...เมียรักสวมรอยแค้น… บทที่10.

1547 คำ

ฝูงเห็บที่เคยเกาะเขาเพื่อสูบเอาผลประโยชน์ กระโจนหนีกันจ้าละหวั่น เสี่ยปรีชาถึงกับความดันขึ้น หากแก้ปัญหาครั้งนี้ได้ เขาจะตัดหางคนที่หาผลประโยชน์กับเขาไม่ให้เหลือสักคนเดียว ฉันทานั่งรอให้บิดาอารมณ์ดี เธอนั่งเล่นโทรศัพท์จนกระทั่งเจอบางอย่างที่น่าสนใจ ภาพถ่ายของใครบางคนที่เธอเพิ่งพบมา เขายิ้มแย้มแจ่มใสอะไรไม่เท่า ผู้หญิงที่อยู่กับเขาฉันทาจะลืมได้ยังไง เธอเพิ่งฉกสามีของหล่อนมากกเกือบเต็มปี “ป๊าคะ” ฉันทาขยับเข้าไปใกล้บิดา ส่งโทรศัพท์ตนเองให้ท่าน เสี่ยปรีชารับมาและก้มมอง ท่านเงยหน้าเผยอปากทำท่าจะถาม “ฉันไม่ยักรู้ว่าคนอย่างยี่หวารู้จักนายตำรวจระดับนี้ได้ยังไง หล่อนแทบไม่ออกจากบ้านเลยนะคะ” เสี่ยใหญ่นิ่งคิด ความเป็นไปได้ที่สองคนนี้จะรู้จักกันแทบไม่มี เขาก้มมองหน้าจอโทรศัพท์ซ้ำ แล้วก็ยื่นคืนให้บุตรสาว “คนละคนหรือเปล่าฉัน ที่เขาถ่ายรูปกันนะ ไม่ใช่ประเทศไทยนะ” ฉันทาเบิกตาโต ก้มมองซ้ำ เธอขยายหน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม