บทที่ 13

1194 คำ

“ไม่ค่ะ ฉันไม่มีอารมณ์จะพูดตอนนี้ อีกอย่างมันดึกมากแล้ว ฉันอยากพักผ่อนค่ะ” ปาลิตาปฎิเสธเสียงแข็ง ห่มผ้าให้เอมมี่เรียบร้อยแล้วก็ทำท่าจะเดินออกจากห้อง แต่ถูกมือใหญ่คว้าต้นแขนเนียนไว้เสียก่อน “สิบนาที ปาลิตา ผมขอเวลาคุยกับคุณแค่สิบนาทีเท่านั้น” มาร์คัสทั้งออกคำสั่ง ทั้งขอร้องไปในตัว ปาลิตาสะบัดมือให้หลุดพ้นจากการจับกุม แต่ก็ไม่เป็นผล เมื่อมาร์คัสยังคงจับยึดมือเล็กไว้แน่น เท่านั้นยังไม่พอ ยังออกแรงดึงร่างบางระหงให้เดินออกจากห้องนอนของเอมมี่ด้วยกัน “ปล่อยฉันนะคุณมาร์คัส ฉันเหนื่อย อยากพักผ่อน คุณฟังไม่เข้าใจหรือยังไงกัน” ปาลิตาทำตัวไม่ต่างจากแมว พอถูกมาร์คัสดึงให้เดินตาม ก็โก่งตัวหนี ยื่นมือไปจับขอบประตูห้อง ไม่ยอมเดินตามมาร์คัสไปง่ายๆ “ถ้าคุณเหนื่อย ก็เลือกเอาว่าจะไปนอนคุยในห้องนอนของผม หรือห้องนอนของคุณ” ข้อเสนอของมาร์คัส ไม่ได้ทำให้ปาลิตารู้สึกดีแม้แต่น้อย เพราะทุกทางเลือก เธอเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม