล็กมองเขาพี่ไม่ตามไปง้อเหรอคะ?“ ง้อใคร ”แฟนพี่ไง“ พี่ไม่มีแฟนเขาตอบนิ่งๆ เฌอรีนทำหน้า งงๆ แต่ไม่ได้ถามอะไรเขา นั่งทานขนมไปเงียบๆ ครืดด ครืดด เสียงโทรศัพท์พี่เขา “อืม อยู่ร้านกาแฟ พวกนายเสร็จแล้วเหรอ?” ยังเลยนั่งอยู่ใต้ตึกมึงมาดูให้หน่อย “เออเดี๋ยวกูเดินไป” เจเจตามเขาหันไปบอกคนตัวเล็ก ไปค่ะเขาเดินนำเธอไปหาพวกพี่ๆ “มีอะไร” “มึงมานั่งเลยวิคเตอร์ช่วยแก้ตรงนี้ให้กูหน่อยเลโอดึงเขาให้นั่งลง” วิคเตอร์ทำอะไรนิดหน่อยตรงโน๊ตบุ๊ค ไม่ถึงสองนาทีเสร็จแล้ว ปากหนาได้รูปหันไปบอกเพื่อนๆ “เชี่ย เทพสัส เอเดนเผลอพูดออกมา หล่อ รวย แถมเก่งอีก” ไอ้สัสเล่นซะกูขายไม่ออกเลยเลโอบ่นเพื่อน “วิคเตอร์ยักไหล่” “เจเจมึงรีบเลยส่งให้อาจารย์เดือน” เค ส่งแล้วจบซะทีไอ้เวรเลโอ “ไปเฌอกลับบ้าน” ค่ะ พวกมึง ไปส่งน้องเถอะ กูกับวิคเตอร์ไปรอที่คอนโดเลโอบอกเจเจกับเอเดน “โอเคตามนั้นเจเจพูดขึ้น” บ๊ายบายเฌอรีน เลโอบอกลาน้อง วิคเตอร์มองมาเงียบๆ กลับบ้านเย็นเลยนะเราโทษทีนะเอเดนรีบออกตัว โทรบอกน้ารดารึยัง พี่lineบอกให้แล้ว เจเจหันไปบอกน้อง “แล้วพรุ่งนี้ใครจะไปส่งหนู?“ แกเลยเอเดน ไม่เอาผมมีเรียนบ่ายขี้เกียจตื่นเช้า พี่เจแหละตื่นไปส่งยายนี้ ”เออได้พี่ไปส่ง“ พี่ก็สอนหนูขับรถสิ หนูจะได้ขับรถเอง พี่เจสอนสิ เจเจหันมามองหน้าเฌอรีนให้สอนลิงยังง่ายกว่าม้าง สองหนุ่มหัวเราะกัน “ไปจ้างครูสอนไปเฌอ” ได้ค่ะไม่สนพวกพี่หรอก @ร้านkk “เจเจนั่งลงใกล้ๆ วิคเตอร์มึงไม่ดื่มละ?“ วันนี้กูต้องขับรถไปนอนบ้าน ไม่ได้นอนคอนโด ต้องกลับไปเอาของนิดหน่อย “อืม” "เจเจค่ะมาคุยกันหน่อยไหมคะสาวสวยเรียกเขา” อืมได้เขาลุกขึ้นไป ไอ้พี่เจยาวแล้วกูว่าคุยยาวเอเดนกระซิบเลโอ เวรแล้วพรุ่งนี้จะตื่นไปส่งเฌอไหวไหมละพี่เจเจ พรุ่งนี่กูเรียนบ่ายๆ ด้วย กูไม่อยากตื่นเช้าเอเดนบ่น กูว่าไม่รอดเลโอออกความเห็น ไอ้เจไม่ตื่นแน่เพลียแน่ เวรกูก็ไม่อยากตื่นเช้าเอเดนบ่น “มึงวิคเตอร์ไปรับให้หน่อย” “อืม พรุ่งนี้กูผ่านทางนั่นไปรับให้” “ขอบใจวิคเตอร์เพื่อนรัก” เอาเบอร์เฌอไป ถึงหน้าบ้านโทรหาเฌอ บ้านเฌอถัดจากบ้านกู สองหลัง “อืมวิคเตอร์ตอบรับสั้นๆ“ “เฮ้ยๆ” ไอสัสเลโอโน้นน้องน้ำอิงมาด้วยวะ อย่างขาว เอเดนบอกเลโอ "กูไปนะวิคเตอร์ลุกขึ้นกลับ" อ้าว!กลับเลยเหรอวะ “อืม” เออๆเจอกัน ตอนเช้าหน้าบ้านเฌอรีนรถสปอร์ตสีดำมาจอดรอเธอหน้าบ้าน เขาโทรหาเธอ เอ๊ะ! เบอร์ใคร เฌอรีนรับสาย ฮัลโหลค่ะ "เฌอพี่รออยู่หน้าบ้านเขาวางสายไป“ เฌอรีน เดินออกมา งงๆ เขาลดกระจกรถขึ้นมาสิพี่ไปส่ง เฌอรีนขึ้นรถหันไปถามทำไมเป็นพี่วิคเตอร์มารับละค่ะ พี่ผ่านทางนี้เขาตอบสั่นๆเหมือนเคย "บรื๊นนน“ เสียงรถสปอร์ตราคาแพงลิ้วออกตัว พี่เอเดนบอกว่าเขารวยมากนี่หน่า ขับรถแพงขนาดนี้เชียว ”ทำไมเงียบๆ เขาถาม หิวไหม ทานอะไรมารึยัง?” ทานแล้วค่ะ เบอร์พี่น่ะเซฟไว้ด้วย ได้ค่ะ เขาจอดรถหน้าโรงเรียนเธอ เฌอรีนหันมาขอบคุณเขายิ้มหวานน่ารักให้เขา เธอลงไปแล้วกลิ่นหอมอ่อนๆ ยังอยู่ในรถเขาอยู่เลย กลิ่นเด็กมันดีแบบนี้นี่เองสินะ เขาขับรถกลับคอนโด ไปนอนต่อเพราะวันนี้เรียนช่วงบ่าย วิคเตอร์ลูกครึ่งไทยอเมริกัน พ่อกับแม่เขาแยกทางกันและคุณแม่เขาได้มาแต่งงานใหม่กับ นักการเมืองชื่อดังแม่เขาทำธุรกิจหลายอย่าง เขาเข้ากับพ่อเลี้ยงได้ดีเพราะพ่อเลี้ยงเขาไม่มีลูก วิคเตอร์เป็นลูกคนเดียวของที่บ้าน ความหล่อเกินต้าน ดวงตาสีน้ำตาลคู่นั้นมองใครทีแทบละลาย เขาสูง187 นิสัยเงียบไม่พูดเยอะคำไหนคำนั้น อยากได้อะไรต้องได้ ขี้รำคาญ ไม่เคยรักใคร เอากันแล้วก็จบแยกย้าย ไม่ชอบผู้หญิงวุ่นวาย เอาแต่ใจ ใครอยากเข้ามาอยู่ในโลกของเขาก็ต้องเคารพกฎและเชื่อฟังเขา คนตัวสูงเดินมาสบทบกลุ่มเพื่อน วิคเตอร์มาช้าจังวะเอเดนทักทายเขา “อืม” เฌองอแงกับมึงรึเปล่า “ไม่นะ” ชอบใจวะวิคเตอร์ไปส่งเฌอให้ กูตื่นไม่ไหวเจเจพูดทำหน้าเพลียๆ “ไม่เป็นไร กูเข้าใจวิคเตอร์ยักไหล่ยิ้มๆ“ แล้วจะไปไหนวะวิคเตอร์ ”ไปดูดบุหรี่“ กูไปด้วย เอเดนเดินตามเขาไป “นั้นพี่วิคเตอร์กับพี่เอเดนวิศวะนี่” ไหนๆ นั่นไงยืนสูบบุหรี่อยู่ สาวๆ คณะบริหารเดินมาแอบมองเขาสองคน หล่อโคตรอย่างเท่กลุ่มนี้หล่อทั้งกลุ่มจริง แต่เลวทั้งกลุ่มนะ จริงดิ เออดิ เลวยังไงวะ เอาหมดไม่สนใจลูกใคร แต่ไม่คบนะ “พี่เขาไม่มีแฟนกันเหรอ?” ไม่มีหรอกคู่นอนทั้งนั้นแหละ แต่ผู้หญิงก็ชอบนะ ชอบดิ หล่อรวยขนาดนั้น ”นั้นไงมาละหนึ่งพี่จินนี่คณะเรานี่“ เธอเดินไปกอดเอววิคเตอร์ เขายืนเฉยๆ วิคเตอร์ขา จินนี่ไปหาที่คอนโดได้ไหมคะ “ไม่ดีกว่า“ เขาจัดการก้นบุหรี่เสร็จ แกะมือจินนี่ออกแล้วเดินไปเลย เอ้าไอ้วิคเตอร์รอกูด้วยดิวะเอเดนเดินตามมา "มึงทำไมปฏิเสธจินนี่วะ?“ กูไม่อยาก มึงมีปุ่มปิดได้ด้วยเหรอวะ เออไอ้เวรเสือก เอเดนขำก๊าก "มึงมัวคุยอะไรกันเลโอเรียก" เอเดนมาดูพี่มึงหน่อยไหวรึเปล่าเนี่ย โดนสูบน้ำหมดตัวแล้วเมื่อคืนเลโอพูดขำๆ เอเดนมาตบไหล่พี่ชายพักบ้างนะ เออไอ้เวรเจเจตอบน้องชาย “แล้วพวกมึงต้องรับส่งเฌอรีนกี่วันเนี่ยเลโอถาม” อาทิตย์หนึ่ง เอเดนวันนี้แกไปรับพรุ่งนี้ฉันจะตื่นไปส่งเจเจรีบเสนอ "ตอนเช้ากูไปส่งให้ก็ได้วิคเตอร์อาสาอาทิตย์นี้กูต้องเข้าไปนอนที่บ้านทั้งอาทิตย์เลยตื่นเช้าด้วย มีอะไรรึเปล่ามึง ไปช่วยงานป๋า "ถึงว่าเมื่อกี้ปฏิเสธจินนี่ " เงียบเลยไอ้เดน เออดีเลยงั้นฝากส่งเฌอด้วยเลย "เฮ้ย!วิคเตอร์กูเกรงใจมึงหวะเจเจทำหน้าหงอยๆ พูดเสียงอ่อยๆ“ วิคเตอร์ยกนิ้วกลางให้เจเจ ไอ้เจหน้ามึงไม่เนียน ”เหรอวะ“ เออ ก๊ากเลโอหัวเราะ "ไปมึงขึ้นเรียนกัน" เช้าวันต่อมาหน้าบ้านเฌอรีนมีรถสปอร์ตสีดำมาจอดรอเธออยู่เหมือนเดิม ครืนนน เสียงโทรศัพท์เธอดัง ”ค่ะเฌอรีนรับสาย“ พี่รออยู่หน้าบ้าน ”ค่ะพี่“ เฌอรีนรีบออกมาขึ้นรถกลัวเขารอนาน วันนี้เธอยังไม่ได้มัดผม ผมยาวสลวยรับกับกรอบหน้าแสนสวยของเฌอรีน เขามองภาพตรงหน้าค้างอยากสัมผัสผมสลวยๆ ของคนตัวเล็กอยากจะรู้ว่านุ่มแค่ไหน "พี่คะ" "พี่วิคเตอร์ค่ะ" “อืม เขาตอบรับ“ ไปค่ะ แล้วเราไม่มัดผมเหรอมัดค่ะเดี๋ยวมัดในรถก็ได้ค่ะ พี่มารับเร็วไปรึเปล่า เปล่าค่ะ หนูตื่นสายเองวันนี้ แหะๆ เฌอรีนหยิบหวีออกมาหวีผมสยายผมหอมพุ้ง เล่นเอาคนตัวโตไม่ค่อยมีสมาธิขับรถ ”ผมเฌอร่วงเต็มรถพี่เลยค่ะทำไงดีคะ?“

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more