“ว๊าย...ตายแล้วหนูวาน่าตัวจริงเหรอเนี่ย เป็นบุญตาของพี่คนนี้มากเลย” น้ำเสียงวี้ดว้ายของผู้ปกครองตรงหน้าเอ่ยขึ้นมาด้วยสีหน้าตื่นเต้น “…” อย่าบอกนะว่าเป็นแฟนคลับของเราอะ หรือ...ของอาร์มาร์สรุปของใคร นี่เธอโดนเด็กน้อยแย่งฐานแฟนคลับเหรอเนี่ย วาน่าคิดกับตัวเองในใจเมื่อเห็นใบหน้าเข้าวัยเลขสามของผู้ปกครองตรงหน้าเธอที่อยู่ในชุดแบบจัดเต็มราวกับจะไปงานราชการสักที่แต่ยังคงความสุภาพและหรูหราในเวลาเดียวกันตัวเสื้อเป็นชุดสูทสีขาวที่ไม่ขาวจัด ตัวเนื้อผ้าดีบ่งบอกได้ถึงฐานะทางบ้านที่ไม่น่าจะมีปัญหาเรื่องเงินสีผิวของเธอเป็นสองสีที่ได้ขาวและไม่คล้ำเกินไปต่างจากคนลูกที่เธอเห็นแค่ขาจากการส่องสายตามองหา ทำให้วาน่าได้รับรู้ว่าคนลูกน่าจะได้ DNA มาจากผู้เป็นพ่อแบบจัดเต็มแค่ไหน สีหน้าของผู้ปกครองตรงหน้าที่มองเธอด้วยใบหน้ากระดี๊กระด๊าเป็นพิเศษโดยมือทั้งสองข้างกุมเอาไว้ที่หน้าอกไหล่ทั้งสองยกขึ้นจนมิดคอ ดวงตาหลี