เหยื่อกาม #4 - ไม่มีทางหนีรอด

1409 คำ
สองขาเรียวไม่มีแรงพอที่จะขืนตัวไม่ให้ก้าวไปตามแรงดันได้ แคทหน้าเหยเกมองเบื้องหน้าแววตายังคงสั่นระริกได้แต่จำใจฝืนเดินไปตามแรงดันอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพื่อความปลอดภัยของตัวเองเธอเลือกที่จะไม่เกี่ยง หากแต่สิ่งที่เขาต้องการมันไม่เกินกำลัง เล้งและตี๋ที่ยืนมองเหตุการณ์อยู่ซึ่งคนหนึ่งเหยียดยิ้มมุมปากในมือรวบกำกระเป๋าสะพายข้างของเหยื่อไว้คนหนึ่งสีหน้าเรียบเฉย นับถือความพยายามดิ้นรนของผู้หญิงคนนี้จริงๆขนาดโดนยาสลบยังมีแรงหนี ผู้หญิงอะไรถึกเป็นบ้า งานนี้ไม่วายพวกเขาต้องมาเหนื่อยใช้กำลังสินะ ก่อนเป็นตี๋หันตัวก้าวเดินขึ้นบันไดไปเป็นคนแรกตามด้วยเล้ง หัวใจดวงน้อยหวิวๆเมื่อโจรหนุ่มพาเดินขึ้นมาหยุดหน้าห้องหนึ่งใต้บันไดบริเวรชั้นสอง ประตูห้องสีแดงเลือดหมูเปิดแง้มอยู่เพียงนิดจนเห็นแสงสว่างส่องสะท้อนออกมา ในใจของหญิงสาวพะวงคิดว่าเขาพาเธอมาตรงนี้ทำไม คิดจะทำอะไร ต้องการอะไรกันแน่ ขณะที่คนข้างหลังเบี่ยงขาไปถีบประตูห้องให้เปิดกว้าง ตึง! “เฮือก!” แรงกระทบกันของประตูและฝาผนังทำให้เธอที่มีอาการหวาดกลัวอย่างหนักสะดุ้งตกใจ ครั้นเห็นอย่างนั้นเสือถึงกับกระตุกยิ้มพลางสบถคำในลำคอเบาๆ “แค่นี้ถึงกับขวัญอ่อนไปได้ เข้าไป” แล้วริมฝีปากหนาก็พ่นคำพูดราวกับสมเพชออกมา ตามด้วยคลายมือจากต้นคอเลื่อนลงมาดันแผ่นหลังชื้นเหงื่อของเธอให้เข้าไปในห้องส่วนตัวของพวกเขาที่เอาไว้เป็นห้องเชือดและนั่งเล่นพนันทั้งสังสรรค์กัน “พะ..พี่พาฉันมาที่ห้องนี้ทำไม บอกสิ่งที่พี่ต้องการมาได้แล้ว” แคทขืนตัวเอี้ยวหน้าไปถามอย่างกล้าๆกลัวๆ แต่ยังไม่ทันได้คำตอบจากอีกฝ่ายร่างของเธอก็ถูกผลักเข้าไปในห้องนั้นเต็มแรง ทำเอาเจ้าตัวที่ไม่ทันได้ตั้งตัวล้มหน้าเกือบจะคะมำลงไปกับพื้น ดีที่เอามือยันไว้ ปึง! เสียงปิดตูห้องดังขึ้นอย่างแรงทำให้เธอสะดุ้งเล็กน้อย รีบยันตัวลุกขึ้นกวาดสายตามองไปรอบๆห้องพื้นปูนที่มีโต๊ะโป๊กเกอร์ตั้งอยู่ระหว่างกึ่งกลางเยื้องๆขวามือ คาดว่าน่าจะเพิ่งผ่านการเล่นค้างไว้หมาดๆ เพราะมีไพ่และชิบวางแผ่อยู่ระเกะระกะพร้อมกับขวดเบียร์ ผนังด้านหลังฝั่งซ้ายเชื่อมโค้งยาวไปเกือบกึ่งกลางผนังริมตกแต่งเป็นชั้นวางนอนขวดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อย่างหวาดระแวง ก่อนหญิงสาวจะผลุนผลันวิ่งไปเปิดโดยไม่สนอะไรเมื่อเห็นตี๋กับเล้งนั่งกระดกเบียร์และจุดบุหรี่สูบอยู่บนโซฟา ทว่าไปได้แค่ไม่กี่ก้าวก็ชนเข้ากับแผงอกแกร่งของเสือที่ขยับตัวมาขวางไว้ “อ๊ะ! พี่เสือออ” เธอไม่เพียงแต่ส่งเสียงร้องอุทานเรียกชื่อคนตรงหน้าออกมา เรียวขาอ่อนแรงเซถอยหลังไปสองสามก้าว โดยที่เขายืนมองนิ่งอยู่ที่เดิม แคทพยายามทรงตัวพร้อมกับเบี่ยงตัวเพื่อจะวิ่งต่อหาทางหนีรอดออกไปจากที่นี่ให้ได้ สีหน้าของอีกฝ่ายบ่งบอกว่าเริ่มเหนื่อยและหงุดหงิดกับเหยื่อรายนี้เต็มที โจรหนุ่มดุนลิ้นในกระพุ้งแก้มอย่างไม่สบอารมณ์ พลางเอื้อมมือไปจับคว้าแขนเรียวเอาไว้แน่น หมับ! “โอ๊ยยยย ปล่อยนะฉันเจ็บ” “เลิกคิดที่จะหนีซะ ถ้ากูยังไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ..ยังไงมึงก็ไม่มีทางหนีรอดไปจากที่นี่ได้” น้ำเสียงแข็งลอดฟันเอ่ยขึ้น ในขณะที่ดวงตาคมดุดันมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างเอือมระอา “…..” แคทนิ่วหน้าพยายามดีดดิ้นแกะมือหนาให้คลายปล่อยชะงัก ฟันคมกัดกันแน่นมองหน้าเขา “แล้วสิ่งที่พี่ต้องการมันคืออะไร ก็บอกฉันมาสักทีสิ” เธอเเหวใส่อย่างเหลืออด ถึงตอนนี้เธอจะมองออกแล้วว่าสิ่งที่เขาต้องการมันคืออะไรตั้งแต่เห็นเพื่อนเขานั่งอยู่ในนี้ด้วย และพยายามคิดเข้าข้างตัวเองว่าถ้ายังไม่ได้ยินจากปากเขา ยังไงเขาก็ต้องเปลี่ยนใจรับข้อเสนอของเธอ “รีบมากนักใช่ไหม ได้..แล้วอย่ามาร้องขอชีวิตก็แล้วกัน” พูดแค่นั้นเสือก็กระชากตัวแคทให้เดินตามมา คนถูกกระทำตะโกนลั่นขัดขืนครั้งแล้วครั้งเล่า สร้างความรำคาญให้ตี๋กับเล้งที่นั่งมองอยู่ไม่ละเป็นอย่างมาก ก่อนที่ร่างเธอจะถูกเหวี่ยงกระแทกกับโต๊ะโป๊กเกอร์อย่างแรง “อั่ก!” กลางลำตัวโดนเข้าเต็มๆ เธอฟุบลงไปกับโต๊ะทั้งน้ำตาที่เพิ่งแห้งเหือดไปไม่กี่นาทีก็เอ่อปริ่มคลอเบ้าอีกครั้งด้วยความจุกและเจ็บ มือเล็กที่ยันไว้เลื่อนข้างหนึ่งลงมากุมหน้าท้องแน่น โจรหนุ่มยืนเสยผมขึ้นลวกๆมองหญิงสาวตรงหน้าซึ่งดูเหมือนกำลังจะสิ้นฤทธิ์ ก่อนเขาจะแสยะยิ้มจัดแจงถอดเสื้อของตัวเองออก เผยให้เห็นร่างกายกำยำที่ผ่านการดูแลตัวเองมาเป็นอย่างดี หน้าอกแกร่งข้างขวาประทับไปด้วยรอยสักรูปเสือคำราม ตามด้วยช่วงต้นแขนเป็นหัวกะโหลกสวมมงกุฎดอกกุหลาบเชื่อมต่อหัวกะโหลกเล็กมนดำ และไพ่โพดำเสียบคาง ฟึ่บ พอได้ยินเสียงเหมือนสิ่งของอะไรบางอย่างกระทบกับพื้นเบาๆหญิงสาวก็ค่อยๆยันตัวขึ้นหันไปมอง เธอสตั้นไปพร้อมขยับขาถอยไปทีละก้าวเมื่อเห็นเสื้อยืดตัวสีดำที่จำได้ดีกองอยู่บนพื้นและเสือยืนหันข้างจุดบุหรี่สูบในสภาพเปลือยกายท่อนบน อย่าบอกนะว่าข้อเสนอของเธอมันใช้ไม่ได้ผลกับเขา ‘บ้าจริง’ "มะ..หมายความว่าไง พี่จะทำอะไรฉัน" "คิดว่าไง อย่าทำเป็นคนใสซื่อไปหน่อยเลย" ประโยคแรกเขาหันมาสบตากับเธอตรงๆ พลางพ่นควันขาวคลุ้งไปทั่วบริเวณ เธอไม่ได้ใสซื่อแค่อยากจะยื้อเวลาเอาไว้ให้นานที่สุดเพราะเธอยังไม่พร้อมที่จะถูกเขาพรากพรหมจรรย์ไป ต่อให้เป็นคนที่เธอชอบแต่ทว่าไม่ใช่สามีที่ถูกต้องตามกฎหมาย มันก็จะดูว่าเธอเป็นผู้หญิงสกปรกไปโดยปริยายซึ่งเธอรับไม่ได้ และยิ่งไปกว่านั้นมันไม่ใช่แค่เขาคนเดียวไง “มะ..ไม่ได้นะ สิ่งที่พี่ต้องการมันต้องไม่ใช่..” ต้องไม่ใช่ร่างกายของเธอ ใบหน้าหวานส่ายพัลวัน สองมือยกโอบกอดตัวเองแน่นขณะสองเท้าเล็กถอยกรูดทันทีที่คนร่างสูงตรงหน้าคีบบุหรี่ขึ้นมาคาบไว้ พร้อมกับสาวเท้าเดินตามมาหาเธอช้าๆจนอีกฝ่ายสุดทางหนีแผ่นหลังแนบชิดกับผนังเย็นเฉียบ “จะหวงอะไรหนักหนา ทำอย่างกับไม่เคยไปได้” “ยะ..อย่าเข้ามานะ..อึก..อย่า..กรี๊ดดดดดด!” แคทกรีดร้องเสียงหลงราวกับคนสติแตก ทั้งดิ้นพล่านให้หลุดจากพันธนาการเมื่อถูกเสือฉุดกระชากผลักเธอให้เข้าหาโต๊ะโป๊กเกอร์ แล้วซ้อนหลังยกขาข้างหนึ่งของเธอขึ้นพาดเกยขอบโต๊ะ ก่อนมือนั้นของเขาจะลูบขาขาวเนียนไร้ตำหนิของเธอไล่ขึ้นมาสอดใต้กระโปรงนักศึกษาที่ค่อยๆถกขึ้นจนเห็นขาอ่อน หญิงสาวดิ้นสุดกำลังไม่มีแม้แต่มือที่จะขัดขืน เนื่องจากมือทั้งสองข้างพยายามยันตัวเองไม่ให้ล้มลงไป “ไม่นะพี่เสือ ไม่เอาแบบนี้” เธอทำได้แค่ส่ายหน้าขอร้องโจรหนุ่มในสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ย กระดุมเม็ดบนหลุดหายไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ ทั้งที่รู้ว่าไม่มีประโยชน์แต่เธอก็ยังหวัง มือหนาอีกข้างตวัดขึ้นคีบบุหรี่ออกจากปากมาบีบคางเธอ “ถ้ามึงยังไม่หยุดดิ้น..” ว่าแล้วใบหน้าคมคายก็โน้มลงไปงับใบหูข้างขวาของเธอเต็มแรงเพื่อปราบพยศ จนเจ้าตัวสะดุ้งเจ็บร้องโอดโอย “โอ๊ยยยยยย!” “กูจะกัดหูมึงให้ขาด” ---------------------------------------
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม