03
1394 คำ
"หึ! ปากดีอย่างนี้คงอยากจะโดน!?"
"ทำไม! อ่อจะตบจะต่อยเหมือนน้องฉันหรอ เอาดิ!"น้ำหวานเดินเข้าไปหาอย่างท้าทาย เลย์แสยะยิ้มและจับหน้าน้ำหวาน
"อย่ามาจับ!"น้ำหวานสบัดหน้าออกอย่างรังเกียจ
"อย่าเอามือสกปรกของนายมาจับตัวฉัน!"
"หึ!.....อย่ามาท้าฉันให้มาก!"เลย์หัวเราะในลำคออย่างนึกสนุกแล้วยืนมือไปบีบคางน้ำหวานแน่นและแสยะยิ้มที่ร้ายและเย้ยหยัน
"ถ้าจะตบก็ตบ...ไม่ต้องมาขู่!"ถึงจะเจ็บมากแค่ไหนเธอก็ไม่มีทางยอมและก้มหัวให้เด็ดขาด เลย์เอาลิ้นดันกระพรุ้งแก้มและมองน้ำหวานอย่างสมเพชที่อวดดีไม่เลิก
"สงสัยต้องจัดการคนปากดีหน่อย!"เลย์พูดจบก็เหวี่ยงน้ำหวานไปที่โซฟาอย่างไร้ความปราณี
"โอ๊ย"น้ำหวานร้องเจ็บตรงสะโพกที่โดนซ้ำเข้าไปอีก น้ำหวานตวัดสายตามองและจะลุกขึ้นแต่ช้ากว่าเลย์ที่ผลักให้น้ำหวานนอนลงและคร่อมตัวไว้
"ปล่อย! ออกไปจากตัวฉัน!"น้ำหวานผลักไหล่เลย์ออกแต่สู้แรงของเค้าไม่ได้
"ฉันบอกให้ออกไปไง! ไอ้ชั่ว!"น้ำหวานตะคอกใส่หน้าเลย์ เลย์สูดลมหายใจเข้าลึกๆและเอามือไปลูบตามกรอบหน้าน้ำหวาน
"อย่ามาแตะตัวฉัน!"น้ำหวานสบัดหน้าหนีและมองอย่างรังเกียจและเกลียดชัง
"เธอสวยนะแต่ปากเก่ง!"เลย์สายตาแปรสายตาจากดูหลงไหลกลายเป็นดุดันและบีบแก้มน้ำหวานแน่น น้ำหวานนิ่วหน้าด้วยความเจ็บและเหมือนกระดูกจะหัก
"ก็ดีกว่านายเลวตั้งแต่หน้าตายันสันดาน!"
"ยังอวดดีไม่เลิก!"
"ทำไมจะตบหรอ!? เอาดิตบเลย!"น้ำหวานท้าอย่างไม่เกรงกลัว
"อื้อ~"น้ำหวานเบิงตากว้างทันทที่เลย์กระแทกจูบลงมาอย่างรุนแรงและกัดปากเธอจนปากแตกเป็นรอยฟันและได้กลิ่นคราวเลือด น้ำหวานดิ้นและกระชากหัวเลย์ออก
"อื้ออ เอ็บ~"เลย์รวบมือน้ำหวานไว้เหนือหัวด้วยมือข้างเดียวและเพิ่มแรงกัดและดูดอีก น้ำหวานดิ้นด้วยความเจ็บที่ปากและข้อมือที่ถูกบีบแน่น
"ไอ้เชี่ย เลว!"น้ำหวานพ่นคำด่าหยาบคายออกมาเมื่อทนไม่ไวกับความรุนแรงที่เลย์มอบให้ เลย์หัวเราะในลำคออย่างสมเพชและเย้ยหยัน เค้าไม่รู้สึกเจ็บที่เธอด่าแต่สมเพชเธอมากกว่า น้ำหวานปากเจ่อและมีรอยกัดที่ปากจนแตกเลือดซึมออกมา
"เมื่อกี้แค่เล่นๆ อันนี้ของจริง!"
แคว่กก
"อร้ายยย ไอ้เลว!"เลย์กระชากเสื้อยืดสีขาวบางของน้ำหวานออกอย่างแรงจนเกิดรอยแดงเป็นแทบๆ น้ำหวานพยายามแกะมือออกแต่เลย์กลับเพิ่มแรงบีบมากขึ้นจนมือเธอรู้สึกชา
"ถ้าฉันหลุดไปได้ฉันจะฆ่านาย! ไอ้ชั่ว!"
"มองทำไม! ของป้าแกไม่มีดูรึไง!"
"หึ!"เลย์แสยะยิ้มร้ายและรู้สึกตลกกับด่าและคำขู่ของน้ำหวาน
"โอ๊ย.....อื้ออ~"เลย์บีบแก้มให้น้ำหวานเผยอปากออกและกระแทงจูบลงไปอย่างแรง ปากเธอและเค้าแตกเหมือนกันเพราะแรงกระแทกแต่เลย์ไม่ได้รู้สึกอะไรยังบดขยี้จูบที่รุนแรงป่าเถื่อนเกินที่น้ำหวานจะรับไหว
"อื้ออ~~"น้ำหวานรู้สึกเจ็บที่หน้าอกเพราะแรงบีบที่รุนแรง เลย์บีบหน้าอกของน้ำหวานอย่างแรงจนเนื้อปริ่นตามหงามมือและเกิดรอยแดง น้ำหวานดิ้นและพยายามวส่ายหน้าหลบจูบ
"อ๊ะ อื้ออ ปล่อยฉัน!"เลย์ผละจูบและลงมาที่หน้าอกของน้ำหวานอย่างรวดเร็ว เลย์ขบเม้มและดูดดึงยอดอกอย่างรุนแรง
จุ๊บบ~ จ๊วบบ~
"อื้ออเจ็บ ยะอย่าทำ"น้ำหวานเจ็บหน้าอกทั้งสองข้างไปหมด ความรู้สึกมันตีกันยุ่งเหยิงไปหมด
"อื้มม~"เลย์ครางออกมาอย่างพึงพอใจ ซึ่งมันต่างจากน้ำหวานที่ต้องทนความเจ็บปวดทรมานนี้
"อ๊ะ อื้ออ~~"น้ำหวานเผลอครางออกมาเพราะแยกความรู้สึกไม่ทัน มันทั้งเจ็บและเสียวจนขนลุกตั้งชัน
"อะไอ้เลวปล่อยฉัน!"น้ำหวานพูดเสียงติดขัด
"โอ๊ย เป็นหมารึไง กัดอยู่ได้!"น้ำหวานตะคอกด่าเลย์ที่กัดยอดอกเธอแรงจนสดุ้งเฮือก เลย์ไม่สนใจคำด่ายังทำหน้าที่ดูดขบเม้มหน้าอกทั้งสองข้างอย่างชอบใจ
ครืดดด ครืดดดด
"จิ๊"เลย์ร้องขัดใจในลำคอเพราะเสียงโทรศัพท์ของน้ำหวาน เลย์ปล่อยยอดอกของน้ำหวานและหยิบโทรศัพท์ในกางเกงขาสั้นของเธอ
"ไอ้โซ่" นี่กล้าดียังไงมาดูโทรศัพท์ของคนอื่น!
"เอามานะ"น้ำหวานตะคอกบอกเลย์
"อยากได้หรอ"เลย์พูดและแสยะยิ้มร้าย น้ำหวานมองอย่างหวาดกลัวเพราะถ้าเค้ารับโทรศัพท์แฟนของเธอจะเข้าใจผิด
"อย่ารับนะ!"น้ำหวานพูดดักความคิดของเลย์ เลย์แสะยิ้มร้ายและกดรับสาย
(ฮัลโหล หวานรับสายช้าจังนะครับ)
"......."น้ำหวานตวัดสายตาไม่พอใจมองเลย์ที่เล่นสนุกอยู่
(หวานครับ ฟังอยู่รึป่าว)
"อ๊ะ อื้อ~"เลย์ก้มลงไปดูดยอดอกของน้ำหวานจนเธอเผลอปล่อยเสียงน่าเกลียดออกมา น้ำหวานเบิงตากว้างและรีบเม้มปากเข้าหากัน
(หวานครับ! ทำอะไรอยู่)
เลย์ผละปากออกจากยอดอกและมองน้ำหวานอย่างสมเพช
(หวานได้ยินพี่......)
ปัง!
"อร้ายยย ไอ้เลว!นาย!"เลย์ปาโทรศัพท์เข้ากับเสาจนแตกกระจาย น้ำหวานกรี๊ดออกมาเสียงดัง เค้าทำให้เธอต้องมีปัญหาหลังจากนี้!
"แค่กๆ"น้ำหวานหันไปมองเสียงไอของสกาย
"กาย ได้ยินพี่ไหม"น้ำหวานตะโกนเสียงดังเพราะเธอลุกไม่ได้เลย์คร่อมตัวเธออยู่
"ปล่อยฉัน!"
"จะทำอะไรของนาย!"น้ำหวานเห็นเลย์ยันตัวลุกขึ้นและถอดเสื้อออก
"ใส่ซะ"เลย์โยนเสื้อใส่หน้าน้ำหวานและลุกออกจากตัวเธอ น้ำหวานรีบใส่เสื้อและเดินไปหาสกาย
"กาย ตื่นสิ"น้ำหวานตบหน้าสกายเรียกสติอีกครั้ง
"แค่กๆ พี่หวาน"สกายลืมตามองอย่างยากลำบากลำหายใจของเค้าเริ่มติดๆขัดๆ
"กาย ทำใจดีๆไว้นะ"น้ำหวานบอกสกายและเช็ดคราบเลือดและน้ำตาออกจากใบหน้าของสกาย
"นายพาสกายไปโรงบาลได้ไหม"น้ำหวานหันไปขอความเห็นใจจากเลย์ ตอนนี้เธอต้องเอาน้องเธอไว้ก่อนเรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง
"ฉันขอร้องหละ นะ"น้ำหวานอ้อนวอนเลย์และเป็นห่วงความปลอดภัยของสกาย
"เห้ย เอาตัวมันไปโรงบาล"เลย์ตะโกนบอกลูกน้องหน้าห้อง เค้าไม่ได้เห็็นใจหรือสงสารแค่ไม่อยากเห็นคนตายในห้องก็เท่านั้น
"ครับนายน้อย"ลูกน้องเลย์เข้ามาและเอาสกายขี่หลัง
"ไปโรงบาลไอ้ลูคัส"เลย์บอกลูกน้อง
"ครับ นายน้อย"
"จะไปไหน"เลย์จับแขนน้ำหวานเอาไว้
"ฉันจะไปดูน้องฉัน ปล่อย!"น้ำหวานหันไปพูดอย่างไม่พอใจ
"คนเมื่อกี้มันหายไปไวเนอะ"น้ำหวานถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่และมองเลย์นิ่งๆ
"เธอไม่อยากรู้หรอว่าทำไมฉันถึงซ้อมน้องเธอ"
"เรื่องอะไร"น้ำหวานถามอยากรู้เพราะถ้ามันไม่มีเหตุผมเธอจะฆ่าเค้า ด้วยมือของเธอเอง
"มันคิดหนี้ฉัน10ล้าน"น้ำหวานเบิงตากว้างด้วยความตกใจ
"เมื่อไร"น้ำหวานมึนงงและไม่รู้เรื่องนี้เลยสักนิด น้องของเธอไปติดหนี้ตอนไหนเมื่อไร ทำไมถึงไม่บอกเธอ
"ปีที่แล้ว"
"ห่ะ!"น้ำหวานแทบล้มทั้งยืนเพราะเมื่อปีที่แล้วเธอลำบากมากจนไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมทั้งเธอและน้อง แล้วค่าห้องพักอีก เธอไม่คิดว่าน้องของเธอจะยืมเงินมาจ่ายเงินทั้งหมดให้ในเวลาแค่วันเดียวตอนนั้นเธอก็สงสัยแต่สกายบอกแค่ว่ายืมรถเพื่อนไปแข่งได้เงินมาเท่านั้น. เธอจะทำยัไงดี.......
- ผู้เขียน
