สามี(ไร้)รัก

ตอนที่9 ไม่ยอมให้ผูกมัด

ร่างสูงที่ตื่นขึ้นในเช้าวันใหม่ด้วยร่างกายที่เมื่อยล้าพร้อมสติที่กลับมาเต็มร้อยจนจำเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนได้ นั่นทำให้เขาหันไปมองร่างบางด้านข้างที่นอนหลับสนิทพร้อมร่างกายที่ร้อนดั่งไฟ

อรัญลุกจากเตียงหยิบเสื้อผ้าของตัวเองมาใส่ก่อนจะออกจากห้องนอนของอัญญาไปที่ระเบียงบันไดเรียกหาแม่บ้านทันที

“ช่อ! ช่อ!”

“คะคุณรัญ” แม่บ้านวิ่งออกมาขานรับเจ้านายจากด้านล่างทันที

“ออกไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมาให้ฉันเดี๋ยวนี้ เอาแบบเม็ดเดียว!” คำสั่งเด็ดขาดดังขึ้นอย่างหงุดหงิดก่อนอรัญจะกลับเข้าห้องตัวเองเพื่อจัดการตัวเอง

ร่างสูงมองสภาพตัวเองในกระจกที่เต็มไปด้วยรอยเล็บข่วนไปทั่วร่างกาย แน่นอนว่าเขารู้ว่าเป็นรอยเล็บของใคร และแบบนั้นมันยิ่งทำให้เขารู้สึกเกลียดชังคนต้นเหตุของเรื่องนี้ไม่ได้ แต่สุดท้ายเขาก็เลือกจะชำระร่างกายของตัวเองและแต่งตัวออกจากห้องมา

“ได้แล้วค่ะ” ช่อยื่นกล่องยาให้กับเจ้านายทันทีที่อรัญออกจากห้อง

“.....” อรัญรับมาก่อนจะตรงไปยังห้องของอัญญา

หมับ! อรัญกระชากร่างบางของอัญญาลุกขึ้นจากที่นอนโดยไม่สนเลยสักนิดว่าเจ้าของร่างจะตัวร้อนยังไงและร่างกายบอบช้ำแค่ไหน

“โอ้ย!” อัญญารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาพร้อมกับร่างกายที่เหมือนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ เปลือกตาบางแต่ตอนนี้หนักเหมือนมีหินทับอยู่จนยากจะลืมตาขึ้น

“กินยา!” เสียงเข้มของอรัญดังขึ้นก่อนจะแกะยาในกล่องเล็กๆ ออกเพื่อป้อนอัญญา เขาต้องเป็นด้วยมือตัวเอง ต้องเห็นกับตาตัวเองว่าเธอกินยาลงไปแล้วจริงๆ เขาไม่มีทางปล่อยให้เธอไปจัดการตัวเองเด็ดขาด

“ยาอะไร” อัญญาเห็นกล่องเล็กๆ ก็ถามขึ้นอย่างมั่นใจว่ามันไม่ใช่ยาแก้ไข้หรือยาแก้ปวดแน่นอน

“.....” อรัญไม่ตอบแต่บีบปากของอัญญาออกแล้วยัดเม็ดยาเล็กๆ เข้าปากของเธออย่างไม่ใส่ใจโดยไม่ลืมใช้มือปิดปากของเธอไว้ป้องกันไม่ให้เธอคายมันออก

“อื้อ!” อัญญาร้องขึ้นหลังจากมีการเคลื่อนไหวที่คอของเธอ

“ฉันไม่มีทางยอมให้ผู้หญิงสกปรกอย่างเธอผูกมัดฉันได้แน่นอน!” เสียงเยือกเย็นของอรัญดังขึ้นก่อนร่างสูงจะเดินออกจากห้องนอนของอัญญาไปพร้อมกับประตูบานใหญ่กระแทกปิดอย่างแรง

“หึ” อัญญาที่ได้ยินแบบนั้นก็เข้าใจได้อย่างดีว่าเขาพูดถึงอะไรและยาที่ให้เธอกินคือยาอะไร แต่สุดท้ายอัญญาก็เลือกจะแบกร่างอันบอบช้ำของตัวเองเข้าห้องน้ำไปและคายเม็ดยาที่เธอซ่อนไว้ใต้ลิ้นในเวลาไม่กี่วินาทีที่ยายังไม่ละลายและไม่ได้กลืนลงคออย่างที่อรัญคิดออกมา

ร่างบางยืนมองสภาพตัวเองที่เต็มไปด้วยรอยแดงช้ำและรอยฟันของอรัญจนน่ากลัว เขาทำราวกับเธอไม่ใช่คนเลยสักนิดแม้ตอนนั้นเขาจะถูกยาครอบงำสติอยู่ แต่สติที่เหลือน้อยนิดของเขาก็ยังก็ยังสั่งให้เขาทำร้ายเธอ ยังสั่งให้เขารุนแรงกับเธอเหมือนกับไม่ใช่คน

แล้วไม่ต้องหวังเลยว่าหลังจากนี้เขาจะเกลียดเธอมากกว่าเดิมแค่ไหน เกลียดที่เธอวางยาเขาอย่างที่เขาไม่ต้องสืบเลยว่าถูกยาจากที่ไหน

ใช่ เธอเป็นคนวางยาเขาเอง วันนั้นที่เขาหยามเหยียดเธอเกินไป เธอยอมรับว่าทั้งโกรธและน้อยใจจนมันทำให้เธอคิดว่าจะทำให้เขาเสียใจกับสิ่งที่พูด อยากทำอะไรสักอย่างที่จะทำให้เขาปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอเป็นภรรยาของเขาและเขาหนีเธอไม่พ้น เพราะแบบนั้นเธอจึงได้หายาในเน็ตและสั่งซื้อมาก่อนจะผสมในอาหารให้เขากินในมื้อเย็น

และสุดท้ายมันก็ได้ผล เขามาหาเธอที่ห้องจริงๆ เพียงแต่มันไม่ได้เป็นเหมือนที่เธอคิดไว้ทุกอย่าง เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นท่ามกลางยาปลุกเซ็กส์ที่มันควรมีแต่อารมณ์ปรารถนาและต้องการเธอ แต่มันกลับมาพร้อมกับความเกลียดชังที่ไม่ว่าจะในสถานการณ์ไหนก็ไม่เคยหายไปจากใจของเขาเลย

“อีกไม่นานแล้วที่แกจะได้อยู่ตรงนี้ แกจะรักษาสถานะเมียได้ตลอดไปไหมอัญ”

...

สุดท้ายการกระทำของอัญญาก็ทำให้ตลอดเวลาหลายอาทิตย์ที่ผ่านมาอรัญออกจากบ้านแต่เช้ากลับบ้านดึกกว่าปกติหรือบางวันเขาก็ไม่กลับเลย ส่วนอัญญาก็ทำได้เพียงอยู่ชะเง้อคอรอสามีตัวเองอย่างน่าสงสาร บางวันก็นั่งหลับอยู่ที่ห้องนั่งเล่นแต่สามีก็ไม่กลับมา หรือกลับมาก็ไม่ส่งเสียงหรือปลุกเธอปล่อยให้เธอนั่งหลับจนปวดตัวอยู่ที่โซฟา

บรืนน! เสียงรถที่ดังขึ้นระหว่างอัญญานั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นเหมือนทุกวันและยังไม่หลับรู้สึกดีใจขึ้นมาทันที เพราะเธอแทบไม่ได้มองหน้าอรัญเลย ตื่นเช้าเขาลงมาก็ออกจากบ้านไปทันที ตอนเย็นก็อย่างที่บอกว่ากว่าจะกลับก็ทำให้เธอหลับไปก่อนตลอด แต่วันนี้เขากลับมาแล้ว กลับมาตอนที่เธอยังไม่หลับ นั่นเลยทำให้อัญญาเดินออกจากบ้านไปเพื่อรับสามีตัวเอง

แต่

เท้าเล็กชะงักไปทันทีเมื่อเห็นสามีของเธอลงมาจากรถพร้อมกับผู้หญิงที่เขารักอีกแล้ว เขาพากันกลับเข้าบ้านมาด้วยกันเวลานี้อย่าบอกนะว่าพวกเขาจะมานอนด้วยกันที่นี่ พวกเขาจะกล้ากันเกินไปหรือเปล่า

“เราคุยกันแล้วนะคะพี่รัญ” อัญญาพูดขึ้นกับอรัญทันทีหลังจากเขาเดินเคียงคู่มากับเอมอร

“.....” อรัญที่ยังไม่ลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเบนสายตาไปมองอัญญาด้วยหางตาเล็กน้อยก่อนจะจับมือเอมอรเดินเข้าบ้านไปราวกับไม่ได้ยินสิ่งที่อัญญาพูด

“พี่รัญ อย่าลืมว่าอัญเป็นเมียพี่รัญนะคะ!” อัญญาเห็นอรัญเมินเฉยก็รั้งเขาไว้ด้วยคำพูดที่คิดว่าทำให้เขาหยุดได้

และใช่ ทั้งอรัญและเอมอรหยุดเพราะคำพูดของอัญญาจริงๆ แต่อรัญหยุดเพราะรู้ดีว่าอัญญาหมายถึงอะไร ส่วนเอมอรหยุดเพราะแค่คิดว่าเมียของอัญญาหมายถึงเมียแต่ง แต่

“ลืมไปแล้วหรอคะว่าวันก่อนพี่รัญนอนทำอะไรกับอัญในห้อง แล้ววันนี้จะพาผู้หญิงอื่นมานอนบ้านแบบนี้หรอคะ” แล้วอัญญาก็ขยายความออกไปให้เอมอรได้ยินหลังจากเธอเห็นใบหน้าที่ไม่ได้ตกใจของเอมอร

“หมายความว่ายังไงคะ!” และมันก็เป็นอย่างที่อัญญาคิดไว้ เพราะหลังจากเธอพูดแบบนั้นออกไปเอมอรก็หันไปถามอรัญขึ้นด้วยน้ำเสียงตกใจและต้องการคำตอบทันที

“ก็แค่วิธีสกปรกที่เธอใช้” แล้วอรัญก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นหลังจากอัญญาพูดถึงเรื่องวันนั้นต่อหน้าเอมอร พูดทั้งที่รู้ดีว่าวิธีที่เธอได้มาคืออะไร

“วิธีสกปรก?” เอมอรที่ได้ยินแบบนั้นก็ทวนถามอย่างไม่เข้าใจ

“จะสกปรกยังไงแต่สุดท้ายอัญก็เป็นเมียพี่รัญทั้งทางพฤตินัยและนิตินัย แล้วเราก็คุยกันแล้วว่าจะไม่ให้ผู้หญิงคนนี้มาที่นี่อีก!” อัญญารีบพูดขึ้นเพราะไม่อยากให้อรัญพูดต่อหน้าเอมอรว่าเธอใช้วิธีไหนถึงได้เขามา พร้อมกับพูดให้เอมอรเข้าใจว่าเธอกับอรัญตกลงกันแล้วว่าจะไม่ให้เอมอรมาที่นี่ แม้ว่าตอนนั้นอรัญจะไม่ตกลงก็ตาม

“พี่รัญ...” เอมอรที่ได้ยินก็ไม่อยากเชื่อว่าอรัญจะตกลงแบบนี้กับอัญญาจริงๆ นั่นทำให้เธอเรียกอรัญขึ้นพร้อมกับจ้องมองอรัญอย่างต้องการคำตอบ

“พี่ไม่ได้ตกลงอะไรกับผู้หญิงคนนี้ และเรื่องที่พี่มีอะไรกับเธอก็เพราะว่าเธอวางยาพี่” และแน่นอนว่าอรัญเลือกจะหักหน้าอัญญาต่อหน้าเอมอร เลือกจะประจานความสกปรกของอัญญาให้เอมอรได้รู้และเพื่อไม่ให้เอมอรเข้าใจเขาผิด

“...!” อัญญาที่ได้ยินแบบนั้นก็ตกใจไม่น้อย แต่เหนือกว่าการตกใจก็คือความน้อยเนื้อต่ำใจ

แค่เธอทำตัวไร้ค่าและหน้าไม่อายสำหรับเขาคนเดียวมันก็ถือเป็นสิ่งที่เธอรู้ว่าสิ้นคิดพอแล้ว แต่เพราะเธอยังหวังว่าสักวันเขาจะรักเธอบ้าง แล้วนั่นจะลบล้างความไร้ยางอายของเธอไปได้ แต่สุดท้ายเขาก็เลือกจะทำลายศักดิ์ศรีของเธอด้วยการประจานมันออกมาจนหมดเปลือกให้ผู้หญิงที่เขารักได้รับรู้ ประจานออกมาอย่างไม่คิดถึงสถานะภรรยาของเธอเลยสักนิด

“เหอะ! ฉันรู้ว่าเธอไร้ยางอายจนกล้าประกาศต่อหน้าคนอื่นว่าถูกผู้ชายล่วงเกิน แต่ฉันก็ไม่คิดว่าเธอจะไร้ศักดิ์ศรีและหน้าไร้ยางถึงกับวางยาเพื่อเสนอตัวให้ผู้ชายแบบนี้” แม้เอมอรจะรู้สึกไม่ดีที่สุดท้ายแล้วอรัญก็มีสัมพันธ์ทางกายกับอัญญา แต่เรื่องนั้นเธอจะไม่เอามาโทษหรือโกรธอรัญเด็ดขาด และสิ่งที่เธอต้องพูดเลยก็คือการเหยียดหยามอัญญา

“เธออย่ามาพูดดีหน่อยเลยเอมอร ถึงจะพูดว่าพี่รัญรักเธอ แต่อย่าลืมว่าฉันกับพี่รัญแต่งงานมีทะเบียนสมรสกันอย่างถูกต้องตามกฎหมาย คนอื่นเขารู้กันดีว่าฉันกับพี่รัญเป็นสามีภรรยากัน...”

“แล้วเธอที่กล้ามีอะไรกับสามีของฉัน กล้ามาอยู่บ้านผู้ชายดึกๆ ดื่นๆ แบบนี้ มันก็ไม่ต่างจากการยอมเป็นเมียน้อย แล้วแบบนี้ต้องหน้าด้านแค่ไหนกันเอมอร” อัญญาไม่ปล่อยให้เอมอรดูถูกเธอฝ่ายเดียว นั่นทำให้เธอย้อนกลับไปในสิ่งที่ตอนนี้เธอเหนือกว่า

“.....” เอมอรที่ได้ยินแบบนั้นก็จ้องมองอัญญาด้วยสายตาเกลียดชังทันที แต่เธอกลับโต้แย้งกลับไปไม่ถูกเพราะอัญญาได้พูดดักไว้หมดแล้ว และสิ่งที่พูดมันก็ชัดเจนจนเธอพูดไม่ได้

“อย่าได้ใจไปหน่อยเลย เพราะมีสังคมไงเธอถึงได้ยืนหน้าด้านอยู่ในบ้านของฉัน ถ้าฉันเป็นแค่คนธรรมดาเธอคิดจริงๆ หรอว่าเรื่องวันนั้นจะทำให้ฉันรับผิดชอบเธออย่างที่เป็นมา” อรัญที่เห็นว่าเอมอรโดนดูถูกก็เลือกจะปกป้องคนรักด้วยการพูดความจริงตอกย้ำอัญญา

ความจริงที่เขาเป็นประธานบริษัทและต้องรักษาภาพลักษณ์ที่ดีของตัวเองเพื่อส่งผลต่อธุรกิจ เพราะครอบครัวของเขาเป็นที่รู้จักของคนมากมายและมีภาพลักษณ์ที่ดีมาตลอด นั่นเลยต้องแสดงความรับผิดชอบเพื่อรักษาชื่อเสียงของครอบครัว ถ้าไม่ใช่เพราะสองเหตุผลนี้เขาก็ไม่ได้สนใจแต่งงานกับอัญญาเลยสักนิด

“แล้วจำใส่หัวเธอไว้ให้ดี ว่าต่อให้สังคมจะช่วยปกป้องสถานะเมียของเธอยังไง แต่ฉันจะเป็นคนทำลายสถานะนี้ด้วยมือฉันเอง!”