ตึก ตึก มัดหมี่วิ่งกลับมาที่บ้านปรากฏว่าไม่มีใครอยู่สักคน อาจจะยังไม่กลับมาจากเก็บผลไม้ที่สวนกับคุณลุง
“เอาไงดี ช้ากว่านี้บาร์บี้ต้องแย่แน่” บ่นพึมพำอย่างกังวลใจ
“หนูรออยู่นี่นะ เรื่องนี้พ่อของไอ้กล้าต้องรู้” คุณป้าจากไปได้ไม่นานคนที่กำลังรออยู่ก็เดินมา มันรู้สึกโล่งอก
“เอ้า ทำไมกลับมาเร็วจัง ว่าแต่ยายสร้อยไปไหนล่ะ” คุณลุงเอ่ยถามหาภรรยาของตัวเองเพราะสังเกตว่าบ้านเงียบผิดปกติ
“คุณน้าน่าจะไปบ้านผู้ใหญ่ค่ะ ตอนนี้มีเรื่องอยู่ที่ตลาด..” เคนตะเอาตะกร้าผลไม้ไปวางไว้ สอดส่องหาร่างบางแต่กลับไม่เจอ รู้สึกถึงลางสังหรณ์ไม่ดีแล้วเอ่ยถามเป็นประโยคต่อมา
“บาร์บี้อยู่ไหน”
“ถ้าให้เดาคงอยู่ตลาด” เรนจิพูด
“ที่ตลาดมีเรื่องและคนที่เป็นต้นเหตุก็คือลูกชายผู้ใหญ่บ้าน เขาพยายามทำรุ่มร่ามกับพวกเราสองคน ตอนนี้บาร์บี้อยู่ที่นั่น ไม่รู้จะเป็นยังไงบ้าง มัดหมี่ไม่รู้จะทำยังไงก็เลยวิ่งมาบอกทุกคนนี่แหละ” ทันใดนั้นเค
