เพราะฉันคือผู้หญิงในมุมมืด

เควิน ลิลลี่ ตอน 10

การ์ดหลายคนเข้ามายืนล้อมปิดบังไม่ให้ลูกค้าคนอื่นตกใจ กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ใบหน้าของมาเฟียหนุ่มมองดูก็พอจะทราบว่ากำลังโกรธมากเพียงใด ชายหนุ่มที่เป็นลูกค้าคนสำคัญเช่นกัน ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม อย่างสบายอารมณ์ นานแค่ไหนแล้วที่ เควิน ไม่เคยหลุดอะไรแบบนี้ออกมา

ผู้จัดการเดินตัวลีบมาที่โต๊ะแล้วนั่งลงเคียงข้างลูกค้าหนุ่ม ก่อนจะขอโทษออกไป

" คุณจิมขา มาร์ขอโทษจากใจจริงเลยค่ะ ที่เกิดความเข้าใจผิดกันเกิดขึ้นนะคะ เป็นความผิดของมาร์คนเดียว มาร์จะยอมรับไว้ทั้งหมด ขอเพียงแต่คุณจิม ต้องยกเลิกน้องลิลลี่นะคะ แล้วมาร์จะแคนเซิลค่าใช้จ่ายทั้งหมดในคืนนี้เอง แล้วยินดีจะหาน้องคนอื่นมาดูแลนะคะ "

เควินกระตุกแขนคนข้างตัวให้เดินตามไปทันที แต่ก่อนจะหันหลังออกไป ก็บอกคนที่นั่งอยู่ว่า

" ขอโทษทีคนนี้ของกูคนเดียว " จิมยิ้มให้อย่างไม่ถือสา

เหตุการณ์การแย่งผู้หญิงเกิดขึ้นไม่บ่อยนักในสถานที่แบบนี้ และการกระทำแบบนี้ออกจะเสียมารยาทมาก แต่จิมก็เข้าใจว่าลิลลี่คนนี้ อาจจะเป็นคนสำคัญมากจริงๆ ที่ทำให้ เควิน ผู้เข้าถึงยาก ต้องยอมมาลากตัวกลับไป

" มาร์เสียใจจริงๆนะคะ ขอโทษคุณจิมอีกครั้ง "

ชายหนุ่มพยักหน้า แล้วการ์ดก็แยกย้ายกันออกไป มีเพียงผู้จัดการร้านที่นั่งอยู่

" ผมไม่เลือกใครแล้ว คุณมาร์นั่งกับผมก็แล้วกัน "

เควินเดินโอบเอวคนข้างตัวออกมาที่รถของตัวเอง ก่อนจะยัดตัวเธอเข้าไปข้างใน

" อย่าพูดนะ ฉันกำลังโกรธ "

หญิงสาวจึงปิดปากเงียบไม่กล่าวอะไรออกมาทั้งนั้น เพราะไม่อยากยั่วยุเค้าไปมากกว่านี้

รถขับเข้ามาที่โรงแรมหรูริมหาดในยามดึกสงัดแล้ว พนักงานรับรถมองชายหนุ่มกับหญิงสาวที่พามาด้วยความสงสัย นอกจากที่คุณลูซี่จะมาหา นายก็ไม่เคยพาใครมาเลย

ประตูลิฟต์เปิดออกแล้ว เควินดันตัวเธอเข้าไปติดผนังก่อนจะกักตัวเธอเอาไว้ มองด้วยสายตาคมดุ

" บอกมาสิ ไปนั่งกับคนอื่นทำไม "

ลิลลี่ลูบหน้าคนที่ยืนค้ำเธออยู่ แล้วไล่มาที่หน้าอกแกร่งที่สวมชุดหูกระต่ายหรูหรา ก่อนจะกอดเค้าเอาไว้

" ลิลลี่จะไม่พูดให้คุณเควินต้องโกรธต้องโมโหหรอกค่ะ เพราะคุณเควินก็ได้ยินไปแล้ว แต่ต่อไปนี้ ถ้าคุณไม่อยากให้ลิลลี่ทำแบบนี้ คุณเควินก็ต้อง "

ลินนาราถูกอุ้มขึ้นมา แล้วเดินออกจากลิฟต์ไป ประตูหน้าห้องปิดสนิท ก่อนที่เค้าจะสแกนนิ้วเข้าไปด้านใน แสงไฟในห้องส่องสว่างในทันที ห้องชุดสุดหรูส่วนตัว ก็ปรากฏแก่สายตา

ลินนาราถูกวางลงบนโซฟาตัวหนา แล้วเค้าก็ทาบทับตัวเค้าลงมา

" จะเอาอะไร ฉันจะหามาให้เอง แต่อย่าทำให้ฉันกลายเป็นคนแบบนี้อีก "

ลิลลี่ยิ้มประจบ เธอไม่อยากได้อะไรจากเค้าเลยแม้แต่น้อย แต่ความจำเป็นในชีวิตมันทำให้เธอต้องเลือกทางนี้

" คุณเควิน จะเลี้ยงดูลิลลี่หรอคะ "

ปากหนานุ่มจูบลงไปที่ริมฝีปากบาง มือหนาลูบผมเธออย่างอ่อนโยน เค้ากลายเป็นผู้ชายคลั่งรัก หลงใหลตั้งแต่ยังไม่ได้อึ้บทำเมียด้วยซ้ำ มือหนาลูบขาอ่อนของเธอ ก่อนจะสอดเข้าไปในกระโปรงตัวสั้น

" อย่านะคะ ลิลลี่ยังไม่พร้อม "

เธอร้องห้ามออกมาเสียงเข้ม เควินลุกขึ้นถอดเสื้อของตัวเองออก อย่างรวดเร็ว เผยหน้าอกแกร่ง และกล้ามเนื้อสมบูรณ์แบบ ก่อนจะขยับตัวดึงเธอเข้ามาหาแล้วอุ้มเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง

รองเท้าบู้ทยาวถูกถอดออกเผยเท้าขาวให้เค้าได้เห็น หน้าท้องขาวผ่องที่ดึงดูดสายตาเค้า เควินลูบที่หน้าท้องแล้วบอกเสียงเข้มว่า

" เสื้อหดหรือไง ทำไมมันสั้นแบบนี้ "

ลินนารายิ้มกว้าง ทำไมเธอชอบเวลาเค้าหวงเธอแบบนี้

" ก็หดเพราะอยากใส่ให้ดูไงคะ แต่คุณไม่มา "

เธอทำให้เค้าผิดได้อีกแล้ว เควินหยิบหมอนมาพิงที่หัวเตียงแล้วตบที่นอนให้เธอขยับตัวมาหา

" ไปงานมา เสร็จแล้วก็รีบมาเลย ฉันบอกมาร์เค้าไว้แล้ว่าห้ามให้ลิลลี่ไปนั่งกับใครเด็ดขาด "

ลินนาราพยักหน้ารับรู้ เธอคิดเข้าข้างตัวเองไปแล้ว ว่าเค้าหวงเพราะมีใจ แต่ผู้หญิงของเค้าก็ยังอยู่

" ถ้าเราคบกันแบบไม่มีเซ็กส์กัน ได้ไหมคะ "

เธอถามเค้าออกไป เควินมองคนตรงหน้าที่ยั่วยวนโดยธรรมชาติไม่ต้องพยายามสักนิด

" ทำไมละ เพราะอะไรบอกสิ " ลินนาราขยับมานั่งข้างเค้าแล้วจับมือเค้าเอาไว้

" ลิลลี่ไม่ใช่คนที่นี่ ลิลลี่มาธุระ อีกไม่นานก็ต้องกลับบ้าน ส่วนคุณ ก็มีชีวิตของคุณที่นี่ มีงาน มีธุรกิจ และมีผู้หญิงของคุณ "

ลินนารามองหน้าเค้า ที่กำลังฟังเธอพูดอยู่ " ถ้าเรามีความสัมพันธ์ทางกายกัน ลิลลี่กลัวจะตัดใจจากคุณไปไม่ได้ ลิลลี่คงต้องเสียใจมากๆแน่เลย "

เธอเปิดเผยความนัยหมดสิ้น แม้จะทำเป็นเก่งกล้าแค่ไหน แต่ความสัมพันธ์ทางกายที่มีผลต่อจิตใจจะผูกมัดเธอเอาไว้ไม่ให้ไปจากเค้าได้เลย

" แล้วฉันจะห้ามใจไหวไหมในเมื่อมีเธอเปรียบดั่งผลไม้ทิพย์ยั่วยวนอยู่ตรงหน้า ได้แต่ดมกลิ่นหอมหวาน แต่กินไม่ได้ "

" คุณเควินไม่ขาดผู้หญิงหรอกค่ะ ลิลลี่รู้ ต่อให้ไม่ได้ลิลลี่ก็มีหลายคนที่พร้อมจะขึ้นเตียงกับคุณทั้งนั้น "

" แต่ฉันไม่ได้อยากได้ใครก็ได้นะลิลลี่ "

เควินรั้งตัวเธอนอนลงบนเตียงของตัวเอง ก่อนจะจูบปากบางอย่างยั่วเย้า ใบหน้าหล่อเหลา ซุกไซ้ที่ซอกคอขาวผ่อง สูดกลิ่นหอมของเธอ มือหนาสอดเข้าไปที่เสื้อตัวสั้น สัมผัสบีบเคล้นกับก้อนเนื้ออวบอิ่มเต็มมือ เธอคือสุดยอดของเวอร์จิ้น

ลินนาราพยายามขืนตัว เธอกำลังจะเสียท่าให้เค้าทีละน้อย เพียงไม่กี่วันที่ได้ใช้เวลา เค้ารุกเร้าไล่ต้อนเธอทีละสเต็ปจนพาเธอมาขึ้นเตียงเค้าได้

" คุณจะปล้ำลิลลี่หรอคะ "

ลินนาราถามออกมา แม้จะมีความต้องการไม่ต่างจากเค้า แต่เธอไม่ต้องการเป็นเพียงของเล่นสนุกชั่วคราว

" ไม่ปล้ำหรอก ไม่เอาด้วย ขอชื่นใจนิดเดียวพอ แค่สัมผัสบ้าง จูบบ้างจะได้ไหมลิลลี่ "

ลินนาราไม่เคยรู้เลยว่า เวลาเค้าอ้อนเธอ ทำไมถึงยิ่งอ่อนหวานได้ขนาดนี้ มือหนาสัมผัสที่หน้าอก ก่อนจะรั้งเสื้อคอเต่าให้ถลกขึ้นเอาไว้ตรงคอ เผยผิวขาวกระจ่างตา เธออวบอิ่มเซ็กซี่เหลือเกิน ผ้าชิ้นเล็กถูกดึงออกลงมา เผยให้เห็นเนื้อแท้ ที่สวยขาดใจ ผิวขาวดั่งน้ำนมกับปลายยอดสีชมพูเปล่ง เควินแทบจะดิ้นตายอยู่ตรงนั้น