ตอนที่16 ความลับในอดีต
อากาศภายนอกเย็นสบายมีหมอกบางๆ ปกคลุมไปทั่วบริเวณ ปักษธรพาหญิงสาวเดินมาเชิงหน้าผาที่เขาสร้างซุ้มศาลาทำด้วยไม้ไผ่เป็นแคร่และมีหลังคนทำด้วยใบจาก จุดที่เป็นทางลาดชันมีเหล็กกั้นป้องกันอันตรายจากคนที่อาจพลาดลื่นตกลงไปยังหุบเหวด้านล้าง ทิฆัมพรยืนตะลึงกับทะเลหมอกที่ลอยอยู่หนาแน่น มันสวยงามแปลกตาทั้งที่เป็นเวลากลางคืน ซึ่งมีเพียงแสงจันทร์สาดส่องให้ความสว่างเท่านั้น ปักษธรพาหญิงสาวนั่งลงบนซุ้มที่มีคบเพลิงปักให้แสงสว่างและช่วยให้อบอุ่นขึ้นมาบ้างจากอากาศที่เย็นลงทุกขณะ ชายหนุ่มถอดเสื้อคลุมตัวนอกห่มให้ร่างบอบบางที่นั่งกอดอกข้างๆ ทิฆัมพรหันมองพ่อเลี้ยงปักษธรด้วยความรู้สึกขอบคุณ แปลกใจที่เสื้อของเขาทำให้เธออบอุ่นเข้ามาถึงหัวใจ
“ขอบคุณค่ะ…”
ปักษธรยิ้มละมุนกลับมาให้เธอ ดวงตาของเขาสุกสกาวสวยงามยิ่งกว่าดาวดวงใดบนฟ้าในค่ำคืนนี้ หัวใจของทิฆัมพรเต้นระรัวอย่างลิงโลดใบหน้าของเธอแดงกล่ำ แ
