บทที่27 นางเยว์ชิงกลับมา1.1
พรุ่งนี้จะครบ 1 เดือนแล้ว วันที่เด็ก ๆจะได้รู้ความจริงว่ามารดาพวกเขาไปไม่ได้ไปทำงาน แต่ได้เลือกทางเดินใหม่ นางและจื่อถงเห็นใจสหายไม่น้อย ที่พรุ่งนี้จะบอกความจริงลูก ๆ …
ที่ผ่านเกือบเดือนแม้จะเป็นช่วงหน้าฝน แต่ส่วนมากฝนจะตกตอนกลางคืน ทำให้ปลูกสร้างร้านผลิตอุปกรณ์ตกแต่งจวนเป็นไปด้วยความราบรื่น วันนั้น หลังจากที่ตกลงกันได้ วันต่อมาพวกเขาสามคนไปซื้อที่ดินผืนงาม ตรงทางเข้าหมู่บ้าน ซึ่งอยู่ใกล้กับบ้านจื่อถงและหลิ่งเฟิ่ง ห่างกันไม่มาก ประมาณ 1 ลี้ได้ แต่จากบ้านนางเดินไปที่ใช้เวลาเกือบ 1 ชั่วยาม
ที่ดินผืนนั้น ตอนนี้ถูกแผ้วถางลงเสา หลังคาขึ้นเรียบร้อยแล้ว รอไม้แผ่นที่ทางร้านเถ้าแก่เฉินมาส่งให้ แล้วนำมาติดตั้งก็เป็นอันเสร็จ ที่นางใช้ไม้ทั้งหลัง เพื่อที่จะให้มีการระบายอากาศได้ดี ให้เหมาะสมกับโกดังเก็บพวกไม้นั่นเอง
“อันเอ๋อร์ วันนี้เจ้ามิไปที่ร้านแล้วหรือ” เช้านี้นางลั่
