เขาถอนใจแรงๆ สิ่งที่เขาคาดไว้ตรงเผง
เครื่องแบบเจ้าหน้าที่ตรงหน้า ทำให้ปกป้องแน่ใจมากขึ้น
“สวัสดีค่ะ ใครเป็นหัวหน้าที่ควบคุมภารกิจนี้คะ”
ฉันทาเอ่ยปากบอก หล่อนเชิดหน้าขึ้น จนอัฒแทบหัวเราะ เขาลุกจากเก้าอี้ เดินไปหาหล่อน โบกมือไล่ลูกน้องคนสนิทที่ทำท่าจะขยับตาม
“ผมเองครับ”
ฉันทาหรี่เปลือกตา มองประเมินฝ่ายตรงข้าม
นายตำรวจอายุน้อย ท่าทางแกร่งไม่กลัวใคร แต่คงไม่ปฏิเสธเงิน
“ฉันเป็นตัวแทนมาเพื่อเจรจาค่ะ”
อัฒยิ้มมุมปาก มองเลยไปด้านหลังฉันทา เขาแสยะยิ้มสมเพช เมื่อพอจะเดาออก ผู้ชายคนนี้สินะคือคู่กรณีของญาดา เพื่อนสนิทที่เขารักประหนึ่งน้องสาว ผู้ชายที่ทำร้ายพี่สาวญาดาจนหมดทางเดิน
“คุณคิดจะติดสินบนเจ้าหน้าที่งั้นหรือครับ”
อัฒเกริ่นนำ ท่าทางสบายๆ ไม่มีความกังวลหรือตึงเครียด
“ถ้าคุณเต็มใจรับ ฉันคิดว่าเราน่าจะต่อรองกันได้”
“ฮ่าๆ” อัฒเงยหน้าหัวเราะ คนพวกนี้ใช้เงินเป็นใบเบิกทางจนเคยตัว “กลับไปเถอะ
