มาร์คัสก้าวเดินเข้ามาในห้องครัว ตรงเข้าไปหอมแก้มยุ้ยๆ ของเอมมี่ ซ้าย ขวา พร้อมกับเอ่ยทักทายกลับอย่างอารมณ์ดี
“อรุณสวัสดิ์ครับ ลูกสาวของแด๊ดดี้”
แค่เพียงวันเดียวที่ได้อยู่ด้วยกัน และได้เห็นความต้องการของหนูน้อยที่ต้องการได้รับความอบอุ่นจากผู้เป็นพ่อ มาร์คัสก็เริ่มมอบความรักและเรียกเอมมี่ว่าเป็นลูกสาวของเขาได้เต็มปากเต็มคำ
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ แด๊ดดี้” เอมมี่หอมแก้มบิดาคืนบ้าง จากนั้นก็พยักพเยิดให้บิดานั่งลงบนโต๊ะอาหาร
“แด๊ดดี้นั่งลงสิคะ เอมมี่กับป้าไข่ทำอาหารเช้าไว้รอแด๊ดดี้แล้วค่ะ”
“เดี๋ยวก่อนครับ แด๊ดดี้ยังไม่ได้ทักทายป้าไข่เลยครับ”
มาร์คัสเอ่ยบอกอย่างเจ้าเล่ห์ คลี่ยิ้มพรายขณะเดินเข้าไปใกล้ร่างบางระหง ซึ่งกำลังถอดผ้ากันเปื้อนออก แล้วเอาไปแขวนไว้ตรงผนังห้อง
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณมาร์คัส”
ปาลิตาจำต้องเอ่ยทักทายตามมารยาท เพราะใจจริงไม่อยากญาติดีกับมาร์คัสสักเท่าไร
มาร์คัสยิ้มกว้างกับ
