บทที่ 11 ยั่ว
ทุกคนอึ้งและเขินๆ ที่เพลงรักพูดแบบนั้น โดยเฉพาะอาชวี ที่หน้านิ่ง แต่ใบหูและลำคอแดงก่ำ ปันดาวจ้องอาของเพื่อนเห็นความคอแดงเธอก็ยิ้มขำๆ หมดเรื่องแล้วสิ
“เฮ้อ ในที่สุดคนที่แกรัก เขาก็รักแกตอบ แต่ฉัน คงไม่มีวันนั้น” ปันดาวถอนหายใจเฮือก เพลงรักเดินเข้ามากอดเอวเพื่อน แล้วยิ้มกริ่ม
“อย่าเครียดนะ มันต้องรู้ใจของมันแน่” คนสวยรู้ว่าเพื่อนรักคิดอะไร หัวใจโบยบินไปหาอาชาไอ้เจ้าเพื่อนแสบนั่นแน่ ปันดาวพยักหน้ายิ้มๆ เธอไม่หวังถึงขั้นนั้นหรอก ก็เธอตัดใจแล้วนี่ ปันดาวคิดหน่วงๆ ในใจ
เพลงรักมองกวิน เธอจับมือของชายหนุ่มขึ้นมา ทำให้อาชวีหน้าตึง รีบเดินมาปัดมือของเธอออกอย่างไว พร้อมมองตาขุ่นเขียว แต่เธอหาได้สนใจไม่
“กวิน เพลงขอโทษนะ ที่ไม่สามารถเปิดใจรับกวินได้ ที่ทำได้คือเป็นเพื่อน กวินโกรธเพลงไหม” เธอถาม เพลงรักไม่อยากเสียเพื่อนที่ดีไป นิสิตหนุ่มมองเพลงรัก แล้วก็มองพญามัจจุราชที่ยืนถมึงถึง เห
